به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ باشگاه تراکتور در یازدهمین سال حضورش در لیگ برتر فوتبال هم در کسب قهرمانی ناکام ماند. تیم پرطرفدار شهر تبریز که در ادوار گذشته لیگ توانسته بود خودش را در قامت یک مدعی قهرمانی نشان دهد، امسال هم با وجود هزینه زیادی که صرف بسته شدن این تیم شد، نتوانست بر بام فوتبال ایران بنشیند. تراکتوری که فصل را با مصطفی دنیزلی آغاز کرد و با ساکت الهامی به پایان رساند، عنوانی بهتر از چهارمی در لیگ نوزدهم نصیبشان نشد.
در ادامه به بررسی تفصیلی آنچه بر تراکتور در لیگ نوزدهم گذشت، میپردازیم.
شوک رفتن مصطفی پاشا
لیگ نوزدهم برای تراکتور در بهترین حالت ممکن آغاز شد. روی کاغذ که اوضاع خوب بود چون مربی بزرگ و محبوب به نام مصطفی دنیزلی روی نیمکت این تیم نشست و ستارههایی مثل اشکان دژاگه، احسان حاجصفی، مسعود شجاعی و محمدرشید مظاهری در جمع سرخهای تبریز حضور داشتند. دنیزلی برای کسب موفقیت، ابزارهای خوبی در اختیار داشت. بدنه اصلی تیم همانی بود که سال گذشته حفظ شده بودند و همه چیز برای یک فصل رویایی آماده بود. تراکتور فصل را هم خوب شروع کرد اما از هفته هشتم بحرانهای تراکتور شروع شد و سه باخت پی در پی مقابل صنعتنفت، استقلال و سپاهان، تیم مدعی را در بحران غرق کرد.
سرمربی باتجربه تراکتوریها قربانی این بحران غیرمنتظره شد و قبل از پایان نیم فصل اول به کار خود در این تیم خاتمه داد.
نتایج سینوسی با ساکت الهامی
ساکت الهامی جانشین مصطفی دنیزلی شد. این مربی جوان که پیش از این سابقه سرمربیگری در لیگ برتر را نداشت توانست تراکتور را به جمع مدعیان برگرداند. تراکتور با چند پیروزی دوباره به ساحل آرامش رسید اما بعد از شکست مقابل پرسپولیس در هفته هفدهم نتایج سینوسی این تیم آغاز شد. بعد از شکست تراکتور مقابل پارس جنوبی قعرنشین لیگ به دلیل شیوع کرونا تعطیل شد و وقتی هم قرار به برگزاری دوباره لیگ شد، مدیران باشگاه با سازمان لیگ دچار اختلاف نظر شدند و در این تنش تراکتور بود که بیشترین آسیب را دید.
شاگردان ساکت الهامی در شروع دوباره لیگ نتوانستند نتایج خوبی بگیرند و تساویهای پی در پی این تیم را از صدر دورتر کرد. در نهایت هم تراکتور با ستارههایی مثل حاجصفی، دژاگه و شجاعی نتوانست به عنوانی بهتر از چهارمی دست پیدا کند و برای گرفتن سهمیه آسیایی باید فینالیست جام حذفی شود.
قفس دوری؛ رقابت بین دو مدعی
تراکتور در لیگ نوزدهم محمدرضا اخباری و رشید مظاهری را به عنوان دو دروازهبان ملیپوش در اختیار داشت که در اغلب بازیهای مظاهری فیکس بود و اخباری ذخیره.
خط دفاعی؛ متوسط رو به بالا
سازمان دفاعی تراکتور یکی از نقاط قوت این تیم بود. تعداد گلهای خورده تراکتور نشان میدهد این تیم در بخش دفاعی مشکل خاصی نداشت اما خط دفاعی قدرتمند برای قهرمانی کافی نبود.
خط هافبک؛ قوی اما دور از انتظار
با حضور بازیکنانی مثل احسان حاجصفی، اکبر ایمانی، رضا اسدی، اشکان دژاگه و مسعود شجاعی در خط هافبک تراکتور انتظار میرفت این تیم بتواند نتایج بهتری بگیرد اما جز حاجصفی بقیه بازیکنان در حد و اندازههای خود نبودند.
خط حمله؛ بیجان کم اثر
تراکتور در لیگ نوزدهم مهاجمانی مثل ساسان انصاری، اوکاچا حمزاوی، ویلیان میمبلا و ... را در اختیار داشت اما عملکرد خط حمله این تیم اصلا قابل قبول نیست. تراکتوریها در 30 بازی لیگ نوزدهم 31 گل به ثمر رساندند و آمار ضعیفی برای تیمی است که ادعای قهرمانی دارد. 3