ایران اسلامی با مقاومت مردم، تدبیر نظام و تلاش و همت دولت در مقابل یک جنگ تمام عیار اقتصادی، با شکست تحریم و فشار حداکثری آمریکا سال ۱۳۹۹ را پشت سر گذاشت و با امیدواری وارد سال ۱۴۰۰ میشود. چه روزهای سختی که در طول سه سال گذشته، بر اقتصاد ایران و نظام حکمرانی کشور و خصوصا دستگاه اجرایی گذشت.
چه روزهایی که دولت با خون دل، برای تامین نیازمندیهای اساسی و مایحتاج عمومی تلاش کرد و البته بنا به مصالح کشور و مردم، دم بر نیاورد. دولتی که البته همزمان با جنگ تمام عیار اقتصادی با دشمن خارجی، در یک سال اخیر به نبرد نفسگیر با ویروس عالمگیر کرونا هم برخاست و برخی طعنها و نیش و کنایهها و تخریبهای توام با وقتناشناسی داخلی را هم تحمل نمود و خم به ابرو نیاورد.
این روزهای سخت گذشت و بار کجِ «فشار حداکثری» خوشبختانه به منزل نرسید. شکست فشار حداکثری البته به معنای انکار مشقتها و دشواریهایی که بر ملت شریف ایران تحمیل گردید و کوچکتر شدن سفرهها و تنگنای معیشتی نیست. وقتی از شکست فشار حداکثری سخن میگوییم، این نه ادعا و لاف که اعتراف صریح طراحان این استراتژی ننگین است و ثانیاً به معنای تحقق نیافتن اهداف شومی است که دشمنان این مرز و بوم در سر داشتند و قرار بود با تحقق این اهداف، جمهوری اسلامی ایران را به شکست بکشانند.
کوتاه سخن اینکه امروز به اذعانِ دوست و دشمن، تحریمها شکست خورده و دوران فشار حداکثری به سر آمده است. پایان روزهای دشوار فشار حداکثری، از سویی با طلیعه گام دوم انقلاب اسلامی و از سوی دیگر با آغاز سال ۱۴۰۰ شمسی که سال پایانی سده ۱۴ هجری است، متقارن شده است. این تقارن میتواند به یکی از نقاط عطف تاریخ کشورمان تبدیل شود، البته به شرطی که پایان دوران فشار حداکثری را مترادف با آغاز دوران بازآفرینی تلقی کنیم و همگان برای تحقق آن در عرصههای مختلف اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و سیاسی کشورمان تلاش نمائیم.
دوران مسئولیت دولت تدبیر و امید، تا چند ماه دیگر به پایان میرسد و البته روشن است که صندلی ریاستجمهوری و کرسی دولتمردی برای هیچ کس ابدی نیست، به همین دلیل در طول دوران خدمتگذاری، ما نه برای نام و نان که برای اعتلای ایران و خدمت به مردم کوشیدیم. کاش برخی مخالفان دوآتشه و فعالان سیاسی همیشه منتقد دولت هم این موضوع را مد نظر قرار میدادند و میدانستند که برخی اقدامات آنها، نه صرفا شخص رئیسجمهور یا کابینه او که نهاد دولت، نهاد انتخابات، جایگاه ریاستجمهوری و پایههای اعتماد عمومی را به شکل بنیادین تخریب میکند.
ملت ایران در طول سه سال گذشته که با جنگ اقتصادی دست به گریبان بودیم و در سالهای پیش از آن و در دهههای گذشته وظیفه خود را برای حفاظت از ایران و ایستادگی در برابر دشمنان به خوبی انجام داد. اکنون نوبت مسئولان، سیاستمداران، کنشگران و نخبگان است که در این پیچ تاریخی، راه درست را انتخاب کنند.