اهمیت ورزش در رده‌های سنی پایه/ نیاز دانش آموزان به انجام کارهای گروهی/ کودکان و نوجوانان با روحیه همکاری و اجتماعی آینده کشور را می‌سازند

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ ورزش کردن و انجام فعالیت‌های جسمانی در کودکی و نوجوانی تاثیر بسیار زیادی در سلامت افراد در بزرگسالی دارد و علاوه بر این فعالیت‌های گروهی به کودکان کمک می‌کند که اجتماعی‌تر باشند. بر همین اساس ورزش در رده‌های سنی پایه یک مسئله بسیار مهم است که می‌تواند موضوعات آموزشی را در قالب یک تفریح و همراه با فعالیت جسمانی به کودکان بیاموزد.

افراد از 7 تا 18 سالگی، تقریبا 9 ماه از سال را سر کلاس‌های درس و در مدارس می‌گذارند. به همین دلیل ورزش در مدارس و در واقع زنگ تربیت بدنی نقش بسیار مهمی در آینده دانش‌آموزان دارد. نوع و زمان این فعالیت باید بسیار سنجیده و دقت انتخاب شود.

ورزش‌های گروهی مانند بسکتبال، والیبال، هندبال، فوتبال و ... روحیه کار گروهی را در دانش‌آموزان بالا می‌برد و آن را اجتماعی می‌کند. همچنین در چنین رشته‌هایی علاوه بر تقویت استقامت و قدرت، چابکی آن‌ها را نیز بالا می‌برد.

انجام رشته‌های انعطافی مانند ژیمناستیک، بسیار مهم است، چون عضلات از سلامت بیشتری برخوردار هستند. علاوه بر این انعطاف‌پذیری به افراد کمک می‌کند که در سالمندی، جسمی سالم‌تر داشته باشند.

در پایان ورزش‌های استقامتی و قدرتی مانند دوومیدانی تاثیر فراوانی روی سلامت سیستم قلبی و عروقی، تنفسی، عضلانی و ... افراد دارد و می‌تواند از ایجاد بسیاری از بیماری‌های مختلف مانند چاقی، دیابت، سستی عضلات و ... جلوگیری کنند.

در کل ورزش روحیه جوانمردی، قبول شکست، مقاوت در برابر سختی‌ها، همکاری، همیاری و ... را در قالب یک قعالیت تفریحی به کودکان و نوجوانان آموزش می‌دهد که علاوه بر تمام این موارد، پویایی و شادابی را در آن‌ها به ارمغان خواهد آورد.

*مدارس فضای مناسبی برای ورزش ندارند

دانیال طیماجی، معاون مرکز سنجش آکادمی ملی المپیک طی گفتگو با خبرنگار برنا در این خصوص بیان کرد: فعالیت در ورزش‌های گروهی برای رده‌های سنی پایه خیلی خوب است یعنی اولویت باید ورزش‌های گروهی باشد، چون بچه‌ها دوستان جدید پیدا می‌کنند و دوستان جدید از نظر روحی و روانی می‌توانند روی آن‌ها تأثیر داشته باشند. با توجه به این که الان همه آپارتمان نشین هستند و بچه‌ها در خانه می‌مانند، شرایط مثل قدیم نیست که بچه‌ها در کوچه و محله با هم بازی کنند، پس احتیاج است دوستان جدیدی داشته باشند.

وی ادامه داد: در بحث ورزش کودکان دو فاکتور بسیار مهم است که پیشنهاد می‌کنم به آن‌ها بیشتر بپردازند، یکی از آن‌ها تمرینات دویدن یا هوازی است. معمولا تا سن 6/7 سالگی ساختار ریه کودکان تغییر پذیر است، یعنی اگر تمرینات هوازی انجام بدهند ساختار ریه‌شان تغییر می‌کند. اما بعد از آن دیگر ساختار ریه تغییر نمی‌کند فقط با تمرینات هوازی عملکرد آن بهتر و تعداد حبابچه‌ها بیشتر می‌شود. این تمرینات هوازی می‌تواند در قالب همان ورزش گروهی باشد، البته نه ورزش گروهی که بارها در مدارس مشاهده شده است که بسیار ساده انجام می‌شود.

طیماجی تصریح کرد: باید کاری کنیم بچه‌ها به نفس نفس بیفتند، این موضوع در قدیم اتفاق می‌ افتاد و بچه‌ها در کوچه با هم بازی‌ می‌کردند و می‌دویدند. پیشنهاد من این است که بچه‌ها را به نفس نفس بیندازیم که در واقع باعث بهبود ساختار سیستم قلبی عروقی و تنفسی‌شان می‌شود. علاوه بر این تمرینات هماهنگی عصبی و عضلانی برای بچه‌ها مفید است. تمریناتی که هماهنگی دست و پای بچه‌ها را افزایش دهد، می‌تواند برایشان خوب باشد. همچنین تمرینات کششی به بچه‌ها کمک می‌کند تا طول عضلات‌شان کوتاه نشود و می‌تواند برایشان مفید باشد. در واقع ورزش‌های مادر نیز باید در مدارس اجرا شوند. الان مدارس حیاط بزرگ یا فضای مناسبی برای ورزش ندارند که این یک ضعف است و باید اهمیت بیشتری به این مسئله بدهند.

