
یزدان پرونده؛ کارگردان و تهیهکننده مستند «پژاره»، در گفتوگو با خبرنگار فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، به ابعاد پنهان فعالیت گروهکهای تروریستی کردی و چالشهای ساخت این مستند پرداخت.
وی با اشاره به روشهای جذب، فریب و حتی ربایش جوانان کرد توسط این گروهکها، گفت: اولین مسئلهای که برای من حائز اهمیت بود، این بود که این گروهها با هزینههای گزاف در فضای رسانهای و مجازی جوانان کرد را جذب یا حتی میربایند. در مستند «دژی کانو» که قسمت دوم پژاره است، با دختری که ربوده شده و تحت شکنجههای غیرانسانی نگهداری شده، مصاحبه کردیم.
وی افزود: این گروهکها در فضای مجازی از حقوق بشر، آزادی و برابری حرف میزنند، اما در واقعیت حتی یک شعارشان هم مطابق واقع نیست. آنچه برای من عجیب بود، این است که اینها اصلاً گروههای سیاسی نیستند، بلکه بیشتر به یک فرقه شباهت دارند، مشابه فرقه رجوی.
مستندی برای آگاهیبخشی و مطالبهگری
پرونده مهمترین پیام مستند خود را روشنگری درباره ظلمی دانست که این گروهکها علیه کردهای ایران روا میدارند: ما تعدادی جوان از هموطنان خود را داریم که آسیبپذیرند و این گروهکها با شعارهای فریبنده، آنان را اسیر و شکنجه میکنند. دخترانی که میتوانند در کنار خانوادههایشان زندگی آرامی داشته باشند، در کوه و بیابان مسلح شده و مجبور به انجام کارهایی میشوند که حتی از عهده یک مرد هم خارج است.
وی با بر اینکه این مستند جنبه مطالبهگری هم دارد، عنوان کرد: اگر چنین جنایاتی در تهران رخ میداد، رئیس پلیس و رئیس قوه قضائیه به آن ورود میکردند، اما متأسفانه دختران کرد از این حقوق شهروندی محروم ماندهاند. دولت و حاکمیت باید در قدم اول این افراد را نسبت به حقوقشان آگاه کرده و سپس از آنان حمایتهای حقوقی لازم را به عمل آورد.
چالشهای تولید؛ از فشارهای خارجی تا کمبود حمایت داخلی
یزدان پرونده درباره مشکلات تولید این مستند گفت: تعامل با خانوادههای قربانیان سخت بود و متقاعد کردن آنان برای روایت سرگذشتشان، چالشی جدی محسوب میشد. خوشبختانه با راهنمایی دیدهبان حقوق بشر کردستان ایران، توانستیم این مستند را تولید کنیم، اما در خارج از کشور با موانع متعددی روبهرو شدیم.
وی درباره دشواریهای تصویربرداری در اقلیم کردستان عراق توضیح داد: نفوذ این گروهکها در آنجا به حدی است که اجازه نمیدادند ما آزادانه تصویربرداری کنیم. حتی قصد داشتیم با سران این گروهها مصاحبه کنیم، اما هیچکدام حاضر نشدند. آنها که از آزادی سخن میگویند، ما را تهدید کرده و حتی به ما حمله کردند.
وی در پایان تصریح کرد: ساخت مستند کافی نیست، بلکه باید کتاب نوشته شود، فرهنگسازی صورت گیرد و روشنگری ادامه پیدا کند تا مردم کردستان متوجه ماهیت واقعی این گروهکهای تروریستی شوند. بسیاری از مصاحبههای مستند، به دلیل شدت شکنجهها و رنجهای قربانیان، در فیلم استفاده نشد، اما در آینده در قالب یک اثر مکتوب منتشر خواهد شد.
انتهای پیام/