نباید خیبر مظلوم واقع شود
از گزارش‌نویسی ناظر و داور بازی پس از این اتفاق گزارش‌های ضد و نقیضی به گوش می‌رسد، اما آن‌چه مسلم است حق 7 هزار تماشاگری که بدون هیچ برخورد ناشایست و تقصیری در ورزشگاه حضور داشته و تیم خود را تشویق کردند و نیز بازیکنان تیم خیبر خرم‌آباد که مرد و مردانه و با وجود تمام کاستی‌های مالی، درون میدان حریف را مغلوب کردند، نباید نادیده گرفته شود.
به گزارش خبرگزاری برنا از لرستان ،فردی نابخرد در بازی تیمهای خیبر و آلومینیوم هرمزگان که عصر جمعه 19 شهریور در ورزشگاه تختی خرم‌آباد برگزار شد، با پرتاب سنگ (تکه بتن) از روی سکوها باعث شد صائب یونسی بازیکن تیم آلومینیوم که قصد پرتاب اوت را داشت، از ناحیه سر دچار مصدومیت شود.
بازیکن مصدوم بلافاصله توسط آمبولانس به بخش اورژانش بیمارستان شهدای عشایر انتقال یافت و خوشبختانه بدون پیش آمدن مشکل خاصی برای سلامتی وی، ساعات پایانی همان شب نیز مرخص شد و همراه تیم به شهرش برگشت.
از طرفی، فرد خاطی نیز که گفته می‌شود از نظر روحی و روانی حالت عادی ندارد، توسط نیروهای انتظامی مستقر در ورزشگاه با همکاری تماشاگران دستگیر شد.
آن‌چه در این ماجرا عجیب می‌نماید، این است در حالتی که خیبر تا دقیقه 92 از حریف خود با یک گل پیش بود و تیم برنده‌ی میدان به شمار می‌رفت، چرا و به چه علت باید کسی قصد جلوگیری از موفقیت این تیم و کسب پیروزی را داشته باشد؟ مگر نه این است که همین جمعیت در بازی قبل مقابل مس رفسنجان که هفتم شهریور در همین ورزشگاه برگزار گردید، تیم‌شان پیروز نشد، اما هیچ رفتار غیراخلاقی از خود بروز ندادند و سر کسی را هم نشکستند؟! حال بنا بر کدام منطق 7 هزار تماشاگری که رونق‌بخش لیگ یک فوتبال ایران هستند باید مقصر قلمداد شده و در زمانی که تیم محبوب‌شان از حریف جلوست، رفتار ناپسند یک نفر را به پای همه آنان نوشت که هیچ تقصیری در این ماجرا نداشته و جرمی مرتکب نشده‌اند؟!
این درست که حادثه‌ی شکستن سر صائب یونسی در ورزشگاه تختی خرم‌آباد اتفاق افتاده است، اما از شواهد و قرائن نشان پیداست عدهای با سودجویی از وضعیت پیش آمده توسط شخصی که به عنوان تماشاگر در این بازی حضور داشته و هنوز مشخص نیست که دلیل و انگیزه‌اش از سنگ‌پرانی به فوتبالیست تیم آلومینیوم چه بوده است، تصمیم دارند حقی را ناحق کنند و نتیجه‌ی یک بازی فوتبال را خارج از مستطیل سبز و به نحو دیگری رقم بزنند!
