مهوش صبرکن: توجه به لهجه در آثار بومی وظیفه کارگردان و تهیه‌کننده است

مهوش صبر کن، بازیگر تئاتر،سینما و تلویزیون در خصوص اینکه مردم محلی شهرستان ها امروزه با سریال های تلویزیونی و لهجه ها ارتباط برقرار نمی کنند و معتقدند که به زبان و لهجه توجه نمی شود او با اشاره به این موضوع به خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: در حال حاضر توجه به لهجه و زبان های محلی کمرنگ شده است در واقع من در برخی از سریال هایی که در خصوص لهجه بازی کرده‌ام تجربه تلخی داشته‌ام چرا که در یک نقش اگر قرار بود زبان و لهجه شیرازی را بیان کنیم بازیگر مقابل آن طور که باید لحن خود را تغییر نمی داد در واقع یا آنقدر لهجه می‌گرفت که جنوبی می‌شد یا کاملا لهجه دهات گونه از آب در می آمد به نظر بهتر است اگر توانایی انجام دادن آن را ندارند کار را قبول نکنند.

 امروزه باب شده است که عده‌ای از افراد برای اینکه کمدین بشوند از زبان‌ها و لهجه‌های مختلف استفاده می کنند تا مردم بپسندند و کمی دیده شوند اما در خیلی از مواقع به بیراهه رفته‌اند و همین مسئله باعث شده تا مخاطب با اثر ارتباط برقرار نکند و بیشتر آنها به همین علت به موفقیت چندانی نرسیدند.

او در ادامه به این پرسش که آیا تلویزیون در آثار تلویزیونی به لهجه توجه می کند یا خیر پاسخ داد: تلویزیون به آثاری که پخش می کند و لهجه ها توجه کافی ندارد و این تهیه کننده و کارگردانان هستند که باید به این قضیه توجه کنند.

 در حال حاضر سطح فیلم نامه ها از یک طرف و جملات محلی و شکل لهجه ها از طرف دیگر به قدری سخت شده که بازیگران توان ایفای آن را ندارند زیرا ما برای عامه مردم ایران کار می‌کنیم و ممکن است برخی از افراد در استان‌ها و شهرستان‌های دیگر معنی و مفهوم لهجه و زبان را متوجه نشوند و باید معنی آن ها حتما زیرنویس شود . اما ممکن است که در این راستا مخالفت هایی از سوی کارگردانان و تهیه کنندگان صورت بگیرد.

صبر کن در پایان به این سوال که سریال هایی که پخش می شوند آن طور که باید به لهجه توجه کرده اند یا اینکه قرار است بعدها با ساخت سری جدید سریال ها توجه کنند تصریح کرد: ما نمی‌توانیم بگوییم که قرار است به لهجه ها در آثار تلویزیونی توجه کافی شود در واقع این مسئله یک نوع وظیفه محسوب می‌شود که به عهده کارگردانان و تهیه کنندگان است. به نظر من هیچ لزومی ندارد که برای ایفای نقش در سریالی که نیاز به لهجه دارند از بازیگرانی استفاده کنند که در تهران زندگی می کنند و ادبیات آنها فرق می کند، زیرا این مسئله باعث می‌شود کار به خوبی پیش نرود و یا حتی به مشکل برخورد. در نتیجه هیچ اشکالی وجود ندارد که در شهرستان از بازیگران همان خطه استفاده کنند، زیرا اینگونه کار بهتر و صحیح تر جلو میرود.