
به گزارش خبرگزاری برنا، در انتخابات انگلیس شاهد بودیم و دیدیم با انتخاب قاطع حزب محافظهکار توسط مردم، دیگر احزاب با شکستی فاحش مواجه شدند و این حزب بدون ائتلاف با سایر احزاب سکان اداره کشور را در اختیار گرفت و رهبران برخی از احزاب مجبور به استعفا و کنارهگیری شدند و در عمل آب از آب هم تکان نخورد؛ کسی کشته و مجروح نشد و ثروتهای عمومی تخریب و بمباران و نابود نشد.
حال ممکن است برخی فکر کنند احزاب شکست خورده مثل حزب کارگر باید از فرانسه یا آلمان کمک نظامی میگرفت و زمام قدرت را اینگونه تصاحب میکرد ولو با کشتار مردم و ویرانی کشور. اما اینگونه نشد؛ احزاب شکست خورده به کارهای خود درگذشته بازنگری میکنند و نقاط قوت و ضعف و شکست خود را مشخص میکنند و برای پیروزی مجدد با بازسازی خود و رفع مشکلات، با آمادگی کامل در کارزار سیاسی شرکت کنند و چه بسا جبران مافات کنند و اگر هم پیروز نشدند راه همان است که رفتهاند و با هم لازم میبینند با آمادگی بیشتر در انتخابات آتی شرکت کنند.
در اینجا فرق این دو کشور یعنی انگلیس و یمن را بهخوبی مشاهده میکنیم. در یمن اگر اجازه انتخابات سالم و آزاد به گروههای معترض داده میشد و حوثیها و دیگر گروه ها در انتخابات آزادانه شرکت می کردند و اداره کشور را بدون جنگ و خونریزی و ویرانی در دست میگرفتند. اما اینگونه نشد یا نخواستند بشود!!! مردمی که خود را منزوی و کنار گذاشته میدیدند، خوب یا بد، راسا اقداماتی کردند و هیات حاکم نیز دچار اشتباه دیگر شد و از اجنبی کمک گرفت و شد آنچه که میبینید.
بلایی سر کشور و اقتصاد ضعیف آن آوردند که سالهای سال باید سازندگی انجام شود تا به نقطه قبل از جنگ برسد. اما مهمتر از این مساله، ایجاد دشمنی و خصومت عمیق و ریشهداری که بر اثر کشتار و برادرکشی و قوم کشی ایجاد شده است؛ موجب میگردد که نسلها این اختلاف استمرار یابد و چه بسا شاید طی سدهها همچنان دشمنی و تفرقه در آن کشورادامه یابد و حتا شاید دیگر هرگز برادری و دوستی و یکرنگی بین ملت حاصل نشود.
راستی چرا؟ چرا با بیتدبیری و یا شاید با سو نیت و مقاصد جنایتکارانه چنین بلایی را سر کشور و مردم خود آوردند و افراد مصلح و وطن دوست نتوانستند یا نگذاشتند این بحران حل شود؟ مسوول کیست؟ آینده آن چه خواهد شد؟ چرا عقل و منطق در اینگونه کشورها کنار گذاشته میشود؟
اکنون چناچه با قهر و زور آرامشی کاذب ایجاد شود بدیهی است که آتش زیر خاکستر خواهد بود و طرف مقابل بیکار نخواهد نشست. فتنه و آشوب ادامه خواهد یافت و البته همچنان بیگانگان به آن دامن خواهند زد.
به امید روزی که عقل و منطق و آیندهنگری و سعه صدر و میهن دوستی واقعی(نه منافع شخصی و گروهی) بر ذهن و اندیشه مسوولین کشورها حاکم شود.