حرف های دلنشین و شنیدنی یکی از رزمندگان ۸ سال دفاع مقدس

به گزارش خبر گزاری برنا از غرب تهران همزمان با ایام هفته دفاع مقدس مصاحبه ایی داشتیم با علیرضا نعیمی متولد1340 یکی از رزمندگانی که در 8 سال جنگ شرکت داشت و با 50 درصد جانبازی و اعزام های متعدد به جبهه و بار مجروحیت در دوران جنگ تحمیلی دارای کارنامه درخشانی از رشادت و ایثارگری را دارد.   

" لطفاً خودتان را معرفی نمایید"

علیرضا نعیمی هستم متولد 1340 کارشناس برق و الکترونیک  و 49 سال ساکن شهر قدس  هستم .

"آقای نعیمی  لطفاً در مورد نحوه شروع فعالیت‌های انقلابی خود قبل و بعد از شروع جنگ تحمیلی برایمان بگویید."

من در اوایل جنک به خدمت مقدس سربازی رفتم  و پس از اتمام سربازی به بسیج رفتم  و  به دستور امام (ره)  به جبهه اعزام شدم و به رزمندگان اسلام پیوستم و در دوران دفاع مقدس به ندرت به تهران  می‌آمدم و همیشه بعد از مجروحیت و مصدومیت مجدد به جبهه ها برمی‌گشتم.

"نحوه اعزام شما به جبهه به چه صورت بوده است,"

بنده ابتدا از حوزه نظام وظیفه  اعزام شدم سپس بعنوان بسیجی اعزام شدم

"لطفا در مورد نحوه مجروح شدنتان برایمان تعریف کنید."

من تقریبا در هر عملیاتی حضور داشتم و  مجروحیت هایم بیشتر ، از ناحیه سر، پا، شکم، دست ، در کل بنده بیشتر اوقات ر در دوران دفاع مقدس مجروح شدم.

"درباره محور معنویت و صحنه های ایثار و فداکاری، رزمندگان و فرماندهان، آنچه را که شما شاهد بودید و هنوز گفته نشده است، بیان بفرمایید"

 من همیشه سعی میکردم در جنگ یک رزمنده باشم، ولی ناظر مجاهدت ها و تلاش و پیکار مخلصانه فرماندهان و رزمندگان بوده ام. به عنوان کسی که ناظرفعالیتهای آنها بوده، می توانم حرف بزنم، و شاید اگر فرصتی می بود که این ناگفته ها را از زبان برخی از فرماندهان عزیز می شنیدیم بهتر بود، ولی همانطوری که اشاره کردید، در باره دفاع مقدس، علیرغم همه آثار و مطالبی که گفته شده، هنوز حق مطلب ادا نشده. البته منظور از ناگفته ها، آن اسرار نظامی نیست که نباید گفته شود. اما ناگفته هایی از آن دوران هنوز هم وجود دارد که شایسته است، در نوشته ها، در رمان ها، در فیلم ها و مانند آن توجه ویژه ای به آنها بشود. اما در خصوص بُعد معنوی، آنچه من می توانم بگویم از زبان خودم نباشد بهتر است. از زبان حماسه سازان شهید بگویم که غالب آنها معتقد بودند جنگ 8 ساله ما و دفاع مقدس ما جنگ بین ایمان و کفر بود و در صحنه های نبرد هر گاه بعد معنوی، ارتباط با خدا، اخلاص، بی توجهی به امکانات دنیوی و در یک کلمه توکّل قوی تر بود، موفقیت، پیروزی و سلحشوری خودش را بیشتر نشان می داد و اگر احیانا در بعضی مواقع ما به امکانات مادی، نیروی انسانی ـ از لحاظ کمیت ـ و طرح و عملیات خودمان تا حدودی اعتماد می کردیم، با عدم موفقیت روبه رو می شدیم. شاید اینها به خاطر این بود که خدا می خواست ما را متوجه کند، که رو به کدام سمت و سو داریم.

