سوگ جامعه ادبی، پزشکی و علمی آذربایجان غربی در فراق غمبار دکتر داوود ملکی

مردم آذربایجان ، اورمیه و بخصوص سولدوز و جامعه پزشکی ، ادبی و علمی استان یکی از ستاره های پرفروغ خود را غمگینانه از دست داد و در غم فراق یکی از ادیبان، شاعران و پزشکان حاذق خود به سوگ نشست. دکتر داود ملکی فوق تخصص خون و آنکولوژی از شاعران خوش ذوق و تاریخ نویسان آذربایجان و از فرزندان غیور سولدوز شخصیت قابل احترامی بود که در کنار انجام وظیفه خطیر پزشکی و طبابت بیماران جسمی به التیام دردهای جامعه خویش به زبان شعر می پرداخت و با سرودن اشعار وزین و حزین احساس درونی خویش را نسبت به آذربایجان و مردم ترک زبان خود به ظهور می رساند. دکتر ملکی بخش مهمی از زندگی کوتاه خویش را صرف مطالعه، تحقیق ، مصاحبه و تدوین و تالیف تاریخ آذربایجان و بخصوص تاریخ خونبار و پرنشیب و فراز زادگاه خویش یعنی سولدوز نمود و کتابی ارزشمند آماده انتشار نمود که می تواند کتابی مرجع برای محققان و نویسندگان باشد. وی در جهت تکمیل رسالت و هدف خویش مطالعات خود را به شکل مضاعف شروع نموده بود اما متاسفانه اجل مرگ فرصت نداد و مشیت الهی چنین مقدر نمود که در ۴۸سالگی دنیای باقی را به دنیای فانی ترجیح دهد .

حدود یک هفته پیش بود که برای آخرین بار ایشان را در مجلس بزرگداشت مرحوم دکتر بهمن خان خسروی از خیرین و بزرگ‌مردان سولدوزی در مسجد قبا دیدم و نزدیک نیم ساعت که دوست بزرگوارم عیسی یگانه از نویسندگان و محققین سولدوزی هم کنار من بود با دکتر ملکی گفتگو کردیم و بیشتر صحبتهای ایشان در مورد کتاب تالیفی خودشان یعنی تاریخ سولدوز بود و از ایرادگیریهای ارشاد بر کتاب ارزشمندش می گفت. وی اظهار می داشت در تدوین و تالیف این کتاب علاوه بر استفاده از اسناد و مدارک معتبر از افراد کهنسال که دارای اطلاعات ذی قیمتی در زمینه رخدادها و اتفاقات یکصد ساله گذشته سولدوز بوده اند بهره فراوانی برده است و همچنان تاکید می کرد که نبایستی چنین افراد ارزشمندی را از دست بدهیم. او آنچنان شوق و رغبتی به تاریخ و ادبیات و فرهنگ آذربایجان و بخصوص زادگاه خویش داشت که هر فردی را به تحسین وامی داشت.

اینک که دکتر ملکی از میان ما رفته است و جامعه ادبی و پزشکی و فرهنگی استان را سوگوار نموده است فقدان چنین شخصیت ارزشمندی هر روز بیشتر از دیروز بر جامعه ما سنگینی خواهد نمود . قدر مسلم چنین ضایعه ای بسیار زجرآور و جبران نشدنی می باشد. فقدان دکتر داود ملکی بدون شک چه برای بیماران و جامعه پزشکی استان و چه برای مردم و جامعه ادبی و فرهنگی استان دردی جانکاه می باشد و غیر از تحمل و شکیبایی و رضایت به رضای خالق بی همتا کاری نمیتوان کرد.

به عنوان فردی که سالهای سال ایشان را می شناختم و از افکار و اندیشه های متعالی ایشان در زمینه تاریخ و فرهنگ و ادب آذربایجان آشنایی داشتم این ضایعه مصیبت بار و جانکاه را ابتدا به خانواده بزرگوار ایشان و سپس به مردم آذربایجان ، اورمیه و بخصوص سولدوز و جامعه پزشکان، اهالی قلم و اندیشه ، جامعه ادبی و مطبوعاتی استان و دوستداران ایشان تسلیت گفته و از خداوند متعال برای روح ایشان علو درجات و مغفرت و برای بازماندگان و بستگان صبر و شکیبایی مسئلت می نمایم. یادشان گرامی ، نامشان ماندگار و راهشان مستدام باد.