این آهنگساز در این باره به خبرنگار موسیقی برنا گفت: تمام واقعیتها و اتفاقات کاریام در این مستندبه تصویرکشیده می شود. واقعیتهایی از سال 1352 که دوران قبل از انقلاب را شامل می شود وهمین طور بعداز انقلاب و خاطراتی از تاریخ موسیقی ایران را تعریف می کند.
وی افزود: واقعیتها و خاطرات زنده ای از 15-16خوانندهای که اکنون دیگر در ایران نیستند ودرلس آنجلس فعالیت می کنند به روایت من مستند می شوند. آنچه جالب است این است که تاکنون هرفردی در این باره حرفی زده، خاطره ای تعریف کرده و یا فیلمی ساخته، بسیار دور از واقعیت بوده است.
شعبانخانی ادامه داد: در این مستند به بیان اینکه خوانندگان لس آنجلسی به خصوص قدیمی های آنها چگونه به عرصه موسیقی آمدند، بزرگ شدند، چگونه کار کردند، هدفمان چه بوده است، هدف آنهاچه بوده است و ....پرداخته میشود. حالا ما اینجاهستیم و آنها آنجا، دنیاچرخیده وهیچ چیزسرجای خودش نیست. نکته دیگری که گفتن آن جالب است این است که هرکس راجع به این خوانندهها تاکنون صحبت کرده است، درلفافه حرف زده و یا خجالت کشیده همه چیز را بازگو کند.
وی تاکید کرد: وقتی از بچههای این طرف صحبت میشود،گفته میشود کارآنطرفیها دستمایه کارهای این طرفی هاست. این درحالیاست که موسیقی آن طرف ته مانده آنچیزی است که بچهها در ایران دارند انجام می دهند. اما کسی جرات گفتن این حرفها را ندارد. یکی بایدقدرت داشته باشد تا اینها رابگوید. من اگر باخوانندگان لس آنجلسی کارنکردم دلیلش این است که دنبال صداهای بکرهستم. این بچه ها زجر کشیدهاند تا به آنچه در موسیقی میخواهندبرسند و نباید اجازه بدهیم حق آنها که در ایران با هزارجان کندن زحمت می کشند و کار می کنند، پایمال شود.
وی با تاکید بر اینکه جوانهای عرصه موسیقی در ایران زندگی چندان مناسبی ندارند و باسختی کار میکنند، گفت: باوجود تمام زندگی سخت و کارپردردسر این بچه ها احساس دارند وکارهای بسیارخوب از آنها می شنویم . صداهای بسیار خوب می شنویم. خیلی از ترانه سرایان را می شناسم که با خوانندگان آن طرف به صورت رایگان همکاری میکنند،صرفا به این دلیل که آن خوانندهها اسم و رسم دارند و سرشناسند. این درحالی است که کسی به فکر حق آنهانیست.
این آهنگساز همچنین گفت: در این فیلم همه حرفها را زده ام و واقعیتهایی که بوده و هست را به همه نشان دادهام. واقعیتهایی که سالها در سکوت ماندهاند و درهیچ جا بازگو نشدهاند. فکر میکنم یکی باید غیرت و مردانگی داشته باشد و این حرفها را بزند.
مستند «دیگه دیره» کاری از «آرش معدنی پور» و «وهاب گائنی» است.