نستعلیق نباید به نامی جز «ایران» ثبت شود

او ادامه داد: خط نستعلیق و تمام خطوط متعلق به ایران کاملا برای ایران هستند و برپایی نمایشگاه‌های بزرگ هنرمندان خوشنویس ما در کشورهای بزرگ، بیانگر این است که این خطوط به ایران متعلق است و حق ماست که از آن دفاع کنیم.

این هنرمند همچنین بیان کرد: انجمن خوشنویسان ایران متولی اصلی پیگیری این موضوع است. لایحه‌ای که ارائه شده نیز مطمئنا از نظر ما هنرمندان، یک لایحه اساسی و معتبر است و می‌دانیم دولت هم با ما همکاری خواهد کرد، چون این موضوع، ملی است.

او ادامه داد: اصل خطوط خوشنویسی به ایران متعلق است، البته در سال‌های گذشته، در کشورهای مختلف عربی و ترکیه خط‌هایی وضع شدند، اما تاریخچه خط ایرانی بسیار قدمت دارد و همین موضوع می‌تواند سندی برای ارائه این لایحه اساسی باشد.

افجه‌ای درباره حضور پررنگ هنرمندان ایرانی، بخصوص هنرمندان رشته نقاشی‌خط در رویدادهای بین‌المللی، گفت: وقتی هنری به‌وجود می‌آید، هنرمند حق دارد آن را در تمام کشورها به نام خود معرفی و ارائه کند. امروز خط نستعلیق و بخصوص نقاشی‌خط به یک زبان بین‌المللی و اشاره تبدیل شده است که کاربرد اجتماعی و جمعی دارد. ما خطی را که در ایران همچنان تدریس می‌شود، به جهانیان نشان می‌دهیم.

او ادامه داد: البته این‌که یک هنرمند نمایشگاهی در مرکز لندن،‌ پاریس یا آمریکا برگزار می‌کند، به این معنی نیست که به ایران پشت کرده است. ما نمایشگا‌ه‌هایی با عنوان هنر ایران داشته‌ایم که در کشورهای غربی برپا شده و حاوی یک شعار ملی بوده‌اند. هنرمندان به ایران پشت نمی‌کنند، چون ما ایران و هنر آن را دوست داریم.

این خوشنویس همچنین به توانایی هنرمندان ایرانی در طراحی لوگو برای رسیدن به یک زبان جهانی اشاره و اضافه کرد: امروزه خطوطی وجود دارند که برای ارتباط و سخن گفتن با کشورهای دیگر به‌وجود می‌آیند. این خطوط در زبان گرافیک و نقاشی‌خط بروز کرده‌اند و نمونه‌اش را در لوگوهای طراحی‌شده می‌بینیم. موفقیت‌های به‌دست آمده در این زمینه نیز به طراحی‌های خوب در حوزه لوگو و نشانه مربوط است که هنرمندان ما در این زمینه بسیار موفق عمل کرده‌اند.

در اکسپوی 2015 میلان «خط نستعلیق» در پاویون امارات متحده‌ی عربی معرفی شد. از سوی دیگر، کتاب نفیسی هم منتشر شده بود با نام «مینیاتور» که با همان عنوان جلد و متن ابتدایی آن، مشخص می‌کرد به معرفی هنر مینیاتور آذربایجانی می‌پردازد. این اتفاق‌ها در حالی رخ داد که در زمان برگزاری اکسپوی میلان و حتی بعد از آن، واکنش درخور توجهی از سوی مسؤولان ایرانی در اعتراض به این‌گونه اقدامات دیده نشد.