
محمد رضا اکبری کارشناس انرژی در گفتوگو با خبرنگار نفت و انرژی خبرگزاری برنا پیرامون سفر هیئت ایرانی به این کشور اظهار داشت: این سفر میبایست زودتر اتفاق میافتاد اما همین سفر نیز غنیمت است چراکه بسیاری از تفاهمها برای رسیدن به قرارداد زمانبر بوده و ممکن است به عمر دولتها نرسد هر چند تاکنون رفت و آمدهای زیادی بین دو کشور شکل گرفته و این موضوع سبب میشود سرعت اجرایی شدن بالا رود. از این رو پروژههای جمع بندی شده باید هر چه زود نهایی شود.
این کارشناس انرژی پیرامون پروژههای جمعبندی شده بین ایران و چین گفت: لیست پروژهها متنوع است و در زمینههای انرژی، راه، کشاورزی، ترانزیتی است.
اکبری پیرامون تنوع سبد سرمایهگذاری کشور اذعان داشت: کشورباید سبد سرمایهگذاری داشته باشد همانطور که نگاه به غرب میتواند کمک کننده باشد، نگاه به شرق نیز کمک کننده خواهد بود. نه میتوان همه تخم مرغها را در سبد غرب گذاشت و نه میتوان در سبد شرق گذاشت اما در نهایت باید نگاه اصلی کشور معطوف به داخل باشد اما با توجه به این که محدودیت سرمایه گذاری در داخل کشور داریم، باید به سمت هر کشوری که قصد سرمایهگذاری دارد پیش رویم.
وی با اشاره به ظرفیت سرمایهگذاری چین گفت: چین با توجه به این که در حوزههای گوناگون ابر قدرت بوده و قادر به سرمایهگذاری در کشور است، میتواند ما را در شرایط تحریمی کمک کند.
اکبری در ادامه به اولویت سرمایهگذاری چینیها اشاره کرد و گفت: اصلیترین چالش کشور ناترازی گاز است. لذا مهمترین زمینه همکاری با چین باید در این زمینه باشد و با تمرکز در این حوزهها، شاهد توسعه و افزایش تولید در پارس جنوبی باشیم.
این کارشناس ادامه داد: هرچند در این زمینه توافقهایی نیز با روسیه شکل گرفته اما با توجه به وسعت میادین میتوان از ظرفیت هر دو کشور استفاده کرد.
وی افزود: اولویت اصلی باید توسعه میادین مشترک گازی و بعد از آن میادین مستقل باشد. بعد از آن نیز باید به بحث بهینه سازی در طول زنجیره، از جمله تولید، پالایش و توزیع و همچنین مصرف کننده نهایی توجه کنیم. باید اتلاف انرژی را که حدود 40 درصد است را با بهینه سازی رفع کرد.
اکبری چینیها را صاحب فناوری در حوزه بهینهسازی دانست و گفت: اصلیترین مسئله بهینهسازی مسئله فناوری است که با توجه به دارا بودن تکنولوژی توسط چینیها، اقدامات مثبتی میتواند شکل بگیرد.
این کارشناس به توسعه میادین نفتی اشاره کرد و گفت: مسئله سوم نیز توجه به توسعه میادین نفتی است. در این زمینه باید از ظرفیت چینیها استفاده کرد و استفاده از آنها نباید معطوف به تولید و توسعه میادین باشد و باید به تکمیل زنجیره ارزش نیز توجه داشت.
وی افزود: با طراحی مدلی که در آن، چینیها بازگشت سرمایه خود را در پتروپالایشگاهها و از برداشت محصولات و فراوردههای نفتی انتظار داشته باشند، میتوان شاهد حل ناترازی فراورده و اشتغال آفرینی در کشور بود.
اکبری گفت: نگاه ایران از حوزه استراتژیک به چین نیز دارای اهمیت است زیرا با آمریکا زاویه دارد، از طرفی تنها کشورهای ونزوئلا، روسیه و ایران دارای این نگاه هستند است که این کشورها از منابع نفتی برخوردارند.
وی ادامه داد: این کشورها وابسته غرب نمیباشند و ایران میتواند یک بازار مطمین و امن برای چین باشد. علاوه بر آن چینیها میتوانند در صادرات گاز نیز، بعد از حل ناترازی کمک کنند و علاوه برآن در توسعه پروژههای LNG نیز میتوانن همکاریهای بسیار زیادی را با کشور داشته باشند.
انتهای پیام/