موفقیت محصول حرکت است

حرکت، پویایی و جنب و جوش، اساس و یکی از ویژگی‌های بارزجهان آفرینش می‌باشد. تمامی اجرام آسمانی، کهکشان‌ها و گونه‌های مختلف گیاهی و جانوری، طبق یک برنامه‌ی منظم غریزی و زمان‌بندی دقیق در مسیر رشد وبالندگی در حرکت می‌باشند. یک درخت تنومند وکهن‌سال که در ظاهر ساکن و بی‌تحرک می باشد، حرکت ورشد خود را توسط نیروهای درونی از زمانی که دانه یا هسته‌ی (نقطه‌ی ساکن و خنثی) بی‌تحرک بوده، آغاز می‌کند و به تدریج بر اثر فشار نیروهای درونی، طی یک برنامه‌ی خاص و حساب شده، تبدیل به نهال و بعد درختی تنومند و مقاوم می شود. بعد از آن، بشر جهت رفاه حال خود از میوه‌ی درخت، چوب، سایه، کاغذ، اکسیژن، لانه ی پرندگان و....هزاران کاربرد دیگر آن در زندگی بهره‌برداری می‌نماید. که اگر این نیروی درونی و حرکت نبود ودر حد یک دانه یا هسته‌ی ساکن و بی‌تحرک باقی می‌ماند، امروز شاهد این همه تاثیرات زیست محیطی درختان و کاربردهای متنوع آن نبودیم.

تصور این که، زمین و اجرام کیهانی و هزاران کهکشان و به طور کلی حیات، برای چند لحظه یا مدتی دچار توقف و سکون شوند،  چقدر وحشتناک است که تصور و تصویر آن، فقط از عهده‌ی سازندگان فیلم‌های سینمایی تخیلی بر خواهد آمد. حیات و بقاء کره‌ی زمین، به وجود آمدن روز وشب و فصل‌ها واین همه رشد و تنوع در زیست گونه‌های مختلف گیاهی، جانوری و انسان، مدیون عنصری به نام حرکت است.

پس در کائنات و جهان آفرینش، هیچ توقف، سکون و رکودی وجود ندارد.

موفقیت، محصول حرکت است نه توقف و سکون.

اگر موفقیت حاصل سکون، رکود وتوقف است، پس چرا در جهان پهناور ما، همه چیز در حال تغییر، حرکت و جنب و جوش می‌باشد؟

احتمالاً بارها از زبان رسانه ها یا دیگران این خبر یا جمله را شنیده‌اید که: (( سارق مسلح، موفق به فرار شد.)) یا (( فلان قاتل یا جنایت کار موفق شد از زندان بگریزد.))

حتی خلاف کاران نیز، با اقدام، حرکت و عکس العمل به موقع و حساب شده، در کار و هدف خود موفق م‌ شوند. در اینجا بحث ما خوب یا بد بودن هدف نیست، بلکه اهمیت، تاثیر و کاربرد عنصر(( حرکت واقدام کردن))  را گوشزد می‌کنیم. نکته این است که خلافکار نیز، با به کار بردن این عنصر به هدف و خواسته‌ی خود می رسد.

سالکان و عرفای که ریاضت می کشند و به درجات بالایی از ایمان و معنویت می رسند، برای رسیدن به آن هدف یعنی همان رشد معنوی، تصمیم می گیرند و یک برنامه‌ی منظم، مداوم و دقیق را در قالب ریاضت‌های طاقت‌فرسا اجرا می کنند تا به خواسته ی خود برسند. پس خلوت گزینی و سکوت و سکون‌های عرفا هم در واقع نوعی تصمیم و اقدام کردن است و سکوت آنها، یک سکوت هدفمند و با برنامه برای رسیدن به یک هدف خاص که همانا دستیابی به درجات بالای معنویت می باشد، است. این با سکون و بی‌تحرکی که بنیانش سستی و بی‌حالی و تنبلی است، متفاوت می‌باشد.

بنابراین موفقیت در رسیدن به هدف و خواسته‌ی خوب یا بد، محصول عمل‌گرایی و اقدام کردن می باشد.

این اقدامات هرچه قدر دقیق و به موقع، حساب شده وبا برنامه ریزی وبه هر میزانی باشد، به همان اندازه موفقیت حاصل می شود.

در شاهراه و اتوبان موفقیت، حتی اگر لاک پشت وار حرکت کنید، در نهایت به مقصدی خواهید رسید هر چند به کندی؟! چرا که در اتوبان موفقیت، رقیبان شما با اقدام به موقع و سرعت لازم، روزها، هفته‌ها و ماه‌ها از شما فاصله می‌گیرند و فرصت‌ها و موقعیت‌های مالی، شغلی، تحصیلی، عشقی و حتی معنوی را خیلی قبل تر از شما می‌ربایند.

موفقیت، محصول غر زدن و نق زدن نیست.

موفقیت، همچنین نتیجه‌ی غصه خوردن، نق زدن و شکایت کردن نیست. هر چند این کار هم، نوعی عمل کردن و اقدام کردن است و نتایج ویژه‌ی خود را به بار می آورد.

