رسانه ایران نیازمند مدیران با سواد است!

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ استقبال مخاطبان از سریال های چند فصلی مانند پایتخت، نون خ، زیرخاکی و ... موجب شده تا در چند سال اخیر سریال های چند فصلی در سبد رسانه ای کشور جا خوش کنند حال برای بررسی عواملی که موجب کشیده شدن یک سریال به فصل های آینده می شود، با تنی چند از کارشناسان این حوزه به گفت و گو پرداختیم. 

آرش قادری نویسنده سینما و تلویزیون در این باره معتقد است:

اگر داستان یک سریالی کشش داشته باشد و دلیلی برای تداومش چه استقبال مخاطب و چه تاثیرگذاری آن اثر داشته باشد ساختن فصل های بعدی آن سریال ممکن است و موافق هستم اما اگر ساخت فصل های بعدی به هر قیمتی و بی منطق صرفا برای ساختن فصل های بعدی باشد موافق نیستم.

نویسنده سریال «برادر» گفت: برای ساخت فصل های بعدی یک سریال ابتدا باید سیاست گزاری سازمان یا سازنده ای که در پلتفرم کار می کند، وجود داشته باشد. من تجربه کار کردن چند سریال چند فصلی مانند «گاندو»، «هوش سیاه» و ... را داشته ام و اینکه چند فصل از سریال منتشر می شود و بعد از آن مخاطب، میزان استقبال و میزان تاثیرگذاری اثر بررسی می شود و سپس به این نتیجه رسیده می شود که تازه فصل بعدی را هم ساخت اصلا سیاست گذاری درستی نیست و به شدت به اثر آسیب میز ند یعنی سیاست گزار پیش از اینکه ساخت یک اثر شروع شود تصمیم بگیرد که این سریال بیش از یک فصل ساخته خواهد شد. برای مثال فکر کنید قرار است یک ساختمانی ساخته شود و زمانی که ساخت ساختمان تمام نمی توان گفت یک واحد دیگر به آن اضافه شود زیرا اگر قرار بر ساخت طبقات دیگر بود پایه ساختمان محکم تر ساخته می شد و شرایط لازم برای افزودن طبقه جدید فراهم و مدیریت می شد.

آرش قادری بیان کرد: در سریال «هوش سیاه» از ابتدا مشخص نبود که سریال فصل بعدی هم دارد و 11 قسمت تلاش شد تا شخصیت داستان از زندان آزاد شود یعنی اگر از ابتدا می دانستم سریال 2 فصل است به شکل دیگری برنامه ریزی می کردم. در سریال «گاندو» کمی شرایط بهتر بود اما تصمیم قطعی برای ساخت فصل بعدی وجود نداشت و مابقی فیلم هایی که کار کردم هم همینطور.

نویسنده سریال «هوش سیاه 2» ادامه داد: اینکه یک سیاست گزار بداند که قرار است این سریال چند فصل باشد، خیلی بهتر از این است که تنها به کیفیت نگارش هنگام نوشتن اثر توجه شود. اگر نویسنده بداند که یک سریال در چند فصل قرار است ساخته و پخش شود بهتر مدیریت می کند و می داند داستان ها و اتفاقات را بر چه اساسی برنامه ریزی کند و تمام این مسائل به سیاست گذاری های کلان باز می گردد، به  کسی که مدیر فیلم و سریال، مدیر تلویزیون یا مسئول یک پلتفرمی است که می خواهد برای چند فصلی بودن یک سریال برنامه ریزی کند.

او افزود: پایتخت به دلیل اینکه مخاطب خود را شناخت و داستان با شخصیت ها ادامه پیدا کرد، بسیار موفق بود و در چند فصل هم ساخته شد و مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت یا سریال های دیگری همچون «نون خ»، «زیرخاکی» و ....

نویسنده سریال «گاندو» گفت: این موارد مستلزم این است که بدانیم این داستان به چه میزانی کشش دارد بعضی مواقع به دلیل اینکه مخاطب سریال زیاد است و بازخوردهای مناسبی برای سازمان یا پلتفرم دارد یک سریال در فصل های بعد هم ساخته می شود و خیلی کشش داستان مد نظر قرار نمی گیرد، در حالی که باید به هر دو مورد یعنی هم انگیزه برای ساخت آن و هم کشش داستان توجه شود.

قادری با اشاره به اینکه بسیاری از داستان ها هستند که کشش و قابلیت ساخت فصل های بعدی آن وجود ندارد، توضیح داد: ساخت فصل های بعدی برخی از سریال ها امکان ندارد و حتی به شدت آسیب زننده است و موفق نخواهد بود و حتی امکان از بین بردن خاطرات فصل 1 را هم فراهم می کند. پس هم انگیزه و اهداف سازندگان سریال و هم خود داستان که بستر تداوم آن تا کجا ادامه داشته باشد. اگر داستان بستر مناسب را داشته باشد حتی رنگ آمیزی و کم و زیاد شدن و یا حتی تغییر بازیگران تاثیری در روند رشد آن نخواهد داشت.

نویسنده سریال «ماتادور» بیان کرد: ما بیش از اینکه به نویسنده، کارگردان، فیلمساز و تهیه کننده با سواد در جامعه نیاز داشته باشیم به مدیر با سواد نیاز داریم، مدیری که برنامه ریزی درست و مناسب داشته باشد و بتواند بستری را برای یک داستان فراهم کند که حتی تا چند سال آینده هم امکان ادامه دادن دارد. سیاست دراز مدت برای سریال سازی وجود دارد سریال فرآیندی است که گاهی نوشتن، ساخت و تولید آن حدود یک سال طول می کشد و بسیاری از مدیران در عین اینکه سوادش را هم دارند انگیزه لازم برای سیاست گزاری دراز مدت را ندارند.

او ادامه داد: سیاست گزارانی که برای سریال سازی بستر فراهم می کنند باید باسوادتر از سایر کسانی باشند که در آن مجموعه در حال کار هستند. حداقل در بحث مدیریت باید افق های دور تری را ببینند و برنامه های دراز مدت داشته باشند و تا زمانی که این اتفاق نیافتد فصل اول یک سریال ساخته می شود و اگر بازخوردهای خوبی داشت فصل های بعدی آن هم ساخته می شود.

این نویسنده افزود: ما نیاز به مدیر متخصص، با انگیزه و دارای برنامه ریزی هستیم اگر اینگونه نباشد این فرآیند تکرار خواهد شد که سریال های بی کیفیت ساخته و پخش می شوند. مدیریت مانند علوم سیاسی، جامعه شناسی و ... تخصص است و باید برایشان درس خواند، مطالعه و تجربه کسب کرد.

آرش قادری در پایان گفت: مدیریت سیاست گزار و سیاست گزار تصمیم ساز در سازمان و بحث فرهنگ باید برنامه ریزی دراز مدت داشته باشد و افق های طولانی را ببیند زیرا فرهنگ و هنر فرآیندهای زود بازده نیستند و گاهی حتی چند نسل زمان میبرد تا یک فرآیندی در فرهنگ اتفاق بیافتد. تا زمانی که مدیریت اصلاح نشود نمی توان فعالیت های دراز مدت انجام داد.به عنوان مثال سریال «فرندز» 10 سال پیش ساخته شده است امال در دوران کرونا دیده شد و مخاطبان را به خودش جذب کرد که از نمونه های برنامه ریزی و سیاست گزاری های دراز مدت است.

انتهای پیام/