هنگامی که کادرفنی آلومینیوم به سرعت و قبل از رسیدن ناظر بازی بر بالین "صائب یونسی" بازیکن شماره 44 این تیم که از ناحیه پشت سر دچار شکستگی (زخم 3 دهنه به ابعاد 1.5 در یک سانتی‌متر) حاضر شدند، با ریختن بتادین فراوان روی سر او، عکاس باشگاه‌شان را وادار به گرفتن چند عکس از زاویه‌ی مقابل نموده و بلافاصله با یزرگ‌نمایی اتفاق، تصاویر را برای سایت‌های خبری از جمله ورزش3 ارسال کردند! (تصویر زیر)
به هر حال، هر آن کس که در ورزشگاه تختی خرم‌آباد حضور داشت شاهد بود که تیم آبی‌پوش هرمزگانی از ابتدا تا انتهای بازی از خلق یک صحنه خطرناک که بتوان آن را موقعیت مسلم گلزنی دانست روی دروازه‌ی تیم میزبان عاجز بود و فقط در دقایق پایانی و پس از دریافت گل، بازیکنان آلومینیوم توپ را از هر کجا که می‌گرفتند به عمق خط دفاع خیبر ارسال می‌کردند بلکه با استفاده از اشتباه مدافعین میانی حریف، به کامیابی برسند و البته مدافعین بلندقامت خیبر بدون نقص به وظایف‌شان عمل کردند. کم‌کارترین بازیکن این میدان نیز همانا دروازه‌بان تیم خیبر بود، لذا تلاش و زحمت بازیکنان تیم خرم‌آبادی را لگدمال کردن آن هم به خاطر رفتار یک نفر بیرون از زمین بازی که هنوز انگیزه‌ی او از این عمل مشخص نشده، چندان معقولانه به نظر نمی‌رسد.
همچنین با ریختن بتادین، نمی‌توان صورت مسأله را پاک کرد... همه خوب می‌دانند که ظرف دو سال اخیر رسانه‌های استان و کشور همواره ندای مظلومیت جوانان بی‌ادعای خیبر را سر داده و از مشکلات مالی و سختی‌هایی که گریبان آن‌ها و باشگاه را گرفته است، مطلب‌ها نوشته‌اند و تیترها زده‌اند؛ لذا چشمی که غیرت و مردانگی خیبری‌ها در ارائه‌ی فوتبالی زیبا که باعث آشتی دوباره تماشاگران با لیگ یک شده است را نبیند، به حق نابیناست و باید بداند که گناه یک نفر (و باز هم تأکید می‌کنیم یک نفر!) روی سکوها را نباید به حساب بازیکنان داخل زمین و همچنین 7 هزار تماشاگر بی‌گناه و نیز سایر مردم این خطه که بیزاری خویش از چنین رفتار ناشایستی را اعلام کرده‌اند، گذاشت.
اما این حادثه بهانه‌ای دست مسئولین تیم آلومینیوم هرمزگان داد تا در شرایطی که درون میدان حریف جوانان خیبر نمی‌شدند، از فرصت بهره برده و با برجسته کردن این حادثه، از ادامه‌ی بازی انصراف دهند و به 7 هزار تماشاگری که بدون داشتن هیچ گناهی منتظر شنیدن سوت پایان و کسب پیروزی تیم‌شان بودند، بی‌احترامی و دهن‌کجی نموده و با بروز رفتاری ناجوانمردانه، زمین بازی را ترک کنند. آن‌ها همچنین در رختکن نیز ضمن آسیب زدن به اموال عمومی و شکستن شیشه‌ها، مدیر کل ورزش و جوانان لرستان را چه زمانی قصد دلجویی از ایشان را در رختکن داشت داشت و چه همان شب موقع عیادت از صائب یونسی، مورد هتاکی قرار داده و در حقیقت سر خونین یونسی را بازیچه‌ی عملکرد ضعیف خویش قرار دادند تا از تنها معبرِ گریزی که برای فرار از شکست در این بازی پیدا شد، بهترین بهره را ببرند!
از گزارش‌نویسی ناظر و داور بازی پس از این اتفاق گزارش‌های ضد و نقیضی به گوش می‌رسد، اما آن‌چه مسلم است حق 7 هزار تماشاگری که بدون هیچ برخورد ناشایست و تقصیری در ورزشگاه حضور داشته و تیم خود را تشویق کردند و نیز بازیکنان تیم خیبر خرم‌آباد که مرد و مردانه و با وجود تمام کاستی‌های مالی، درون میدان حریف را مغلوب کردند، نباید نادیده گرفته شود، که اگر غیر از این باشد، فردا با هر سنگ‌اندازی یا اقدام مشابهی در سیرجان و بندرعباس و تهران و ... تیم شهر ما نیز هر زمان که عقب باشد، باید زمین مسابقه را ترک کرده و هر رأی که در خصوص این بازی صادر شده است، باید به نفع نماینده استان ما نیز در آن بازی‌ها اعمال شود!
