آب در متون اسلامی جایگاه رفیعی دارد و درباره این اکسیر زندگی، سخن بسیار و آثار و احکام و آداب بی شمار آمده است.
به گزارش خبرگزاری برنا در آذربایجان شرقی، قرآن کریم در آیات زیادی ریشه زندگی، هم در منشاء و پیدایش و هم در صحنه هستی و تداوم حیات را از آب می داند و نیز آغاز آفرینش انسان را از آب دانسته است: « و اوست که از آب بشری آفرید »، آب موهبتی الهی است که کمتر نعمتی با آن برابری و همسانی می کند، آب مایه حیات است و زندگی بدون آن ممکن نیست.
قرآن کریم، مبداء آفرینش هر موجود زنده ای را آب می داند: « و هر چیز زنده ای را از آب پدید آوردیم ». خداوند در آیه 48 سوره روم فرموده اند: " خدا آن کسی است که بادها را می فرستد تا ابرها را در آسمان به حرکت درآورد و سپس آنها را در پهنه آسمان آن گونه که بخواهد می گستراند و بعد متراکم می سازد. آنگاه قطره های باران را می بینی که از لابه لای آن خارج می شود. سپس آن را به (کشتزار) هر یک از بندگانش بخواهد می رساند تا آنها شادمان شود. "
* نقش آب در مذهب و تربیت انسان
در بیشتر ادیان از جمله اسلام، مسیحیت و یهودیت، آب ماده پاک کننده محسوب می شود. برای مثال، در مسیحیت غسل تعمید را در کلیسا با آب انجام می دهند، در مذهب شینتو (مذهب ژاپنی) در تمام مراسم عبادی از آب برای پاکیزه ساختن بدن فرد یا مکان خاصی استفاده می شود. بر همین اساس در آموزه های اسلامی علاوه بر ذکر نقش حیاتی آب برای موجودات زنده، از آن به عنوان " طهور" یاد شده است: قرآن کریم می فرماید: « ما آب پاک و پاک کننده را از آسمان فرو فرستادیم. در روایات اسلامی به مسلمانان توصیه شده است که هر گاه در تطهیر با وضو نگاهشان به آب افتاد بگویند:« سپاس خدای را که آب را طهور قرار داد و آن را پلید قرار نداده است ».
بدین سان آب با وصف پاک کنندگی، چهره ای مقدس به خود می گیرد که رفتن به حضور خالق یکتا بدون آن میسر نمی شود.
* صرفه جویی در مصرف آب از منظر آموزه های اسلامی
در آموزه های زندگی ساز اسلام، اسراف ممنوع و حرام است. این ممنوعیت همه ابعاد زندگی انسان را فرا می گیرد. یعنی: همه مردم در تمام شئون و در هر زمان و مکان موظفند اصل عدم اسراف را رعایت کنند. نعمت های الهی امانت هایی هستند که خداوند برای رشد و تعالی انسانها در اختیارشان نهاده است. پس بهره برداری از نعمتها باید همسو با اوامر الهی و در جهت سعادت جاودانی انسان باشد.
آیات قرآن و احادیث فراوان با تعبیرهای گوناگون، اسراف و زیاده روی در هر کاری را به طور عام و در امور آب، به طور خاص مورد نکوهش و مذمت قرار داده است.
قرآن کریم به صراحت درباره صرفه جویی آب و مدیریت مصرف آن می فرماید:
الف: منابع آب ثابت «معین» است: « و آن خدایی که از آسمان آبی به قدر و اندازه نازل می کند ».
ب: در مصرف آب نباید اسراف شود: « از نعمت های خداوند بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید که خداوند اسرافکاران را دوست نمی دارد ». / حجت الاسلام والمسلمین محمد نجفی