وی درباره خاطرات جنگ گفت:

بعد از یکی از عملیاتها که موفقیت لازم را ما به دست نیاوردیم و لازم بود فرماندهان برای عملیات دیگری آماده شوند که آن عدم موفقیت را جبران کنند، یکی دوستان که از شخصیتهای برجسته و کم نظیر خواست که برویم در یگانها و قرارگاههای خودمان و کاری بکنیم که رزمندگان برای عملیاتهای بعدی بمانند و فرماندهان را در این زمینه کمک کنیم. یک جمله ای ایشان آنجا فرمود که این هم تحلیل زیبایی است. فرمود «توان ما به میزان امکاناتِ در دست ما نیست؛ توان ما به میزان اتصال ما به خداست. در میدان رزم و مبارزه هر چه این اتصال را قوی تر کنیم، توانمندتر خواهیم شد و اقتدار ما بیشتر خواهد بود و هر کجا که این ارتباط ضعیف بشود، هر چند امکانات ما زیادتر باشد، ضعیف تر می شویم.» من می خواهم این نتیجه را بگیرم که دفاع مقدس هشت ساله ما، تمام جنگها و غزوات و سریه های زمان پیامبر را در دل خود داشت! ما در جریان دفاع مقدس، بدر را دیدیم که یک عده قلیل چگونه بر یک عده کثیر غلبه می کنند؛ در دفاع مقدس اُحُد را دیدیم که اگر احیانا در یک محور، بعضی از نیروها توجه شان به دستور فرماندهی ضعیف می شود و یا خدای ناکرده غیر از آنچه که مسائل انقلاب و نظام و خدا می خواهد، چیز دیگری در دل بعضی ها رسوخ می کند، چه عواقبی دارد!

و هم حُنین را دیدیم که اگر جایی اعتماد ما به کمیت نیروی ما و امکانات بود، خدا چگونه ما را متنبه می ساخت. حاصل همه اینها این بود که یک نیروهایی ساخته شده اند که اکنون وقتی سراغ آنها می روید، آن بعد ارزشی و اخلاصشان بر همه چیز می چربد. و به این باور رسیده اند که تنها عامل پیروزی ما همان معنویت بود.

"آیا واقعیات جنگ به درستی به نسل جوان منتقل شده یا نه؟"

در این دوره بیشتر باید از رزمندگان مطلع دفاع مقدس استفاده شود ، به عنوان مثال اردوهای راهیان نور که به مناطق جنگی  می روند از کسانی استفاده کنند که به قدر کافی در عملیات بوده باشند  و خاطرات را به درستی بازگو نمایند  و حقیقت ها را بطور شفاف انتقال دهند.

وی گفت رزمندگان دوران دفاع مقدس به بسیجی بودن افتخار میکردند و هدف اصلی فقط خدمت بود و آنها به راستی پیرو راه امام حسین (ع) برای دفاع از اسلام بودند، ان شاالله امام حسین (ع) از ما بپذیرند.

"خطراتی که در سال  پایانی جنگ رخ داد در چه مواردی بود"

وی از خطرات پایانی جنگ گفت:در سال پایانی جنگ تحمیلی حوادث و تحولات نظامی و سیاسی روندی پرشتاب به خود گرفت. اجرای موفقیت آمیز عملیات والفجر 10 از سوی رزمندگان اسلام، بمباران وسیع شیمیایی در حلبچه، حمله نیروهای عراقی به مواضع رزمندگان ایرانی، پذیرش قطعنامه 598 از سوی ایران، هجوم مشترک ارتش عراق و گروهک خود فروخته منافقین به جبهه‌های غرب و جنوب و سرانجام یورش سلحشوران ایران اسلامی بر متجاوزان، رویدادهای مهم جنگ در سال هشتم بود که در نهایت به برقراری آتش بس در جبهه های نبرد منجر شد.

وی افزود،در پایان جنگ، صدام نه تنها از دستیابی به اهداف خود بازمانده بود، بلکه در دور تسلسلی پایان ناپذیر گرفتار شده بود که او را به اشغال کشور کویت ناچار ساخت. اما این اقدام صدام، آخرین حرکت او در صفحه شطرنج سیاست و خفت بارترین تصمیم هایش بود که به سقوط رژیم بعث و اشغال کشور عراق انجامید.