نکته برجسته اتفاقات پس از این بازی، خیل انتشار پیام‌های معذرت‌خواهی و دلجویی لرستانی‌ها در فضای مجازی از بازیکن مصدوم آلومینیوم هرمزگان بود که امیدواریم این منش بزرگوارانه، از سوی عدهای حمل بر ضعف آن‌ها تلقی نشود، بلکه باید بدانند روح جوانمردی مردم لرستان چنان است که با افتادگی اعلام می‌کنند ما حتی زمانی که درون مستطیل سبز نیز برنده‌ایم، اما به خاطر چنین اتفاقی در شهرمان خود را بازنده می‌دانیم. روی دادن اتفاقی زشت از سوی فردی که هنوز مشخص نشده اهل کجاست و با چه منظوری چنین اقدامی کرده است، قصاص قبل از جنایت است که معمولاً در فرهنگ اکثر مردم کشورمان جایگاهی ویژه برای خود باز کرده است که این دیگر گناه ما نیست و به گردن کسانی می‌باشد که تابعیت این فرهنگ زشت تهمت‌زنی و افترا به دیگران را پذیرفته‌اند! از سوی دیگر، اگر به مردم لرستان است که ما حاضریم اشد مجازات در حق فرد خاطی اعمال شود تا درس عبرتی باشد برای آنان که قصد بروز رفتارهایی شبیه این مورد دارند.
جوانان پاک‌نهاد این دیار در حقیقت با صدور این بیانیه‌ها قصد دارند روحیات جوانمردانه خود را به اثبات برسانند نه این که تقصیری نداشته را به گردن بگیرند، زیرا هر کس که هنگام پایان کار تیمهای خیبر و آلومینیوم بازی در رختکن بود، خوب می‌داند فرار از شکست و واسطه قرار دادن سر خونین صائب یونسی در بیرون از زمین، نمی‌تواند دلیلی برای گرفتن 3 امتیازی باشد که تیم خیبر درون زمین و به جوانمردی از حریف گرفته و نباید در این خصوص حقی ناحق شود.
لذا از کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال تقاضا داریم ضمن بررسی کامل جزئیات این اتفاقات، چنان‌چه هر گونه تقصیر از سوی 7 هزار تماشاگر بامعرفت و نیز بازیکنان و کادر فنی تیم خیبر را تا دقیقه 92 به اثبات رساندند، هر عقوبتی را بپذیریم، اما در واقع عدهای قصد دارند با بر سر نیزه کردن پیشانی خونین صائب یونسی، موجبات نابودی حقوق بازیکنان مظلوم خیبر و کل مردم یک استان که گناهی در این زمینه نداشته‌اند را فراهم آورند.
جان کلام این که: به قول جناب‌خان خندوانه‌ای «ما را وارد این بازی‌های پیچیده نکنید!» آن‌چه مسلم است خیبر درون مستطیل سبز حریفش را شکست داده و 7 هزار تماشاگر نیز بدون ایجاد کوچک‌ترین مشکلی مثل همیشه در ورزشگاه حضور یافتند، اما کسی که چون همیشه رفتار نکرد، کادر فنی آلومینیوم هرمزگان بود که اجازه نداد بازی به پایان برسد چرا که تیم بازنده‌ی میدان بود.
