شهدای رزکان در سکوت ورزشگاه انقلاب غرق شد/ قرمز پوشان در حسرت موقعیت های از دست رفته

به گزارش خبرگزاری برنا استان البرز، سال گذشته که مردم کاروان تیم قهرمان شهدای رزکان را پس از بدست آوردن جام در خیابان های کرج می دیدند بسیار خوشحال بودند که تیم شهرشان به لیگ دسته دو صعود کرده و پس از سال ها می توانند شاهد یک تیم بومی و یکدست البرزی در فوتبال کشور باشند اما جمعه شب همین تیم که تا پیش از تعطیلات کرونایی هواداران زیادی را به تماشای بازی های خانگی خود دعوت می کرد در سیل سکوت ورزشگاه انقلاب غرق شد.

باید پذیرفت امسال شهدای رزکان مثل خیلی از تیم های حاضر درلیگ دو یا حتی لیگ برتری با مشکل مالی و مطالبات برزمین مانده بازیکنان مواجه نبود، کرج مثل بسیاری از شهرهای ایران با استادیوم بی کیفیت دست و پنجه نرم نمی کرد و نماینده البرز به لحاظ امکانات یا حتی اردوهای آماده سازی و دیدارهای تدارکاتی با یک تیم لیگ برتری برابری می کرد اما سوال اینجاست که دیگر چه چیزی باید برای یک تیم مهیا باشد تا در سال اول حضور خود در یک لیگ حداقل بتواند خود را در آن حفظ کند.

وقتی شهدای رزکان دم از مردمی بودن می زند و خود را متعلق به کرج می داند باید در قبال مطالبات مردم مسئول باشد و به سوالات آن ها پاسخ دهد.

چگونه یک تیم در طول فصل با در اختیار داشتن بازیکنانی نظیر میلاد سلیمان فلاح، فرهاد خیرخواه، علی امیری و محمد اسماعیل نظر که همگی زمانی در لیگ برتر توپ زده اند نمی تواند حداقل در دیدارهای خانگی کاری از پیش ببرد و از 26 دیدار در این فصل تنها 6 برد کسب می کند.

در این مطلب کاری با عملکرد فنی برخی بازیکنان نداریم که حتی در حد و اندازه لیگ دو هم نبوده اند اما انتظار می رود مدیرعامل باشگاه در خصوص تغییر و تحولات کادرفنی و اعتماد مجدد به محسن کریمی توضیح دهد و سرمربی هم در خصوص عملکرد فنی شهدای رزکان پاسخگو باشد.

جمعه شب شهدای رزکان در حسرت موقعیت های از دست رفته طول فصل سوخت و اشک های بازیکنان از اشتباهات داوری و جای خالی مصدومانی حکایت داشت که شاید با حضور خود می توانستند گرهی از کار تیم محسن کریمی باز کنند اما کیست که نداند این مشکلات برای تمامی تیم ها وجود دارد، باید پذیرفت که این باشگاه علاوه بر بدشانسی مشکلات فنی هم داشت و به ثمر رساندن تنها 18 گل آن هم برای تیمی که آن همه بازیکن باتجربه برخوردار بود غیر منطقی است.

سعید فغانی