یعنی اگر تصمیم گرفتید برای رسیدن به جایگاه واقعی و خواسته‌هایتان، به نق زدن،گله وشکایت کردن بپردازید، مطمئن باشید که بی‌اجر و بدون نتیجه باقی نخواهد ماند. از برکات و نتایج این عمل می‌توان به از دست دادن زمان و فرصت‌های طلایی، تلف شدن انرژی‌های مثبت فکری و ذهنی، تباه شدن استعدادها و توانایی‌های منحصر به فرد، از دست دادن دوستان، طلاق و از هم پاشیدن خانواده، افسردگی، اعتیاد، آسیب و ضرر رساندن به اقتصاد مالی خانواده و جامعه، استهلاک روحی وجسمی و در نهایت خودکشی .

سوالی که به طور مداوم باید از خود پرسید این است که (( آیا صلاح است برای رسیدن به خواسته ها، دست به هر اقدامی زد؟)) یا (( تبعات و کیفیت نتایج این اقدام یا عمل چقدر جواب‌گوی نیازهای فکری، روحی وروانی، جسمی و معنوی می باشد؟))

موفقیت، محصول شناخت تفاوت‌ها و استعدادهای منحصر به فرد است.

قانون حاکم بر طبیعت، علاوه بر حرکت و جنب و جوش، تنوع گرایی و شناخت تفاوت‌هاست که باعث به وجود آمدن گوناگونی و شگفتی‌های عالم طبیعت شده است. هیچ دو موجود زنده ی را پیدا نمی‌کنید که برای بقاء و رسیدن به خواسته هایش، دارای زیست و رفتاری تقلیدی و مشابه با دیگر گونه‌ها باشد. همه‌ی موجودات بنا بر اقتضاء، طبیعت و ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود، دست به اقدام، تلاش و مبارزه می‌زنند.

به عنوان مثال درمیان حشرات بالدار ویا پرندگان، هر کدام به شیوه ی منحصر به فرد و متفاوت، برای رسیدن به مقصد و یا خواسته هایشان، پرواز می کنند.

بر خلاف قانون طبیعت و حیات وحش، بیشترانسان‌ها دارای هدف‌های محدود و فقیرانه هستند وهمه، صبح تا شب در تلاشند تا یک جور و یک شکل و از مسیرهای محدود به هدف‌ها و خواسته‌هایشان که شامل ماشین دار شدن، خانه‌دار شدن، پول‌دار شدن، داشتن تحصیلات و در ادامه زندگی دوباره مدل ماشین را عوض کردن، نما و دکوراسیون منزل را تغییر دادن، باز هم پول بیشترو ادامه تحصیلات و دوباره....... برسند.

تجسم کنید برای رسیدن به این چهار یا پنج قلم هدف و مقصد و طی کردن چهار یا پنج قلم راه و مسیر به میزان هدف‌ها، فضای جامعه با چه ازدحام و آشفتگی انسانی روبه رو خواهد شد.

گرم شدن زمین و آب شدن یخ‌ها، خشکسالی، آلودگی محیط زیست و نابودی گونه‌های مختلف گیاهی و جانوری، جنگ وخونریزی، گرسنگی، کشتار بی‌رحمانه آبزیان، نسل کشی و..... همه و همه نتیجه و محصول اقدامات فقیرانه و تنگ نظرانه‌ی، انسان تک بعدی و محدود نگر است که به قیمت رسیدن به هدف‌های محدود خود،  اقدام به نابودی حیات وحش و طبیعت نموده است. انسان‌ها بر خلاف قانون طبیعت که بر اساس تفاوت‌ها، تنوع و گوناگونی به حیات سالم خود ادامه می‌دهند، با تبلیغات و جایزه دادن، تصویب قانون‌ها ونظریه‌های که در تلاشند تا با از بین بردن سلایق، تفاوت‌ها، دیدگاه‌ها و توانایی‌های منحصر به فرد افراد و مسیرهای متنوع برای رسیدن به هدف‌های متنوع در زندگی، یک الگوی زندگی یکسان و مشابه، نگاه و دیدگاهی تک بعدی و غیرخلاقانه برای رسیدن به یک مقصد، طراحی و پایه ریزی نمایند.

موفقیت را نمی‌توان صرفاً از راه تقلید بدست آورد، بلکه بیشتر محصول شناخت و استفاده ی خلاقانه از استعدادها و توانایی‌های خاص افراد جهت نیل به خواسته‌ها و اهداف گوناگون و متنوع می‌باشد.

حرف آخر

سکون، توقف و رکود هم می‌تواند به عنوان یک راه و مسیر انتخاب شود. نتایج وتبعات این راه هم مشخص می‌باشد. محصول وتولید آن هم، تباه شدن و نابودی افراد و جوامع می‌باشد.

پس هر کسی بایستی به تناسب زمان وموقعیت مالی و شرایط روحی، جسمی و نوع توانایی تصمیم بگیرد و حرکت کند ودست به اقدام زند.