کفن پوشی؛ از نماد مبارزه تا ابزار تفرقه

به گزارش خبرگزاری برنا، رحمن پاداش تحلیلگر مسائل سیاسی در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری برنا با عنوان" کفن پوشی؛ از نماد مبارزه تا ابزار تفرقه" قرار داد نوشت:  «کفن پوشی» در تاریخ معاصر ایران معنا و مفهوم خاصی دارد. این موضوع به خصوص در مبارزات مردمی به نمادی از اعتراض گروه‌های مختلف مردم به خصوص دهقانان، کارگران و عامه مردم بر علیه ظلم و جور حاکمان بدل شده بود. هر زمان که گروهی از افراد جامعه احساس می‌کردند در حق آنها اجحافی صورت گرفته یا حقی از آنها ضایع شده با «کفن پوشی» اعتراض خود را به سمع و نظر حاکمیت می‌رساندند.

در حقیقت «کفن پوشی» نشان می‌داد که معترضین تا سر حد مرگ خواستار حقوق خود بوده و حتی به قیمت جان خود برای دفاع از حقوق خود کوتاه نمی‌آیند. نمونه‌های «کفن پوشی» در تاریخ معاصر و به خصوص سالهای اخیر کم نبودند؛ از «کفن پوشی» مردم ورامین و پیشوا گرفته تا مال‌باختگان شرکت پدیده شاندیز، که همگی برای مبارزه در راه احقاق حقوق خود صورت گرفتند. گاهی پدیده «کفن پوشی» با هدف حمایت از بیانات مقام‌های مسئول و در شرایط خاص کشور صورت می‌گرفت؛ همانند «کفن پوشی» مردم تبریز در حمایت از بیانات رهبری. با این وجود، در سال‌های اخیر کفن پوشی مانند بسیاری از واژه‌ها و اصطلاحات همچون عدالت، منافع ملی، برهه حساس کنونی و ... از مفهوم گذشته تهی گشته و بیشتر از طرف گروه‌های سیاسی تندرو بر علیه موضوعات و افرادی که به هر طریقی سعی در برقراری رابطه و یا «مذاکره»، به منظور رفع تحریم ها و محدودیت‌های اقتصادی ظالمانه وضع شده توسط کشورهای صاحب قدرت، دارند صورت می‌گیرد.

در شرایط فعلی و در حالی که معاون وزیر امور خارجه دولت چهاردهم به منظور رفع تحریم‌ها اقدام به تشکیل جلساتی با همتایان اروپایی خود کرده و از طرفی رییس‌جمهور پزشکیان صراحتاً از آمادگی ایران برای مذاکره با ترامپ و دولت ایالات متحده آمریکا خبر داده، «کفن پوشان» داخلی «اسب زین شده»‌ی خود را به میدان آورده و با همه وجود در صدد بر همزدن بازی «مذاکره» هستند. از آنجایی که این گروه از یک طرف قادر به زیر سوال بردن اصل «مذاکره» نیستند و از طرف دیگر در شرایط فعلی حمله به آقای رئیس‌جمهور را به صلاح نمی‌دانند ناگزیر هستند به نزدیکان رییس جمهور حمله کرده و اصطلاحاً «دق دلی» خود را بر سر آن‌ها خالی کنند. در این میان چه کسی دم دست‌تر، نزدیکتر و مهم‌تر از محمد جواد ظریف. همو که هم باعث و بانی برجام تلقی شده، هم برهم زننده بازی تندروها در مناظرات تلویزیونی، هم «کت از تن دراورده» برا رأی آوری پزشکیان و هم به زعم آنها علی رغم تذکرات نمایندگان مجلس همچنان در سمت «معاون راهبردی» به ایفای نقش می پردازد. وزیر امور خارجه اسبق تنها همین سخنان در اجلاسیه داووس را کم داشته تا تندروها، «کفن پوش» در میدان پاستور تجمع کنند و با شعارهای «ظریف؛ ضد ایران»،«ظریف؛ وطن فروش»، «ظریف؛ ضد پیشرفت»، «ظریف؛ عامل نفوذی»، «ظریف؛ عامل گرانی»، «ظریف؛ ضد امنیت ما»، «ظریف؛ ضد حجاب» و «ظریف؛ خیانت می‌کند، موساد حمایت می‌کند» خواهان «ظریف اعدام باید گردد» شدند. این گروه تندرو صرفاً به حمله به آقای ظریف بسنده نمی‌کنند بلکه هر کسی که با مشی آنها مخالف باشد از تیغ تیز انتقاد آن‌ها در امان نخواهد بود؛ چه باقری، مذاکره کننده سابق هسته‌ای، باشد و چه آقای اژه‌ای رییس میانه‌ رو دستگاه قضا.

بنابراین پدیده «کفن پوشی» که در تاریخ مبارزات مردمی کشورمان تبدیل به یک نماد سیاسی-اجتماعی برای مطالبه‌گری و مبارزه بر علیه حاکمان زورگو بدل شده بود از ماهیت اولیه خود خارج شده و به ابزار دست تندروها برای ایجاد تفرقه بین آحاد مردم، ترور شخصیتی مسئولین و ایجاد شکاف بین مردم و حاکمیت تبدیل شده است. این اهرم که زمانی سبب اتحاد بین اقشار مختلف مردم می‌شده حال به ابزاری برای جلوگیری از «رفع تحریم‌ها»، «مذاکره» و «اعتدال» تبدیل شده است.

اگر چه عده‌ی «کفن پوشان» در ابتدای امر قلیل به نظر می‌رسد، با این حال نگاهی به مخالفت‌های آنان در ادوار گذشته به خصوص در دوره تصویب برجام، قدرت رسانه‌ای آنها و همینطور عقبه فکری آنها که با سخنرانی یکی از نمایندگان مجلس و در ادامه با حملات دیگر همفکران آنها در مجلس همراه بوده است، نشان می‌دهد صرفاً به این شعارها راضی نشده و برای رسیدن به مقصود خود دست به هر عملی می‌زنند. از طرفی استفاده ابزاری از نمادهای مقدس تهدیدی جدی برای «اتحاد ملی» و «انسجام داخلی» می‌باشد. لذا ضرورت دارد به منظور جلوگیری از ادامه اقدامات تخریبی آنها قوای سه گانه با «وفاق» و همدلی جلوی این تندروی‌ها را بگیرد.

انتهای پیام