
جین گاردام که زاده شهر ردکار در منطقه یورکشایر بود، در طول ۵۰ سال فعالیت حرفهای خود جوایز متعدد ادبی را از جمله نشان افتخار امپراتوری بریتانیا در سال ۲۰۰۹ به پاس خدماتش به دنیای ادبیات، دریافت کرده بود.
به گزارش خبرنگار بینالملل گروه فرهنگ و هنر برنا؛ گاردام تنها نویسندهای بود که موفق شد جایزه وایتبرد را در دو بخش مختلف (در سال ۱۹۸۱ برای رمان کودک «سرزمین توخالی» و در سال ۱۹۹۱ برای رمان بزرگسالان «ملکه تنبور») دریافت کند. همچنین رمان «اولد فیلث» او نیز در سال ۲۰۱۵ از سوی بیبیسی در فهرست ۱۰۰ رمان برتر بریتانیایی قرار گرفت.
گاردین نوشت، ایان مکایوان؛ نویسنده سرشناس بریتانیایی، از گاردام بهعنوان «گنجینهای در نوشتار معاصر انگلیسی» یاد کرده بود. مگی گی، رماننویس نیز درباره رمان «اولد فیلث» در زمان انتشارش در سال ۲۰۰۴ نوشته بود: «نوشتههای گاردام سرشار از انرژی، تنوع و غنای حسی هستند. گویی قلم زنی ۲۵ ساله در دستان زنی با خردمندی و ظرافتی به سن ۱۰۰ سال است.»
جین گاردام در سال ۱۹۲۸ متولد شد و در شهر ساحلی ردکار در یورکشایر بزرگ شد. پدرش معلم ریاضی بود و مادرش خانهدار، اما علاقهمند به نویسندگی بود. گاردام در مصاحبهای با روزنامه گاردین در سال ۲۰۰۵ گفته بود: «مادرم دائماً در حال نوشتن بود. اگر کودکی را در خیابان میدید، از او میخواست نامهای را به اداره پست ببرد. او دائم در حال نوشتن دلنوشته بود.»
رمان «دختر رابینسون کروزو» نوشته جین گاردام که در سال ۱۹۸۵ منتشر شد، تا حد زیادی از مادرش الهام گرفته بود. گاردام گفته بود این رمان درباره دختری است که از تحصیل محروم شده، فقط، چون دختر است و اگر پسر بود، برایش هزینه تحصیل فراهم میشد.
پس از جنگ جهانی دوم، او برای تحصیل به لندن رفت و در کالج بدفورد وابسته به دانشگاه لندن در رشته ادبیات انگلیسی فارغالتحصیل شد. بعد از آن شغل خود را متناسب با کتاب انتخاب کرد، از جمله کتابدار سیار صلیب سرخ، بعد از آن روزنامهنگاری و سردبیری مجله بانوان ولدون را برعهده گرفت.
او با دیوید گاردام که وکیل دادگستری بود و بعدها الهامبخش شخصیت اصلی رمان «اولد فیلث» شد، ازدواج کرد. آنها سه فرزند داشتند و گاردام نوشتن را زمانی شروع کرد که آخرین فرزند او به مدرسه رفت.
آخرین کتاب او با عنوان «آخرین دوستان» در سال ۲۰۱۳ منتشر و نامزد جایزه ادبی فولیو در سال ۲۰۱۴ شد. این رمان بخش پایانی سهگانه این نویسنده پس از «اولد فیلث» و «مردی با کلاه چوبی» بود.
انتهای پیام/