نگذارید حیاط قدیمی ارتش تخریب شود

به گزارش خبرنگار محیط زیست خبرگزاری برنا، متن این نامه به شرح ذیل است:

مدیریت محترم جمعیت زنان مبارزه با آلودگی محیط زیست

با سلام و احترام

و با تبریک روزهای فرخندۀ شعبان و آرزوی توفیق دم افزون برای جنابعالی

ما امضا کنندگان ذیل، بخشی از مردم تهران، ساکن خیابان قدیمی نظام الملک که دوستدار شهر و دیار و محیط زیست و فضای سبزیم، ضمن قدردانی از تلاش دلسوزانه و مسئولانۀ شما برای گسترش فضای سبز در کلان شهر تهران، ابتدا توجه حضرتعالی را به فرازهایی از سخنان ارزنده و امیدبخش مقام معظم رهبری حضرت آیة الله خامنه ای در بارۀ اهمیت و جایگاه محیط زیست جلب مینماییم:

«حفظ محیط زیست یک وظیفۀ حاکمیتی است که باید با تهیۀ سند ملی محیط زیست و پیوست زیست محیطی برای همه طرحهای عمرانی و صنعتی و همچنین جرم انگاری تخریب محیط زیست، به این وظیفۀ بسیار مهم، عمل شود. تجربه‌های کشورهای مختلف نشان میدهد بسیاری از مشکلات محیط زیستی قابل پیشگیری و دارای راه حل هستند. مسئلۀ محیط زیست، مسئلۀ این دولت یا آن دولت، مسئلۀ این شخص یا آن شخص و مسئلۀ این جریان و یا آن جریان نیست؛ بلکه موضوعی کشوری و ملی است که باید برای حل مشکلات مرتبط با آن، همه دست به دست یکدیگر دهند. دستگاههای مسئول باید قاطعانه با تعدی به جنگلها به هر بهانهای اعم از هتل سازی و جذب گردشگر و ساخت حوزۀ علمیه و برخی توجیهاتِ به ظاهر قابل قبول، مقابله کنند. از این پس مردم باید قضاوت کنند که کدام دستگاهها به وظیفۀ خود برای حفظ محیط زیست عمل میکنند و کدام دستگاهها برای حفظ محیط زیست، تلاش و اقدام لازم را انجام نمیدهند. درخت، مظهر حیات در طبیعتى است که ما آن را با نگاه عامیانه، بى‏جان مى‏پنداریم. درخت و گیاه، نمایشگر یک معجزۀ عظیم الهى هستند.»

با این مقدمه و مرور تأکیدی که معظم له بر اساس آیات و احادیث و سیرۀ بزرگان و فرهنگ غنی و دیرین ایران زمین بر حفظ و توسعۀ محیط زیست دارند، به استحضار میرساند که باخبر شده ایم که متأسفانه ارتش جمهوری اسلامی بر آن شده است تا در محل تاریخی و ارزشمند خیاط خانۀ قدیمی ارتش در خیابان خواجه نظام الملک، واحدهای مسکونی برای پرسنل خود بسازد. این کار علاوه بر نابود کردن بخشی از هویت تاریخی شهر تهران و کور کردن دهانه های قناتی که از نیاکان ما به یادگار مانده است و شاید آخرین نمونه های چنین قناتهای تهران قدیم باشد، آن هم در خیابان تنگ و پرازدحامی که جا و امکان تعریض ندارد و هم اینک از ترافیک بی حد و حصر ساکنان و خودروهای روزافزون رنج میبرد، امکان ایجاد فضای سبز یا مجتمعهای فرهنگی و هنری را از این منطقۀ پرجمعیت سلب میکند. مستحضرید که سرانۀ فضای سبز استاندارد برای هر نفر یک متر مربع است؛ و جمعیت محلی این منطقه حدود 35000 نفر است و شوربختانه، فضای سبز محله برای هر 100 نفر، کمتر از یک متر مربع است. آیا موضوع مهم و سرنوشت سازِ سلامت و بهره مندی از ابتدایی ترین امکانات زیستی و زیست محیطی ایجاب نمی کند که مسئولان محترم و بویژه فرماندهان مکرّم و تصمیم گیران ارشد ارتش که خود را به حق مدیون فداکاریها و جانفشانی های آنان میدانیم، با نگاهی گسترده، همه جانبه نگر و سیستمی؛ و نه بخشی نگر و مقطعی، آیندۀ این پروژه را بنگرند و به زیانها و آسیبهای جدی و جبران ناپذیری که بر بدنۀ شکنندۀ سلامت جسمانی و روحی ساکنان این محل بویژه کودکان و سالمندان وارد خواهد آورد، دلسوزانه و مسئولانه بنگرند و دمی با خدا و وجدان خویش خلوت کنند و بنایی اشتباه و تباه در این منطقه ننهند؟ براستی، علاج واقعه، پیش از وقوع باید کرد؛ پیش از آنکه جز حسرت و حیرت، دستاوردی و دستاویزی نیابیم.

باری، اهالی این محله ضمن اعلام اعتراض شدید خود نسبت به این اقدام غیرکارشناسانه و بخشی نگر، که هم بر ترافیک شدید و آزارندۀ منطقه میافزاید و هم فرصت ایجاد فضای سبز ضروری و – نه تزیینی و تشریفاتی – را از ما میگیرد، از حضرتعالی تقاضای اکید داریم که در این فرصت اندک و تعیین کننده، دستور دهید جلو این کار نابه جا و تأسف بار گرفته شود و به جای آن، با یاری هم به ایجاد و گسترش فضای سبز یا فضاهای فرهنگی و هنری که از ضروریات انکارناپذیر شهر تهران بویژه در این منطقه است، یاری رسانیم.

نام نیکو گر بماند زآدمی                      به کز او ماند سرای زرنگار

ای که دستت می رسد، کاری بکن        پیش از آن کز تو نیاید هیچ کار