استفاده از فرمت برنامه‌های استعدادیابی کپی نیست / برخی برنامه‌سازها ۹۰ دقیقه برنامه برای ۳ دقیقه وایرال شدن می‌سازند

علی نصیری تهیه‌کننده تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: در همه جای دنیا با توجه به سلیقه مردم تلویزیون‌ها دو نوع تولید دارند که یکی از آن‌ها ساخت سریال است و دیگری ساخت برنامه‌های تلویزیونی که می‌تواند در قالب مسابقه یا برنامه‌های سرگرم‌کننده مثل برنامه‌های گفت‌وگو محور باشد.

نصیری در ادامه اظهاراتش گفت: تلویزیون‌های عمومی بیشتر گرایش به تولید و پخش شوها و مسابقه‌ها دارند که مردم نیز به دلیل نشاط و محتوایی که این آثار دارند استقبال بیشتری از آن‌ها می‌کنند. طی سال‌های اخیر با توجه به نزول کیفیت سریال‌های تلویزیونی استقبال از اینگونه برنامه‌ها در تلویزیون بیشتر شده و در برنامه‌سازی تلویزیون نیز شاهد پیشرفتی هستیم که به لحاظ کیفی به برنامه‌های روز دنیا نزدیک شده‌اند.

او افزود: مردم امروز به برنامه‌های روز دنیا دسترسی دارند و به راحتی می‌توانند کیفیت آثار را ارزیابی کنند. اگر برنامه‌ها کیفیت لازم را نداشته باشند مردم قطعاً از آن‌ها استقبال نمی‌کنند. امروز رده‌بندی برنامه‌ها با میزان مخاطب رده‌بندی می‌شود اما در این درجه‌بندی نسبتی بین میزان بودجه و استقبال وجود ندارد. بهتر است مسئولان در درجه‌بندی میزان استقبال را با توجه به میزان بودجه‌ای که صرف تولید برنامه می‌شود مدنظر قرار دهند. امروز برنامه‌های بسیاری هستند که با بودجه‌های بسیار زیاد تولید می‌شوند اما استقبال چندانی از آنها نمی‌شود و بهتر است این بودجه صرف برنامه‌هایی شود که با استقبال بیشتری روبرو هستند.

تهیه‌کننده برنامه «کودک شو» تأکید کرد: برخی برنامه‌هایی که با نمونه خارجی ساخته می‌شوند را کپی شده می‌دانند اما اینگونه نیست. البته برنامه «کودک شو» هیچ نمونه خارجی نداشته اما این حرف که این برنامه‌ها کپی شده هستند از اساس غلط و اشتباه است. در دنیا فرمت‌های برنامه‌سازی وجود دارد که همه کشورها در تلویزیون‌هایشان از آن استفاده می‌کنند. برنامه‌ای مثل «عصر جدید» که یک برنامه استعدادیابی است از این فرمت استفاده می‌کند و نمی‌توان آن را به این دلیل برنامه‌ای کپی شده دانست اما چگونگی پرداخت نیز مهم است و باید در تولید این آثار بومی‌سازی صورت گیرد اما برخی برنامه‌ها هستند که حتی دکور، لباس مجری و ظاهر برنامه خارجی را نیز در برنامه خودشان حفظ می‌کنند. برنامه‌های بسیاری در تلویزیون هستند که به ظاهر خود توجه دارند و محتوای چندانی در آن‌ها دیده نمی‌شود.

این تهیه‌کننده در ادامه گفت: از دهه هفتاد تا اوایل دهه نود در برنامه‌های تلویزیونی آمریکا به نوعی خشونت، متزلزل شدن بنیان خانواده را ترویج می‌کردند و زمانی که مدیران فرهنگی و مدیران شبکه‌ها متوجه این اشکال شدند از اواخر دهه نود به بعد شاهد برنامه‌هایی بودیم که خانواده در آن‌ها موضوعی مهم و حائز اهمیت است. در بحث برنامه‌ و سریال‌سازی مضمون، بدون شعار و گل‌درشت بودن به مخاطب منتقل می‌شود و حتی مضامین اسلام‌ستیزی را در قالبی مطرح می‌کنند که مخاطب متوجه آن نشود اما در تلویزیون ما بارها دیده‌ایم برخی شبکه‌ها به شکلی کورکورانه از برنامه‌های خارجی تقلید می‌کنند.

نصیری اظهار داشت: نسبت به برنامه‌های پرمخاطب حساسیت‌های بسیاری وجود دارد و تولیدکنندگان این آثار موظف هستند که به روز باشند و به لحاظ محتوایی باید حرف جدیدی برای مخاطب داشته باشند که این نیاز به تحقیق و پژوهش مداوم دارد.

این تهیه‌کننده در ادامه درباره تأثیر فضای مجازی بر برنامه‌های تلویزیونی، گفت: تأثیرپذیری برنامه‌های تلویزیونی از فضای مجازی یک آفت بزرگ است. افرادی که تخصصشان در وایرال کردن بخش‌هایی از برنامه در فضای مجازی است به ما در «کودک شو» پیشنهاد دادند که مجری برخی مسائل را مطرح کند تا بخشی از برنامه در فضای مجازی دست به دست شود اما من این پیشنهاد را نپذیرفتم چرا که به محتوای اثر آسیب می‌زند. ما نباید برای دیده شدن بیشتر شوخی‌های خیابانی را به برنامه بیاوریم. برنامه‌های تلویزیونی بسیاری امروز در تلویزیون دیده می‌شود که 90 دقیقه روی آنتن هستند و هیچ مخاطبی ندارند اما در این نود دقیقه حدود 3 دقیقه در فضای مجازی دست به دست می‌شود. اینکه هزینه‌های سنگینی برای برنامه شود و تمام برنامه 90 دقیقه‌ای برای دیده شدن 3 دقیقه از آن تمرکز کنند فاجعه بزرگی در تلویزیون است. تلویزیون نباید اینگونه تحت تأثیر فضای مجازی باشد و این تأثیرپذیری نشانه‌ای از همان تهاجم فرهنگی است که رهبر معظم انقلاب به مبارزه با آن تأکید دارند.