معاون مرکز سنجش آکادمی ملی المپیک تاکید کرد: البته پیش از تمام این‌ها، اول باید تست‌های پزشکی روی دانش‌آموزان انجام شود، یعنی قبل از اینکه فعالیت‌های ورزشی را شروع کنند، بچه باید یک چکاپ پزشکی بدهد. تمام موارد ذکر شده ملزم به این است که دانش‌آموز مشکلی نداشته باشد.

اما در مدارس کشور ما و با ظهور مدارس آپارتمانی که حتی حیاط ندارد، زیرساخت‌‌های مناسبی برای انجام اکثر رشته‌های ورزشی وجود ندارد. به همین دلیل ورزش در مدارس خلاصه در یک سری رشته‌ های خاص شده که طی 12 سال بارها تکرار می‌شوند. همچنین در نظام آموزشی زمانی که به زنگ تربیت بدن اختصاص داده شده، بسیار کم و کوتاه است. این در حالیست که ورزش مخصوصا در دوره ابتدایی می‌تواند علاوه بر تاثیرات جسمانی، مقش آموزشی داشته باشد.

*آموزش و پرورش به دنبال پرورش قهرمان نیست

حسن بابوئی، رییس فدراسیون ورزش دانش‌آوزی ایران طی گفتگو با خبرنگار برنا در این رابطه عنوان کرد: ما دو بخش فعالیت ورزشی داریم، یک بخش فعالیت‌های ورزشی است که داخل مدارس انجام می‌شود و به آن مسابقات یا رشته‌های ورزشی آموزشگاهی می‌گوییم. این بخش شامل رشته‌ هایی می‌شود که قابل اجرا هستند، مثل بسکتبال، والیبال، هندبال، فوتسال، تنیس روی میز، بدمینتون و... . در بخش دوم یک‌سری رشته‌های ورزشی دیگر داریم که دانش‌آموزی هستند اما در کانون‌های ورزشی ما به آن پرداخته می‌شود. بسیاری از رشته‌ها مثل جودو، کشتی، شنا، دوومیدانی، ژیمناستیک و ... که دانش آموزان به آن‌ها علاقه‌مند هستند، در سطح کانون‌های ورزشی فعالیت می‌کند و اردوهای این رشته‌ها برگزار می‌شود.

وی افزود: در بخش اول معلمین تربیت بدنی مدارس به آن می‌پردازند، اما در بخش دوم مربیان تخصصی خاص آن رشته‌ها را داریم. البته معلم‌های تربیت بدنی داریم که در رشته‌های مختلف، متخصص هستند، مثلا معلم ورزشی داریم که مربی تکواندو یا جودو است. مسابقاتی که فدراسیون ورزش دانش‌آموزی هر ساله برگزار می‌کند شامل تعدادی از رشته‌های کانونی به اضافه رشته‌های آموزشگاهی است. نزدیک به 35 سال است که مسابقات آموزشگاه‌ها برگزار می‌شود، حتی قبل از انقلاب جسته و گریخته رویدادهای این چنین برگزار می‌شده و رقابت‌های آموزشگاهی سابقه طولانی دارد.

رئیس فدراسین ورزش دانش‌آموزی گفت: اگر بخواهیم به این نکته از لحاظ اجرایی نگاه کنیم، یعنی تا چه اندازه اجرای یک سری رشته‌ها در مدارس ممکن است. ساعت فعالیت مدارس مشخص است، از ساعت 7 و نیم صبح شروع می‌شود تا یک بعدازظهر، پس در این مدت نمی‌توانیم ساعت نامحدودی را برای درس تربیت بدنی در نظر بگیریم که در آن ساعات به تمام رشته‌های ورزشی پرداخته شود. چون تعداد رشته‌ها بالاست و شاید نزدیک به 30، 40 رشته داشته باشیم اما 12 پایه تحصیلی بیشتر نداریم. همچنین امکان انجام تعدادی از رشته‌ها مثل ژیمناستیک و شنا را در داخل  مدرسه نداریم. آموزش و  پرورش با زنگ تربیت بدنی صرفا به دنبال پرورش قهرمان و مسائل این چنینی نیست بلکه می‌خواهد از طریق ورزش، دانش‌آموز را اجتماعی‌تر کند و احترام به قانون را به او بیاموزد تا کار گروهی را بیشتر دنبال کند. بنابراین برای حل این موضوع، ورزش مدارس به دو دسته تقسیم شده، یکی رشته‌های آموزشگاهی که داخل مدارس و در زنگ تربیت بدنی انجام می‌ شوند، به مابقی آن‌ها در کانون‌های ورزشی پرداخته می‌شود.

*سخن پایانی

ورزش به کودکان آموزش می‌دهد که چگونه بزرگ شوند و در واقع بازی‌های ورزشی آن‌ها را با سختی‌ها و مشکلاتی که ممکن است در بزرگسالی با آن روبه‌رو شوند آشنا می‌کند. ورزش نوجوانان و کودکان را برای ورود به دنیای بزرگسالی آماده می‌کند. ما می‌توانیم با این روش بسیار ساده و با پرورش نسلی که روحیه همکاری و اجتماعی دارد، آینده کشور خود را بسازیم.