تنهایی، هدیه بزرگی که شبکه های اجتماعی به مردم می دهند

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا،  وقتی مارشال مک لوهان نظریه دهکده جهانی را مطرح کرد؛ شاید حتی به ذهنش هم خطور نمی کرد، روزی سرعت گسترش فناوری و تکنولوژی های ارتباطی به حدی برسد که ماشین جایگزین انسان شود، اشیا از انسان ها پیشی گرفته و خلاءهای انسان ها که در نتیجه تنهایی هستند را پر کنند و در واقع این دهکده تبدیل به جهانی وسیع و پرتنوع از همه چیز شود به قدری که وقتی به دنبال چیزی هستیم به راحتی و تنها با یک اشاره ی کوچک به موجی از اطلاعات در آن مورد دست یابیم، امواجی که غرقمان می کنند.

در زمان‌های نه چندان دور وقتی  هنوز صمیمیت میان آدم ها از بین نرفته و تکنولوژی به حدی پیشرفت نکرده بود که وقتی در کنار هم هستیم به اندازه شکاف میان قاره ها از هم دور باشیم، اگر مساله ای پیش می آمد با اقوام و دوستان و آشنایان در میان می گذاشتیم، آدم ها همدم و همراه و هم راز یکدیگر بودند و برای رهایی از مشکلات پیش آمده با بزرگان مشورت کرده و تمام اقوام دست به دست هم داده و بسیج می شدند تا مشکل یکدیگر را حل کنند، درخانه ها تنها یک تلویزیون بود که آن هم بیشتر جنبه تزیینی  داشت و در بسیاری موارد هم  به احترام حضور مهمان خاموش می شد؛ آدم ها آن قدر برای یکدیگر کافی بودند که نیازی به هیچ ابزاری برای پر کردن اوقات با هم بودنشان نداشتند.

یاد باد آن روزگاران

این روزها همه چیز شکلی دیگر به خود گرفته، از صفا و صمیمت گذشته دیگر خبری نیست. در کنار هم می نشینیم اما به اندازه ی قرن ها از هم فاصله داریم و حرف ها و خنده ها و محبت هایمان را برای آدم های مجازی به اشتراک می گذاریم.اصلا خیلی اوقات به تفریح و خانه های همدیگر می رویم و خوش گذرانی می کنیم برای اینکه عکسی از لحظاتمان شکار کرده و در معرض دید آدم هایی قرار دهیم که شاید حتی یک بار هم آن ها را از نزدیک ندیده باشیم. درکنار هم هستیم اما درواقع تن های تنهایی هستیم به مانند تکه های پازل در کنار هم اما به هم نمی چسبیم و وصله های ناجوری شده ایم که از کنار هم بودن فرار می کنیم،این را می شود تنها با سر بلند کردن و نگاهی کوتاه به اطرافمان دریافت.

انسانی که ذاتا اجتماعی است، در اجتماع غرق در صفحه ی جادویی می شود که به دست خودش ابداع و ساخته و پرداخته شده است. در مهمانی ها دور هم جمع می شویم فقط برای خاطر حضور فیزیکی داشتن، در حالیکه با تلفن های هوشمند یا تب لت ها سرگرم هستیم .

تکنولوژی ای که برای کمک به بشریت ساخته شده به قدری از مرز های محبوبیت خود گذشته که باعث فاصله افتادن میان خانواده ها شده و اگر دچار معضلی شویم تنها با یک جستجوی ساده از اینترنت کمک می طلبیم و یا آن را با افرادی در اشتراک می گذاریم که اصلا صلاحیت لازم را نداشته و به جای بهتر شدن اوضاع،همه چیز را بدتر می کنند.

فرهنگ غالبی که زندگی ها را قاب گرفته

 نمی توان منکر تکنولوژی و پیشرفت سرعت خبر رسانی شد وقتی هر روز بمب های اطلاعاتی جدیدتر و بیشتری منفجر می شوند اما در کنار این پیشرفت های روز افزون شاهد ورود و غالب شدن فرهنگ های جدیدی می شویم که تشابه و هم خوانی با فرهنگ سنتی  تازه در حال گذار خودمان ندارد و همین امر باعث بوجود آمدن مشکلات زیادی شده است.

از وارد شدن ماهواره ها و الگو برداری از فرهنگ و سبک زندگی کشور های دیگر که ترکیه با فیلم های رنگارنگش در صدر آن قرار دارد گرفته تا آدم های مختلف در اینستاگرام با به اشتراک گذاشتن عکس ها از تفریحات و نوع پوشش وغذاهای روزمره شان و هر چیز دیگری که شامل حریم شخصی آنها می شود، تمام این ها در واقع نشانه های عینی از نوع زندگی و فرهنگشان می دهند و این سر آغاز پی بردن به تفاوت ها و تا حد ممکن الگو برداری از شباهت هاست.

سحر زنی خانه دار است که همسرش از اعتیاد او به تلفن همراه به تنگ آمده و در صدد راهی برای رهایی همسرش از صفحات مجازی است، عمده ی صحبت های محمد و گلایه هایش، از این است که سحر همواره تلفن همراهش را در دست دارد و لحظه ای آن را زمین نمی گذارد. محمد می گوید : شاید باورتان نشود اما او حتی تلفن همراهش را با خود به تخت خواب می آورد وخیلی شب ها گوشی در دست خوابش می برد، وقتی به خانه می آیم از همسرم توقع توجه دارم و وقتی این مسئله را به او می گویم، کنارم می نشیند تا اوقات با هم بودنمان را با گشتن در صفحات و گروه های مختلف مجازی پر کنیم، گاهی فکر می کنم حتما من برای همسرم جذابیتی ندارم که حتی در لحظات با من بودنش لحظه ای را به گفت و گو و دیدن من سپری نمی کند .

