پلنگ طلایی

وقتی هفتمین طلای ایران در بازیهای آسیایی را گرفت، نام خود را بیش از پیش در تاریخ کشتی کشورمان جاودانه کرد. موفق شد به رکورد استادش، رضا سوخته سرایی برسد؛ یعنی هت تریک در طلای بازی های آسیایی و اولین طلای کشتی در کره جنوبی.

پیش از آن در 2006 دوحه و 2010 گوانگژو موفق به گرفتن مدال طلا شده بود و اینچئون جایی بود که رضا را در اوج پختگی و در 30 سالگی جاودانه کرد. 2 سال زودتر از سوخته سرایی.

این موفقیت آن قدر بزرگ بود که کسی ناکامی اش در قهرمانی جهان ازبکستان را به یاد نیاورد. رقابتی که البته با ناجوانمردانگی و به علت دوپینگ اردوغان ترک باخته بود. وقتی نتیجه دوپینگ کشتی گیر ترک تبار مثبت اعلام شد به قول رضا دیگر کار از کار گذشته بود: «اکنون دیگر مثبت اعلام شدن دوپینگ ندارد و تنها حسرتش به دل من مانده است کشتی در مسابقات جهانی تاشکند برای من تمام شد ولی از این اینکه اردوغان پاک نبوده ناراحت هستم.»

یزدانی می توانست با طلای تاشکند، هت تریک خود را در جهانی هم کامل کند اما این اتفاق حداقل برای یک سال به تعویق افتاد.

بهترین کشتی گیر 97 کیلوگرم جهان در سال 93 از نگاه فیلا  اهداف بزرگی دارد. پلنگ مازندرانی کشورمان به انواع و اقسام قهرمانی ها رسیده و حالا در دهه سوم زندگی فقط یک آرزوی ورزشی دارد و آن هم کسب مدال طلای المپیک است. اتفاقی که سه سال پیش و در لندن تا آستانه آن پیش رفت اما در نیمه نهایی آن مصدومیت بدموقع برایش به وجود آمد و او را از ادامه رقابت ها باز گذاشت. کاپیتان تیم ملی ایران تا آخرین لحظه بر روی تشک باقی ماند و به مبارزه ادامه داد و با وجود توصیه کادر پزشکی و فنی تیم ملی کنار نکشید اما انگار قسمت رضا طلای لندن نبود. اوج مصدومیت رضا در حدی بود که با ویلچر به بیمارستان منتقل شد و تا ماه ها نتوانست برای ایران کشتی بگیرد.

حالا امیدواریم قهرمان پهلوان کشتی ایران که همواره اخلاق و منشش زبانزد بوده، بتواند آخرین آرزوی ورزشی اش را هم محقق کند: «هدف اصلی من همین است در کلکسیون افتخاراتم طلای المپیک را کم دارم امیدوارم بتوانم به مدال طلای المپیک برسم و دینم را به هموطنان عزیزم ادا کنم اگر این اتفاق بیفتد، پس از آن از دنیای کشتی خداحافظی خواهم کرد چرا که دیگر سنم اجازه نمی دهد.»

رضا یزدانی آخر امسال باید در جام جهانی آمریکا کشبگیرد و استارت خود را برای سهمیه المپیک آغاز کند. رقابتی که یزدانی انگیزه های زیادی برای آن دارد: «فقط برای طلا به لس آنجلس می روم. با گرفتن طلای جام جهانی می توانم سهمیه المپیک هم به دست بیاورم و به همین دلیل برایم موفقیت در جام جهانی اهمیت زیادی دارد. تلاش می کنم در جام جهانی امسال بهتر از سال قبل باشم و انتظارات را برآورده کنم.»