قطع قامت هنر در یک محیط علمی

طی روز‌های اخیر خبری مبنی بر قطع چند درخت منتشر شد، درختانی که به دلیل خشکیدگی به مجسمه های چوبی تبدیل شده بودند، برای اطلاع از این موضوع به سراغ جمشید مرادیان مجسمه ساز و خالق و صاحب طرح‌های تنه درختان رفتیم.

وی در گفت‌و‌گو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا، درباره جزئیات این اتفاق گفت: اگرچه دقیق به خاطر نمی‌آورم؛ اما چیزی نزدیک به ۵ الی ۶ سال گذشته بود که سید احمد معتمدی رئیس دانشگاه صنعتی امیرکبیر که از طریق اینترنت با من آشنا شده بود؛ طی تماسی به منظور ساخت مجسمه بر بدنه درختان خشکیده حیاط دانشگاه امیر کبیر از من دعوت کرد.

وی با اشاره به کار اختصاصی تبدیل درخت به مجسمه ادامه داد: پس از مشاهده درختان «نارون» دانشگاه که درختان خوبی هم به شمار می‌آمدند؛ ۳ اصله از درختان انتخاب و مبنای ساخت مجسمه بر تنه این ۳ درخت با ابزاری که خودم در اختیار داشتم گذاشته شد. به عبارت دیگر، دانشگاه نه تنها امکانات مطلوبی ارائه نکرد بلکه روند این پروژه مجسمه سازی روی داربست‌هایی بود که خطر سقوط در آن وجود داشت.

این مجسمه ساز محل احداث مجسمه‌ها را روبروی دانشگاه شیمی و دانشکده هوا فضا عنوان کرد و افزود: علیرغم حالت غیرمتعادل و غیرمتعارف مذکور، در نهایت مجسمه سازی بر ۲ تنه درخت به سرانجام رسید. در این مرحله تنها یک درخت دیگر برای خلق مجسمه باقی مانده بود که تذکرات حراست مبنی بر «عدم ارتباط گیری با دانشجویان و سایر اعضای دانشگاه» شروع شد. به عبارت دیگر حراست بار‌ها به من تذکر داد که نسبت به اشتیاق دانشجویان که حین کار، دور من جمع می‌شوند؛ بی‌توجه هستم در حالی که وقتی در انظار عمومی شروع به کار کردم، ارتباط گرفتن با مردم از اهداف کار در مجامع به شمار می‌آید ولو آنکه سخت‌تر از مجسمه سازی در آتلیه به نظر برسد.

مرادیان تشریح کرد: در کش و قوس‌های همین اختلاف، سومین درخت بدون اطلاع به من قطع شد که سومین مجسمه به دو مجسمه قبلی نپیوندد؛ این در حالی است که حق عاطفی و معنوی این درختان به من تعلق دارد. علاوه بر قطعی درختان، هیچ یک از اعضای دانشگاه که در رویه پیش روی این پروژه با من در تماس بودند به من بابت این موضوع اطلاع رسانی نکردند؛ بلکه این خبر از سوی یک آشنا به من رسید.

وی از مجسمه‌های ساخته شده به عنوان اثر‌های زیبای هنری یاد کرد و گفت: در حال حاضر رئیسی که از من دعوت به عمل آورد در دانشگاه حضور ندارد که اگر بود، اجازه رخ دادن این اتفاق را نمی‌داد. 

انتهای پیام/