بهمن هاشمی مجری تلویزیون در گفتوگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: پس از ورود تکنولوژی به زندگی انسان همیشه رسانههای رسمی در رقابتی با آنها قرار گرفتهاند تا امروز که تلفن همراه خود یک رسانه همراه است؛ در گذشته وقتی شما از جایی به خانه میآمدید اولین کاری که میکردید تلویزیون را روشن کرده و بعد سراغ کارهای دیگر میرفتید اما امروز دیگر اینطور نیست و شما با گوشی موبایلتان سرگرم هستید.
هاشمی خاطرنشان کرد: امروز گوشی موبایل مونس و همراه افراد است، اگر شما گوشی موبایل خود را گم کنید حسی از ناراحتی به شما دست میدهد که گویا مونس خود را گم کردهاید. به همین دلیل در فضای مجازی هر برنامهای ساخته شود، چه بخواهید چه نخواهید این اثر دیده میشود و فقط لازم است شما به عنوان یک تولید کننده محتوا بدانید که امروز مردم به چه اثری نیاز دارند و دنبال چه محتوایی هستند.
او افزود: امروز مردم بیش از هر چیز میخواهند با گوشی موبایلشان علاوه بر برقرار ارتباط با افراد مختلف سرگرمیهایی داشته باشند تا دقایقی بتوانند مشکلات اقتصادی، کرونا و تحریم را فراموش کنند. در هر رسانهای تولید یک اثر باید با این رویکرد صورت بگیرد که قبل از هر چیز تولیدکننده به این توجه داشته باشد جامعه امروز به دنبال چه برنامههایی است. به نظر من تلویزیون همچنان نقش مهمی را در این بین ایفا میکند و مخاطبان بیشتری هم دارد؛ شاید در تهران یا شهرهای بزرگ اینچنین نباشد اما در روستاهای ما قطعاً مردم همچنان بیش از هر رسانهای به تلویزیون رجوع میکنند چرا که تلویزیون رسانهای در دسترستر و رایگان است اما فضای مجازی اینگونه نیست.
این مجری در ادامه گفت: تلویزیون رایگان است و به اندازه سلایق مختلف برنامه دارد، اگر یک نفر میخواهد سریال ببیند میتواند به تلویزیون رجوع کند، مخاطبان اخبار، مستند، برنامههای خانوادگی، مسابقههای ورزشی و... هم میتوانند آثار مدنظر خود را در تلویزیون پیدا کنند. در فرهنگ ما به نظر میرسد شما هر چقدر برای استفاده از یک محصول پول بیشتری پرداخت کنید آن محصول باارزشتر است و در فضای مجازی به همین دلیل است که برنامهها بیشتر جدی گرفته میشوند.
او افزود: در حال حاضر شاهد بیشتر شدن برنامههای فضای مجازی و تلویزیون با اجرای بازیگران و خوانندهها هستیم، به نظر میرسد شیوع ویروس کرونا و تعطیلیهای به وجود آمده بیکاری را در این قشر بیشتر کرده و آنها هم برای فرار از بیکاری سعی دارند برنامهسازی کنند و مجری بودن را هم تجربه کنند؛ این کار هیچ عیبی ندارد و من مشکلی در آن نمیبینم اما تفاوت بین اجرا و بازیگری یک مسئله ثابتشده است؛ بازیگر نباید به دوربین نگاه کند و مجری اتفاقاً باید رو به دوربین صحبت کند، ارتباط با مخاطب در حرفه اجرا چشم در چشم است و مشکل این است که ما هنوز این تفاوتها را متوجه نشدهایم.
هاشمی درباره کم شدن مخاطبان تلویزیون گفت: تلویزیون در همه جای دنیا میزان مخاطبانش نسبت به سالهای قبل به حداقل رسیده است، با پر رنگ شدن فضای مجازی در زندگی افراد تلویزیون در همه جای دنیا بسیاری از مخاطبان خود را از دست داد و این تنها مربوط به تلویزیون ما نمیشود. همه رسانههای ملی محدودیت دارند و این هم تنها مربوط به کشور ما نیست، در تلویزیون ما اگر برخی محدودیتها وجود نداشته باشد به دلیل فرهنگ و سبک زندگیمان قطعاً جامعه به اعتراض میپردازد؛ من در یک برنامه بعد از خداحافظی معلق زدم و هزار فحش خوردم، مردم خیلی چیزها را حتی یک چیز ساده مثل معلق زدن مجری را نمیپذیرند و تلویزیون نمیتواند محدودیتهایش را کنار بگذارد.