 با نفیسه دختری که از تمام لحظات زندگی اش عکس و فیلم در صفحه ای می گذارد که باز است و چند هزار دنبال کننده دارد صحبت کردم:

چه چیزی باعث می شود تا اکثر اوقات خود را در اینستاگرام سپری کنید؟

علاقه ای که به دیدن فیلم و عکس دارم

این که هر روز از تمام لحظات زندگی شخصی تان عکس می گذارید هم به همین دلیل است؟

بله تا حدودی

این تعداد دنبال کننده و عمومی بودن صفحه تان به چه دلیل است؟

من از دوران کودکی علاقه ی زیادی به شهرت داشتم و می خواهم با عکس ها و فیلم هایم دیده شوم

فکر می کنید این راه شیوه ی خوبی برای دیده شدن است؟

چرا که نه

در روز چقدر از زمانتان را صرف گشتن در صفحات و سایر فعالیت های اینترنتی می کنید؟

خیلی زیاد

با چه وسیله ای ؟

تلفن همراه

پس یعنی زمان زیادی از شبانه روز را با تلفن همراهتان سرگرم هستید؟

بله

پس چه زمانی را صرف خانواده و دوستانتان می کنید؟

با دوستانم زیاد وقت می گذرانم اما آنها هم مانند من تلفن همراهشان را زمین نمی گذارند

حتی زمانی که با هم هستید؟

بله.

گرفتار امواج انفجار نشویم

داشتن صفحات و برنامه های مجازی موضوعی کاملا سلیقه ای و شخصی است که به آن نمی پردازیم، اما معضلی که گریبان خیلی از ما را گرفته مسئله ی افراط و تفریط در استفاده از این تکنولوژی ها است. وقتی تلفن های همراه تمام مدت شبانه روز ما را طوری پر می کنند که از خانواده و دوستان و اطرافیانمان کاملا جدا می شویم در حالی که در کنارشان حضور فیزیکی داریم، دیگر نمی شود به راحتی از آن عبور کرد، وقتی دلیل بسیاری از طلاق های عاطفی میان همسران به دلیل اسفاده  مداوم از این تکنولوژی و جایگزین کردن آنها به جای نزدیک ترین افراد زندگیمان است، دیگر نمی توان به راحتی از آن گذشت و وقتی که بسیاری از چشم و هم چشمی ها و ریخت و پاش های اضافه ای که رخ می دهد بخاطر فرهنگ های تزریقی و غالبی همین تکنولوژی و برنامه هاست، آیا واقعا می شود به راحتی از آن رد شد؟

خوب است که موارد استفاده  خیلی از ابزارهایی که وارد حریم شخصی تلفن های همراهمان می شود را به خوبی بدانیم تا این گونه گرفتار امواج این تکنولوژی ها تبدیل به تن هایی نشویم که تنهاییمان را با آدم های دور و مجازی به اشتراک می گذاریم.

محمد مراد بیات در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا، در رابطه با بحث شبکه‌های مجازی و برخی تاثیرات مخرب شبکه‌های مجازی گفت: این موضوع یک نیاز ضروری عصر حاضر یعنی عصر فناوری اطلاعات و ارتباطات، است. بدون بهره گیری از صنعت "آی تی" و "آی سی تی"، امکان توسعه و بهره وری در هیچ کشوری وجود ندارد زیرا این صنعت محور تمام برنامه‌های مالی، اجتماعی و اقتصادی و یکی از عوامل مهم توسعه یافتگی و نبود آن باعث فلج شدن تمامی کارها می‌شود.

وی افزود: این پدیده نیز مانند تمام پدیده‌های دیگری که در جامعه رخ داده است، یک سری آسیب‌ها به همراه دارد،  به عنوان مثال صنعت خودرو سازی پس از ورود به عرصه‌ی جهانی با اینکه باعث تصادفات و تخلفات زیادی شد اما برای تعدیل آن قوانین بازدارنده‌ی راهنمایی و رانندگی در نظر گرفته و اجرا شده که جلوی بسیاری از آسیب‌ها را گرفته شده است و باید برای موضوع اینترنت و شبکه‌های مجازی نیز قوانین دقیق‌تر، بدون اینکه اصل مسئله تحت الشعاع قرار بگیرد، در نظر گرفت و نیز در این جهت آموزش‌های اجتماعی داده شود.

محمدمراد بیات در رابطه با فرهنگ‌سازی شبکه‌های مجازی گفت: جامعه‌ی ما یک جامعه‌ی هیجان زده است که با ورود هر مبحث جدیدی دچار هیجان‌زدگی در استفاده از آن می‌شود، اما این هیجان زدگی ناشی از شبکه‌های مجازی در ماه‌ها و سال‌های آینده فروکش خواهد کرد.

مدیرعامل مرکز فابا در پایان تصریح کرد: رسانه‌های گروهی، نهادهای مدنی، خانواده و مجموعه‌ی دست اندرکاران فرهنگ، باید شیوه‌ی استفاده‌ی درست از این برنامه‌ها و شبکه‌ها را بیان کنند و در عین حال با تاکید بر استفاده‌های تسهیل کننده‌ای که می‌توان به وسیله‌ی این ابزار داشت، مردم را در جهت استفاده‌ی صحیح  از آن‌ها سوق دهند.