به گزارش خبرگزاری برنا از تهران ؛ مسعود ترابی، کارگردان تئاتر در گفتگویی با برنا با اشاره به تولید اولین تئاتر سریالی در ایران؛ گفت: تئاتر سریالی پروژه بسیار پیچیده و در ابتدا ناشناختهای بود، زیرا از روی دست کسی ندیده بودیم و اولین بار بود که قرار بود همچین کاری صورت بگیرد. بنابراین استرس و سختیهای خاص خودش را داشت، با دوستان زیادی مشورت کردم و بسیاری از دوستانم از جمله شاهین پوشین گرامی به عنوان تهیه کننده و بابک پرهاک عزیز که طرح تولید تئاتر سریالی را به من داد نیز در تمام این مدت در کنار من بودند و این بسیار جای خوشحالی دارد و به همهی آنها خسته نباشید میگویم.
او ادامه داد: در ابتدای کار نشد های زیادی از اطرافیان شنیدم؛ از اینکه سخت است و نمیشود، از اینکه کار یک کارگردان به تنهایی نیست و بسیاری از دوستان قصد انجام این کار را داشتند اما نشده است زیرا یک نمایش سختیهای بسیاری دارد و من در این اثر میبایست 6 نمایش به صورت همزمان میساختم که بازیگران متفاوتی دارد، که به لطف خدا به سرانجام رسید.
نویسنده نمایش حکم با اشاره بر سختی تمرین در دوران کرونا، خاطرنشان کرد: تمام سعی ما بر این بود که پروتوکلها را رعایت کنیم اما به هرحال وضعیت که قرمز میشد؛ ما نیز تمرینات را تعطیل میکردیم و این لطف خدا بوده که در طول تمرینات آسیب جدی بابت کرونا به گروه نرسید.
او افزود: اینکه امروز و با این شرایط تصمیم براجرا گرفتهام به این دلیل است که این شغل من است، من کاری جز این بلد نیستم؛ سالها در این رشته تحصیل کردم و زحمتش را کشیدم، پس برای من راحت نیست که به سراغ کار دیگهای بروم. مسئولین نیز متاسفانه ما را ضعیف گیر آوردن و تعطیلی های پی در پی داشتیم که به هیچ عنوان اتفاق خوشایندی نبود؛ بنابراین فکر میکنم خود اهالی تئاتر باید این هنر را سرپا نگه دارند.
کارگردان نمایش ال کلاسیکو با بیان اینکه اکثریت این گروه نمایشی واکسیناسیون شدهاند، ابراز داشت: بالغ بر 9 ماه تمرین کردهایم؛ چراکه در ابتدا قرار بر این بود که خردادماه اجرا برویم، با تعطیلی های صورت گرفته این زمان به تیرماه موکول شد و پس از آن به مهر ماه، امیدوارم این بار بتوانیم اجرا برویم. نمایش به اینصورت اجرا خواهد رفت: شب اول سانس یک: قسمت اول، سانس دو: قسمت دوم؛ شب دوم سانس یک: قسمت سوم، سانس دو: قسمت چهارم؛ شب سوم سانس یک: قسمت پنجم، سانس دو: قسمت ششم و این چرخه به مدت یک ماه ادامه خواهد داشت.
او ادامه داد: داستان ما کی هستیم در یک ساختمان هفت طبقه در شمال شهر تهران میگذرد، ما در هر سانس یک طبقه را بصورت کامل تماشا میکنیم بجز طبقه هفتم که منزل پیرمردی تنهاست که وصل کنندهی قسمت های ماست، بدین معنا که ما منزل پیرمرد را نمیبینیم اما حضورش را طبقات میبینیم. هر طبقه داستان جداگانه خودش را دارد، طبقه اول داستان مرگ پدر خانواده است و مراسمش که دستخوش اتفاقات با نمکی میشود، طبقه دوم داستان یک بازیگر سرشناس که زندگی شخصیاش درحال انحلال است. طبقه سوم داستان یک گروه موسیقی که عازم سفری برای کنسرت هستند، طبقه چهارم داستان یگ آرایشگاه زنانه خصوصی است که پراز اتفاقات با مزه و تلخ است. طبقه پنجم داستان یک نویسنده افسرده است که همسرش رهایش میکند و طبقه آخر و ششم داستان پدری است که بچه هایش قرار است او را به خانه سالمندان ببرند.
ترابی تاکید کرد: نکتهای که بسیار مهم است اینکه اگر مخاطبی ترجیح داد فقط یک قسمت را به هردلیلی تماشا کند، هیچ چیزی از دست نخواهد داد و یک نمایش کامل با پایان بندی درست خواهد دید؛ به عبارتی میتوان گفت یک اپیزود نمایشی کامل خواهد دید اما اگر قسمتهای دیگر را ببیند ذهنش بیشتر به ما وصل خواهد شد. و این نکته هم وجود دارد که ممکنه مخاطبی اول قسمت شش را ببیند و بعد چهار را و بعد یکرا؛ باز هم چیزی از دست نمیدهد و سه نمایش کامل دیده است. پیوند خطی از یک تا شش وجود ندارد و هر قسمت در پایانش جمع بندی خواهد داشت.
او در پایان گفت: در نهایت تشکر میکنم از تهیه کننده محترم؛ گروه زحمتکش کارگردانی که همراهی فراوانی داشتند؛ نویسنده محترم که با افکار بنده همراه بود؛ گروه طراحان خوش ذوقمون و کلیه عوامل پشت صحنه همانند گروه روابط عمومی، عکاس و... و بازیگران وفادار و درجه یکی که روی صحنه درخششان را خواهید دید.