
به مناسبت زادروز حمید بهمنی نویسنده و فیلمساز پیشکوست سینمای ایران، موزه سینما بخشهایی از گفتوگوی تاریخ شفاهی وی را منتشر کرده است.
به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا؛ حمید بهمنی در ابتدا عنوان کرد: من متولد ۱۰ اسفند ۱۳۳۹ و در یکی از محلههای نزدیک به شاه چراغ شیراز متولد شدم. برادر بزرگ من در آن زمان، مجله «ستاره سینما» را خریداری میکرد و ما به صورت کامل مطالب آن را مطالعه می کردیم. در نتیجه من یک اطلاعات کلی از محیط و فضای سینما به دست آوردم. در واقع از طریق کتاب و مجلات مختلف بود که با سینما آشنایی پیدا کردم.
وی با بیان اینکه اولین فیلمی که در سینما دیده است اثری متعلق به جلال مقدم بود، ادامه داد: یادم می آید همراه با خانواده به تماشای فیلم نشستیم. آن زمان من مشغول هنر نقاشی بودم و همزمان شروع به نوشتن خاطرات خود و داستانهای کوتاه کردم. مجموعه این رفتارها باعث شد تا علاقه من به سینما و تلویزیون افزایش پیدا کند. همچنین زمانی که وارد دبیرستان شدم، تابستانها مشغول به کار میشدم و درآمد خود به علاوه پول توجیبی که از خانواده میگرفتم، هزینه تهیه بلیت سینما میکردم.
کارگردان فیلم «گلوگاه شیطان» تصریح کرد: زمانی که انقلاب شد پس از بازگشایی مدارس، روزی در فاصله میان ۲ زنگ همراه با یکی از دوستانم از مدرسه فرار کردیم و در سینما فیلم «الرساله» (محمد رسوال الله ساخته مصطفی عقاد) را دیدیم. پس از آن در سال ۱۳۶۸ در دانشگاه هنر پذیرفته شدم.
وی بیان کرد: من فیلم اول خود را با استفاده از دوربین ویدئویی ساختم. زمانی که هنوز وارد دانشگاه نشده بودم، داستانهای کوتاهی را در کتابهای حوزه مطالعه کردم و مطابق با یکی از همان داستانها، فیلمنامهای به نام «باز این چه شورش است» را نوشتم و تصمیم به کارگردانی آن گرفتم.
بهمنی با بیان اینکه فیلم بعدی او اثری ۱۶ میلیمتری بود، تصریح کرد: همزمان با ساخت فیلم سوم وارد دانشگاه و رشته سینما شدم. زمانی که ترم دوم را میگذراندم، در دانشگاه با اطلاعیهای مواجه شدم که در آن نوشته شده بود ابراهیم حاتمیکیا برای بازیگران فیلم خود قصد دارد از علاقهمندان تست بگیرد. پس از مصاحبه من برای بازی در آن اثر انتخاب شدم و به این ترتیب برای اولین بار با سینمای حرفهای آشنایی پیدا کردم. حضور در آن فیلم تجربه بسیار خوبی برای من بود و یاد گرفتم اگر روزی بخواهم فیلم بلندی را کارگردانی کنم، چگونه میتوانم بر صحنه مسلط باشم و موقعیتها را پیدا کنم. همچنین مرحوم رسول ملاقلی پور از اساتیدی بود که من بسیار شیفته او بودم.
این سینماگر پیشکوست عنوان کرد: ما پیش از این ثابت کردیم که سینمای ایران شمایلی فاخر دارد و در دنیا معروف به داشتن سینمایی پاک است که افراد بزرگی در شکلگیری آن سهیم بودهاند.
بهمنی در پاسخ به این پرسش محمدتقی فهیم مبنی بر اینکه چه توصیه ای به علاقهمندان سینم دارد، گفت: فردی که میخواهد فیلمساز شود باید از موارد مهمی آگاهی داشته باشد. چنین فردی باید اهل مطالعه باشد و همزمان بتواند در هنر نقاشی و عکاسی و... نیز فعالیت کند و اهل نوشتن باشد. او باید یک فیلمبین حرفهای بوده و قدرت تحلیل آثار سینمایی را داشته باشد. به نظرم هنر سینما وسیله بسیار خوب و مناسبی برای ارتقای بشریت و جامعه است. اگر از این وسیله درست استفاده نشود، به برهوت و مقطعی میرسیم که در آن هیچ نقطه نجاتی نیست.
وی در پایان بیان کرد: خلق فیلم رسالتی است که خداوند در اختیار هنرمند قرار داده است به همین دلیل باید از آن به درستی استفاده کرد. ما باید فرزند زمانه خود باشیم و نیاز است تا نسبت به دوره زمانی خود به تحقیق، پژوهش و فیلمسازی بپردازیم و همواره باید در این مسیر، اعتقاد شخصی خود را در راستای رشد انسانیت، بشریت و الهیات به کار گیریم.
انتهای پیام/