یک روانشناس کودک در گفت و گو با برنا:

کودکان دیروز، پدر و مادرهای امروز

|
۱۳۹۴/۱۱/۰۴
|
۰۶:۴۵:۵۸
| کد خبر: ۳۶۴۵۳۴
کودکان دیروز، پدر و مادرهای امروز
شاید بتوان گفت آنچه والدین امروز از بچه های خودشان می خواهند، در گذشته از پدر و مادر خودشان خواستار بوده اند، تفاوت های بیشماری بین دو نسل است. پدر و مادرهای امروز کودکان دیروز هستند.

دکتر مهرداد رشیدی، روانشناس کودک در گفت و گو با خبرنگار آسیب های اجتماعی خبرگزاری برنا؛ درباره تفاوت نسلی بین پدر و مادر های امروز و دیروز گفت:نقش پدر و مادری در جامعه امروز ایران تغییر کرده است، آنها مانند گذشتگان فقط به تامین مایحتاج و نیازهای روز مره کودکانشان نیستند،پدر و مادر امروز خوب می داند، کودک برای رشد اجتماعی نیازمند مهارت آموزی است و آموزش هایی که در کودکی می بیند می تواند آینده او را بسازد.

رشیدی درباره تفاوت نسلی بین پدر و مادر های امروز و دیروز گفت:با نگاهی به گذشته به تفاوت پدر و مادرهای امروز و دیروز پی می بریم. تا چندین سال قبل شاید یکی، دو دهه اخیر بسیاری از پدر و مادرها نمی دانستند فرزندانشان کلاس چندم است و به چه چیزی علاقه دارند،کثرت زیاد فرزندان فرزندان باعث آنها نتوانند تمام و کمال نیازهایشان را برطرف کنند.

 رشیدی خاطر نشان کرد:آنها متوجه امر آموزش با گذشت زمان شدند که  فرزندانشان  باید تحصیل کنند تا پیشرفتی را در زندگی داشته باشند. پدر و مادر دیروز به اصطلاح خودشان به آب باریکه دولتی قانع بودند و از فرزندان خودشان می خواستند که حتماً کارمند شوند و امنیت آینده را در گرو مشاغل دولتی  می دانستند.

وی درباره پدر و مادر های امروز گفت: وقتی زمانه تغییر کرد،والدین  نسل جدید وارد عرصه زندگی شدند، نگاه به فرزندآوری و تربیت تغییر کرد. از تعداد فرزندان خانواد ها کاسته شد  و والدین نسبت به وظایف خود آگاهی بیشتری پیدا کردند. دختر و پسر امروز می داند هدفش از تولد فرزند چیست و چگونه باید برای زندگی وی برنامه ریزی کند.

این روانشناس گفت: پدر و مادرهای جامعه امروز که خودشان هم حاصل خانواده های کم جمعیت هستند و  با توجه به سیاست گذاری کاهش جمعیت اواسط دهه شصت و هفتاد آنها یا تک فرزند هستند یا خانواده هایی با دو فرزند، وقتی کسی در چنین خانواده ای متولد می شود طبیعتاً حساسیت بیشتری نسبت به ازدواج و فرزند پیدا می کند، باید یادمان باشد آن ها تحصیلات عالیه دارند و خوب می دانند آموزش و مهارت چه نقش به سزایی در آینده فرزندان دارد.

وی تصریح کرد:نکته مهم آن است که این پدر و مادرها  متولد دوران جنگ و فضای بسته بعد از آن از لحاظ آموزش مهارت هستند،  مثلاً پدر یا مادری دوست داشته موسیقی یاد بگیرد یا نقاش شود اما به دلیل شرایط بحرانی جنگ و سال های بعد از آن نتوانسته، پس وقتی فرزند دار می شود سعی می کند تمام کاستی های دوران نوجوانی و کودکی خودش را برای فرزند خودشان جبران کنند که امر باعث می شود کودک دچار بحران های  آموزشی شود.

رشیدی درباره ی  فشارهای پدر و مادر برای امر یادگیری کودکان در سن های زیر آموزش اظهار کرد: فشار والدین باعث می شود فشار زیادی به کودک آید،او  که هنوز زیر سن آموزش است درک درستی از اطراف خود ندارد،دچار یک وسواسی می شود او نمی داند مهارت های خارج محیط خانواده و یا آموزهای تربیتی والدین خود را انجام دهد.

این روانشناس معتقد است: متاسفانه بیشتر والدین به این امر آگاهی ندارند که هر سن، چه ویژگی و توانایی دارد، مثلاً ما نمی توانیم به کودک زیر 5 سال آموزش موسیقی بدهیم یا زبان که این  دو آموزش زیر سن واقعی خودشان در جامعه به شدت دیده می شود.پ

رشیدی درباره آموزش والدین بیان کرد: به اعتقاد من باید ابتدا پدر و مادرها آموزش داده شوند، نه کودکان. آن ها باید بدانند که هر کودک چه نیازی دارد و چه آموزشی برای او آینده ساز است.

وی در خاتمه خاطر نشان کرد:پدر و مادرهای امروز کمال طلب شده اند فکر می کنید، چون اصرار دارند فرزندان خود در چنین دوره ای شرکت کنند، درواقع سعادت اینگونه برای فرزندان خود تعریف می کنند.

نظر شما