دقیقه 92 (دقیقاً لحظه برخورد سنگ با سر بازیکن آلومینیوم): یکی از لیدرهای خیبر، فرد ضارب را مورد نکوهش قرار می‌دهد
1- هدف‌گیری ضارب چقدر دقیق بوده که با وجود "نوجوان توپ‌جمع‌کن" در نزدیکی بازیکن آلومینیوم، این سنگ چطور به او اصابت نکرده است؟
2- سایر تماشاگران مشخص شده در تصویر نیز با تأسف به سمت ضارب نگاه می‌کنند و هیچ حرکت ناشایستی انجام نداده و نمی‌دهند
کجای این تصویر چیزی دال بر اغتشاش عمومی روی سکوها می‌بینید که سرمربی آلومینیوم به منظور پایمال کردن حق تیم خیبر خرم‌آباد
موقع تصمیم‌گیری خدا را فراموش نکنید و بدانید یک نفر بیش‌تر از 7 هزار نفر نیست که بتوان آبروی مردم یک استان را فدای رفتار آن یک نفر نابخردی که در همه جای ایران نیز امثالش یافت می‌شوند، نمود. پس لطفاً تصمیمی به اندازه‌ی تنبیه یک نفر بگیرد نه طوری که حق 7 هزار نفر و یک تیم پایمال شود!
آقای "حقدوست"! ناحقی نکنید. شما را به خدا واگذار می‌کنیم که با پیش کشیدن مسائلی کذب از جمله گرفتن بلیط از بازیکنان تیمش که جزء فهرست 18 نفره نبوده‌اند برای نشستن در جایگاه ویژه (در حالی که اصلاً در ورزشگاه خرم‌آباد بلیط‌فروشی صورت نمی‌گیرد و ورود برای تماشاگران هم مجانی است) تا ادعای اسکان تیم‌شان در مهمانسرا توسط میزبان در شرایطی که خود وی در مصاحبه‌اش با خبرگزاری فارس اعلام کرده ساعت 5 ساعت روز قبل از بازی فهمیده‌اند که می‌توانند علی‌رغم بدهی به فدراسیون فوتبال به این‌جا بیاند، که این هم کذب است چرا که تیم آلومینیوم ساعت 5 روز قبل از بازی در خرم‌آباد حضور داشته است!
همچنین در شهری مثل خرم‌آباد که هتل 4 و 3 ستاره فراوان است و به دلیل فقر اقتصادی در لرستان مشتری ندارند و تقریبا همیشه خالی هستند، برادران تیم آلومینیوم چرا سر کیسه را شل نکرده‌اند و به یک مهمانسرا برای اسکان رفته‌اند؟ چطور برای تیم مس رفسنجان در هتل 4 ستاره رنگین‌کمان و برای تیم پارسه تهران در هتل 3 ستاره سالیز خرم‌آباد جای فراوان و کافی وجود داشت، اما فقط برای تیم هرمزگانی جا نبوده است؟! واگذار دروغگو به خداوند متعال ...
از تـیـرِ آهِ مظـلـوم، ظـالـم امـان نـیـابـد پیش از نشانه خیزد از دل فغان کمان را
از ناقصان خموشی عرض کمال باشد نتوان به تخته کردن برچیدن این دکان را
کاش فدراسیون فوتبال نشان دهد که قدر کار خوب را می‌داند و ضمن پی‌گیری مجازات برای فردی که هنوز هویت و انگیزه‌اش از چینن رفتاری اعلام نشده، برای تماشاگران فهیم لرستانی که پس از پایان بازی نیز در بیمارستان جویای حال بازیکن هم‌وطن خود شدند و در رسانه‌ها اقدام به محکوم کردن عمل نابخردانه شخص خاطی نمودند، تشویق در نظر بگیرد، بلکه با این رفتار، الگوسازی مثبت برای سایرین انجام داده باشد.
آری! این روزها، سکوهای مملو از جمعیت ورزشگاه تختی خرم‌آباد، چشم و چراغ لیگ دسته اول فوتبال ایران است. پس به خاطر بدل کردن شکست به پیروزی، از مردم پل نسازیم،حقیقت را وارونه جلوه ندهیم و با ناجوانمردی در صدد خاموشی این چراغ پرنور و گرمابخش برنیاییم ..
رضا جایدری خبرنگار ورزشی خرم آباد لرستان
نگاهی گذرا به هفته پنجم لیگ یک
رییس کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال:
نظر شما
پیشنهاد سردبیر
پرونده ویژه
تبلیغات متنی