اولین مناظره انتخابات ریاستجمهوری با محوریت مسائل اقتصادی دیروز برگزار شد. آنچه انتظار میرفت این بود که نامزدهای محترم در این مناظره با هدف اقناع مردم و افزایش مشارکت و اثبات تواناییهای خود سخن بگویند. در عوض اما محتوای مناظره متاسفانه بیشتر سیاهنمایی، تخطئه غیرمنصفانه دولت و درشتگویی حضار نسبت به یکدیگر بود.
در این مناظره، نامزدهایی که سابقه طولانی در مسئولیتهای قوای سهگانه دارند، بگونهای نسبت به گذشته صحبت میکردند که گویی هیچ نقشی درایجاد شرایط امروز نداشتهاند. قبل از مناظره انتظار این بود که نامزدها با بیان برنامهها و ارائه راهحل برای مشکلات کشور، در راستای افزایش امید مردم به آینده کشور و در نتیجه افزایش مشارکت گام بردارند.
ولی آنچه در عمل بر مناظره سایه افکند شعارهای پوپولیستی و تخریب دولتی بود که در چهار سال گذشته در مقابل جنگ اقتصادی همهجانبه آمریکا سینه سپر کرده و همزمان با آن، در یک و نیم سال گذشته در نبرد دشوار دیگری در مقابل بیماری منحوس کرونا صفآرایی کرده بود.
سوال از برگزارکنندگان مناظره و نامزدهای محترم این است که در تحلیل شرایط اقتصادی کشور، آیا مردم نباید بدانند که دولت آینده چه سیاستی در مواجهه با اصلیترین مولفههای تاثیرگذار بر اقتصادی کشور در سالهای گذشته یعنی سنگینترین تحریمهای تاریخ معاصر و بحران کرونا به کار خواهد بست؟
آیا مدیریت جنگ اقتصادی و خنثی کردن تحریمهای حداکثری که با مقاومت بینظیر مردم عزیزمان، رهنمودهای مقام معظم رهبری و تلاشهای شبانهروزی دولت به دست آمد،یه افتخار بزرگ برای نظام نبود؟ آیا این دو مولفه بسیار مهم موثر در اقتصاد که بخش اعظمی از تمرکز دستگاه اجرایی را به خود اختصاص داده بود، باید از مناظره حذف شود؟
نادیده انگاشتن توفیقات این دولت در هشت سال گذشته که بسیار فراوان است و سیاهنمایی، علاوه بر اینکه جفا در حق خانواده میلیونی دولت است، موجب ناامیدی مردم و مشارکت کمتر آنها در انتخابات خواهد شد. دوران مسئولیت این دولت کمتر از دو ماه دیگر به اتمام خواهد رسید اما این رویکرد غیرمنصفانه در خاطره و یاد ملت بزرگ ایران خواهد ماند.
این روزهای تلخ تجربهای برای دولتمردان آینده هم هست. وقتی رئیسجمهوری که با ۲۴ میلیون رای و مشارکت کمنظیر مردم روی کار آمد و پنجه در پنجه دشوارترین مشکلات داخلی و خارجی انداخت و برای موفقیت ایران همراه مردم مردانه جنگید، اینچنین مورد بیحرمتی قرار گیرد،آیا تضمینی وجود دارد که برای دولت بعدی این بیاخلاقیها افزایش نیابد؟