
محمد خالقی کارگردان نمایش «مثل ساحل آرام» به نویسندگی لیلا احمدوند که از دوم اسفند ۱۴۰۳ در سالن انتظامی خانه هنرمندان ایران به روی صحنه رفت؛ درباره مراحل تولید این اثر به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا گفت: یکی از دغدغههای اصلی برای نمایش «مثل ساحل آرام» انتخاب بازیگر بود. این پروسه حدود یک ماه طول کشید تا بتوانم بازیگران را برای پروژه تثبیت کنم و تمرینات را آغاز کنیم. خوشبختانه، توانستیم در مدت نزدیک به دو ماه تمرینات را به پایان برسانیم و این نمایش را برای جشنواره استان تهران آماده کنیم. در آن جشنواره، موفق به کسب رتبه دوم بازیگری برای بازیگر زن و رتبه اول طراحی صحنه شدیم.
وی در ادامه افزود: پس از جشنواره، نمایش را برای اجرای عمومی آماده کردیم اما با توجه به اینکه تبلیغات چندانی نداشتیم، به توفیق مدنظر از لحاظ جذب مخاطب نرسیدیم.
این کارگردان تئاتر درباره فضای نمایش و مخاطبان هدف آن گفت: این نمایش تلفیقی از سبک رئال و سورئال بود اما با این وجود، بازخوردها اکثرا مثبت بوده است. در واقع مخاطبانی که «مثل ساحل آرام» را از طریق پلتفرمهایی نظیر تیوال دیدهاند، نظرات مثبتی ارائه دادند. این بازخوردها انرژی تیم را برای ادامه کار بیشتر کرد.
خالقی همچنین درباره شرایط دو قطبی جامعه تئاتر نسبت به اجرا رفتن یا توقف فعالیتهای هنری گفت: در هر شرایطی نباید تئاتر را کنار گذاشت. تئاتر زبانی است که میتوان از طریق آن مسائل و دغدغههای جامعه را بیان کرد. بسیاری از بزرگان تئاتر نیز در شرایط فعلی به کار هنری خود ادامه میدهند. نباید تئاتر را صرفاً راهی برای اقتصاد دانست؛ بلکه این هنر میتواند به آرامش و بروز فکر در جامعه کمک کند.
وی در پایان با اشاره به حمایت عوامل خانه هنرمندان ایران از تولید این اثر گفت: باید از آقایان عسگرپور، صادقی و لاریان که این فرصت را برای اجرا فراهم کردند، و همچنین تمامی عوامل و همکاران خانه هنرمندان که با ما نهایت همکاری را داشتند، تشکر و قدردانی کنم.
سیمین ضیائیان، مبینا معظمی و صوفیا زرگرصالح بازیگران «مثل ساحل آرام» بودند.
در خلاصه این نمایشنامه آمده است: پدر خانواده فوت کرده است. مادر و دخترش تنها زندگی میکنند و دختر مدام برای مادر اشعاری را میخواند تا این که...
انتهای پیام/