اراده سیاسی، قدرت چانه‌زنی و توان دیپلماتیک، موقعیت ایران در مذاکرات را تقویت کرده است

عابد اکبری، کارشناس مسائل بین‌الملل در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا، با اشاره به مذاکرات هسته‌ای ایران و آمریکا، گفت: در دور دوم مذاکرات ایران و آمریکا، امیدواری به نتیجه‌بخش بودن مذاکرات به دلایل متعددی افزایش یافته است. اولین و مهم‌ترین دلیل، اراده و عزم جدی جمهوری اسلامی ایران برای رسیدن به توافقی پایدار است. کشورمان در این دور از مذاکرات نشان داده که بر اساس اصول ملی و منافع راهبردی خود، آماده است تا به یک توافق متوازن دست یابد. جمهوری اسلامی ایران به وضوح توانسته در مذاکرات نشان دهد که به دنبال کاهش تنش‌ها و حل مسائل از طریق دیپلماسی است.

وی با بیان اینکه  قدرت چانه‌زنی جمهوری اسلامی ایران در سطح بین‌المللی به‌ویژه در مواجهه با فشارهای خارجی، باعث تقویت موقعیت کشور در مذاکرات شده است، اظهار کرد: ایران با برخورداری از پشتیبانی‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، توانسته به‌طور مؤثر با چالش‌ها مواجه شود و برای دستیابی به توافقی که منافع کشور را تأمین کند، پافشاری کند. تغییرات در فضای جهانی، به‌ویژه تمایل برخی از کشورهای بزرگ به رفع تنش‌ها و تأمین ثبات در منطقه، فرصت‌هایی را برای کشورمان فراهم کرده است.

این کارشناس مسائل بین‌الملل تصریح کرد: توانمندی جمهوری اسلامی ایران در استفاده از اهرم‌های اقتصادی و دیپلماتیک در این دور از مذاکرات به‌طور چشمگیری برجسته شده است. کشورمان با تجربه‌های گذشته و دستاوردهای دیپلماتیک خود، توانسته به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای از موضع قدرت در مذاکرات حاضر شود. علاوه بر این، کشور به خوبی آگاه است که تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی تنها از طریق یک توافق جامع و عادلانه قابل حل است. شرایط اقتصادی ایجاب می‌کند که ایران به دنبال توافقاتی باشد که به‌طور مؤثر تحریم‌ها را کاهش دهد و مسیر بهبود شرایط معیشتی مردم را هموار کند. علیرغم این موضوع، این واقعیت برای طرف مقابل نیز روشن است که ایران در موقعیتی نیست که تحت فشار یکجانبه قرار گیرد و بنابراین باید به توافقی منصفانه دست یابد.

وی تأکید کرد: ترکیب اراده سیاسی، قدرت چانه‌زنی و توانمندی‌های دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران باعث می‌شود که مذاکرات پیش رو با امیدواری زیادی همراه باشد. ایران با استفاده از این عوامل توانسته است موقعیت خود را در این مذاکرات تقویت کند و به یک نتیجه مثبت و متوازن دست یابد.

اکبری در ادامه اظهار داشت: واقعیت این است که تأثیر مذاکرات بر فضای اقتصادی کشورمان غیرقابل انکار است. از آنجایی که تحریم‌ها و محدودیت‌های اقتصادی به طور مستقیم بر وضعیت معیشتی مردم و رشد اقتصادی کشور تأثیر می‌گذارند، هر گونه پیشرفت در مذاکرات می‌تواند موجب تسهیل شرایط اقتصادی و کاهش فشارها بر مردم شود. با این حال، برای جلوگیری از وابستگی کامل به مذاکرات و نتیجه آن، باید همزمان به راهکارهای اقتصادی درونی توجه ویژه‌ای داشته باشیم.

وی خاطرنشان کرد: مدیریت همزمان اقتصاد و مذاکرات نیازمند دو رویکرد است: اول، حفظ استقلال اقتصادی و جلوگیری از وابستگی بیش از حد به نتیجه مذاکرات. کشورمان باید به‌طور جدی به تقویت ظرفیت‌های داخلی، افزایش تولیدات ملی، تقویت ساختارهای اقتصادی مقاوم و متنوع‌سازی منابع درآمدی خود ادامه دهد. در این صورت، حتی اگر مذاکرات به نتیجه نرسد یا به تأخیر بیفتد، کشور از توانمندی‌های داخلی برای مقابله با چالش‌ها برخوردار خواهد بود. دوم، استفاده بهینه از فرصت‌های مذاکراتی برای رفع موانع اقتصادی. در صورتی که مذاکرات به نتیجه مثبت برسد، جمهوری اسلامی ایران باید از این فرصت برای کاهش تحریم‌ها، گشایش در روابط تجاری بین‌المللی و جذب سرمایه‌گذاری خارجی استفاده کند. این امر می‌تواند به تسهیل فرآیندهای اقتصادی کشور کمک کرده و بهبود شرایط معیشتی مردم را تسریع کند.

وی همچنین گفت: در مجموع، همزمان با پیگیری و مدیریت مذاکرات، باید سیاست‌های اقتصادی داخلی به‌گونه‌ای تنظیم شوند که کشور از وابستگی به نتیجه مذاکرات جلوگیری کرده و در صورت تحقق توافق، بتواند از آن بهره‌برداری حداکثری داشته باشد. این رویکرد به کشورمان کمک می‌کند تا از نوسانات و تغییرات مذاکرات به‌طور مؤثر عبور کند.

این کارشناس مسائل بین‌الملل گفت: در شرایط فعلی، حمایت از تیم مذاکره‌کننده کشورمان از سوی تمامی جریان‌های سیاسی امری ضروری است. در مذاکرات حساس و پیچیده‌ که منافع ملی کشور در میان است، اتحاد و همدلی داخلی می‌تواند به تقویت موقعیت ایران در مذاکرات کمک کند و مانع از ایجاد اختلافات درونی و تضعیف مواضع کشور شود. حمایت از تیم مذاکره‌کننده باید از دیدگاه منافع ملی و حفظ انسجام داخلی صورت گیرد. این حمایت نه تنها به تقویت اعتبار ایران در صحنه بین‌المللی کمک می‌کند، بلکه باعث می‌شود تیم مذاکره‌کننده با پشتوانه‌ای قوی‌تر و انگیزه بیشتر از مواضع کشور دفاع کند. اختلافات داخلی یا بهره‌برداری‌های سیاسی از مذاکرات می‌تواند اعتبار کشور را در برابر طرف مقابل تضعیف کند و فرصت‌های به‌دست آمده را از دست بدهیم.

اکبری در پایان تأکید کرد: در این شرایط، تمام جریان‌های سیاسی باید فراتر از منافع جناحی و سیاسی خود به منافع کل کشور توجه کنند. حمایت از تیم مذاکره‌کننده باید در جهت حفظ منافع ملی و تقویت مواضع ایران در مذاکرات صورت گیرد تا نتیجه آن به نفع مردم و کشورمان باشد. امنیت و پیشرفت کشور در گرو یکپارچگی و همبستگی داخلی است و هر نوع شکاف سیاسی می‌تواند مذاکرات را با چالش‌هایی جدی مواجه کند. بنابراین، حمایت از تیم مذاکره‌کننده باید بر اساس مصالح بلندمدت کشور و مردم ایران باشد.

انتهای پیام/