آقای آجرلو؛ ببخشید که اعضای مجمع شما را اصلح ندانستند/ سرنا را از سر گشادش ننوازید

انتخابات همین است، عده ای می برند، عده ای هم می بازند، در این میان آنهایی اخلاق حرفه ای هستند و اخلاقمدار، باخت را می پذیرند و به جای توهین به رای دهندگان دنبال رفع ایرادات خود می روند.

مصطفی آجرلو، کاندیدای ناکام انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال، از آن دسته ای است که جنبه باخت را ندارد؛ دقیقا مثل رفقایش که هنوز انتقام شکست در انتخابات ریاست جمهوری را از رای دهندگان به حسن روحانی می گیرند! ادبیات همان ادبیات است، نقد همان نقد و دلخوری ها از همان جنس! مثلا آجرلو در بیانیه ای مدعی می شود زمانی که او در حال تبلیغات انتخاباتی زودتر از موعد برای ریاست فدراسیون بود، برخی دنبال گرفتن صلاحیت نامزدهای انتخاباتی بودند! یعنی انگار که آقای آجرلو دوست داشت تنها کاندیدای انتخابات بود و اعضای مجمع بین "او و هیچ" مجبور به رای دادن می شدند! رفقای آقای آجرلو در انتخابات سال 92 هم همین نظر داشتند، شاکی بودند که چرا حسن روحانی تایید صلاحیت شد تا کاندیدای آن در انتخاب مردم ناکام بماند؟

حکایت آقای آجرلو، حکایت آن نوازنده ای است که سرنا را از سرگشادش می زد! از یک طرف در مناظره شبکه سه می گوید که با استانداران دیدار کرده و از آنها خواسته در رای هیات ها دخالت کنند از طرف دیگر گلایه می کند که چرا سیاسیون در ورزش دخالت می کنند؟ 

او ناراحت است که چرا اعضای مجمع به او رای نداده اند و مدعی است چون به او رای نداده اند پس انتخابات مهندسی شده و به اتحادیه فوتبال خطاب می کند که چرا رایشان را علنی نمی کنند؟ این اظهارات آجرلو مثل این است که علی کریمی، فلان ستاره فوتبال را خطاب قرار دهد که چرا به او رای نداده است؟ 

آجرلو البته سوار موج پوپولیسم هم می شود و پای تورم را به میان می کشد، او می داند چرا امروز تورم وجود دارد و تحریم ها چه بر سر ملک و ملت آورده اند ولی چون تند حرف زدن بین تندروها خریدار دارد و می تواند در صورت پیروزی تندروها در انتخابات ریاست جمهوری آینده، برای او جایگاه و نقشی به همراه داشته باشد تند حرف می زند، دقیقا مثل رفقایش در مجلس که تند حرف می زنند ولی در عمل بیش از 60 درصد مصوباتشان توسط شورای نگهبان رد می شود!

مصطفی آجرلو از وضعیت استقلال و پرسپولیس حرف می زند و سند می آورد، البته ما از وضعیت استیل آذین و همکاری با حسین هدایتی و نتیجه آن همکاری و یا از نتیجه حضور آقا مصطفی در تراکتورسازی تبریز حرفی نمی زنیم که تاریخ گواه است ولی بله، آقای آجرلو، وضعیت استقلال و پرسپولیس نشاندهنده کفایت مدیریت ورزش کشور در دولت تدبیر و امید است. شاید آقا مصطفی نداند، ولی همه آنهایی که به دور از پوپولیسم ورزش را دنبال می کنند می دانند زمانی که دولت تدبیر و امید، استقلال و پرسپولیس را تحویل گرفت، هزینه یک فصل یک باشگاه لیگ برتری حدود 8 میلیارد بود و بدهی استقلال و پرسپولیس هر کدام بیش از 100 میلیارد! یعنی این دو باشگاه بیش از 13 فصل فوتبالی بدهکار بودند. اگر دلاری هم حساب کنید هر کدام از این دو باشگاه نزدیک به 35 میلیون دلار بدهکار بودند، حالا و در حالیکه هزینه تیم های لیگ برتری برای یک فصل بیش از 120 میلیارد تومان است، بدهی استقلال و پرسپولیس کمتر از 50 میلیارد تومان (2 میلیون دلار) است آن هم در حالی که این دو باشگاه نه ریالی از دولت گرفته اند و نه دلاری! بماند که چقدر درآمد داشته اند و چقدر درآمد دارند و می توانند بدون منت افرادی مثل حسین هدایتی و ... بدهی هایشان را پرداخت کنند.

وزارت ورزش و جوانان در انتخابات فدراسیون فوتبال کاملا بی طرف بود، انتظار هم داشت طرف بازنده انتخابات برای جبران غرور شکسته خود تهمت و تخریب را روانه وزیر و وزارت کند به همین دلیل هم منتظر بود آقای آجرلو دیر یا زود چنین بیانیه های صادر کند کما اینکه رفقایشان در محافل گروهی روی داغ این شکست با تهمت زنی به برخی نهادها مرهم می گذارند اما اگر قلب آقا مصطفی آرام می گیرد ما از طرف مجمعی که هیچ نقشی در چینش و رای آن نداشته ایم از آقای آجرلو عذرخواهی می کنیم که اعضای مجمع او را اصلح برای ریاست فدراسیون فوتبال ندانسته اند.