بیش از ۱۶هزار نفر مهارت‌های زندگی و فرزندپروری را فرا گرفتند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری برنا، دکتر سیده ریحانه رضوانی با هدف ارتقای سلامت روان جمعیت هدف و پیشگیری از اختلالات روانپزشکی و افزایش سواد سلامت روان آموزش مهارت های زندگی، به 16 هزار و 827 نفر در سه ماه نخست سال، آموزش  مهارت های زندگی و فرزند پروری توسط روانشناسان مراکز خدمات شهری و رستایی ارائه شده است.

وی با بیان اینکه این مهارت‌ها در دو بخش مهارت‌های زندگی و مهارت‌های فرزند پروری ارائه شده است، افزود: دوره آموزشی در خصوص  مهارت خودآگاهی، همدلی، ارتباط موثر، روابط بین فردی موثر، مدیریت خشم، مقابله با هیجان‌های منفی، آموزش حل مسئله، تصمیم‌گیری، تفکر خلاق و مدیریت زمان به صورت کارگاه  وکلاسهای آموزشی اجرا شده است.

وی با اشاره به اینکه مبنای آموزش این برنامه، محتوایی است که توسط دفتر سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت تهیه شده است، عنوان کرد: مهارت های زندگی، مجموعه ای از توانایی ها هستند که زمینه سازگاری و رفتار مفید را برای فرد فراهم می کنند. سازمان بهداشت جهانی  مهارتهای زندگی را  به عنوان توانایی ها و رفتارهای سازنده ای توصیف می کند که به فرد کمک می‌کنند به شکلی سازنده با نیازها و چالش‌های زندگی روزمره روبه‌رو شوند و بهتر با آن‌ ها کنار بیاییم.

این مسئول خاطرنشان کرد: مهارت های فرزندپروری عمدتا در راستای تقویت عوامل محافظ خانوادگی هستند از طریق این مهارت ها رابطه بین فرزندان و والدین تقویت می شود، آنها اوقات بهتری را با هم خواهند داشت و می توانند مسائل را به نحو مناسب تری حل کنند.

وی افزود: این مهارت ها به طور عمده سه راهبرد و هدف رابطه خوب اعضای خانواده با هم، نظارت و مراقبت والدین و بیان انتظارات، قواعد، ارزش ها و اعتقادات را پیگیری می کند، عنوان کرد: فرزند پروری موثر یک عامل محافظ قدرتمند است. خانواده ها می توانند با تامین نیازهای اساسی، ایجاد فضای امن خانوادگی، راهنمایی، قانون گذاری مناسب و نظارت بر  زندگی فرزندانشان، آنان را از بسیاری رفتارهای مشکل ساز و پر خطر از جمله مصرف مواد و بزهکاری دور نگه دارند.

وی با اشاره به اینکه برقراری رابطه‌ مثبت با کودک یا نوجوان از اصول اولیه فرزندپروری است، یادآوری کرد: در بستر رابطه‌ مثبت است که می‌توان سایر روش‌های فرزندپروری را به کار گرفت، برقراری رابطه‌ مثبت عبارتست است از ایجاد فضایی که در آن بین مراقب و کودک احساس ایمنی، دوست داشته شدن و پذیرش وجود دارد و جنبه‌های مثبت رفتار کودک مورد توجه قرار می‌گیرد.

وی عنوان کرد: لازم است والدین اوقاتی را برای تعامل با کودک خود اختصاص دهند. در این اوقات به صحبت های آن‌ ها گوش دهند، با آن ها حرف بزنند و به فعالیتی بپردازند که هر دو از آن لذت می برند. از نصیحت کردن، دستور دادن، سرزنش کردن و توبیخ در این زمان‌ها اجتناب کنند. با آنها مهربان باشند، احترام بگذارند و علاقه خود را به صورت کلامی یا غیر کلامی ابراز نمایند. در مورد نوجوانان این اوقات می تواند کوتاه‌تر ولی مکرر باشد.

انتهای پیام