پایکوبی ایلامی

برنا ایلام  رقص ایلامی را می‌توان یکی از ریشه دار‌ترین رقص‌ها دانست . رقص ایلامی در گذشته تنها با هدف آماده سازی و تقویت نیروی جسمانی و روحی انجام می‌گرفت . رقص کردی در زمان‌های قبل از اسلام ذکری بود برای خداوند وهمچنین در اکثر مواقع آنرا برای باز گو کردن وقایع جنگهایشان به نمایش می‌گذاشـتنـد. مردمان این منطقه در گذشته‌های نه چندان دور همواره شاهد جنگ‌های قبیله‌ای بودند و همین امر حفظ و آمادگی همیشگی را طلب می‌کرد لذا مردمان این منطقه در وقفه‌های بین جنگ‌ها و به مناسبت‌های مختلف دست در دست یکدیگر آمادگی رزمی و شور و همبستگی پولادین خویش را به رخ دشمنان می‌کشیدند . رقص کردی را یک رقص رزمی می‌دانند که دارای صلابت و متانتی خاص بوده و یادآور یکپارچگی این مردمان غیور در تمامی ادوار می‌باشد .رقص‌های ایلامی معمولا به صورت دسته جمعی انجام می‌شود . رقص‌های ایلامی پیوندی ابدی با موسیقی کردی دارد و ایلامیان با استفاده از سازهای محلی همچون « دو زله » و «بلور» به رقص و پای کـوبی می‌پردازند .

رقص ایلامی انواع مختلفی دارد و همچنین در شرایط متفاوتی انجام می‌شود و هر یک از این رقص‌ها نشانگر نماد یا هدفی هستند . این گونه رقص‌ها به صورت‌های مختلفی اجرا می‌شوند . معمولا در مراسم‌های عروسی و... رقص‌های دو دسماله و یا خان امیری انجام می‌گیرد .

با توجه اتحاد و یکپارچگی که در بین مردمان کرد وجود دارد رقص‌های مناطق دیگر کرد نشین وارد مجموعه رقص‌های ایلامی شده است . از جمله این گونه رقص‌ها که وارد سایر رقص‌های ایلامی شده است رقص‌های سیپی ( رقصی تند که منشا آن منطقه بوکان است ) ، گه ریان ( در زبان کردی به معنا گشت و گذار و این رقص شروع آهسته دارد و کم کم تند می‌شود و مربوط به مناطق مهاباد است . )

اهمیت رقص ایلامی بر فرهنگ منطقه :

با توجه به گسترش و جایگزینی فرهنگ‌های بیگانه با فرهنگ اصیل ایلامی رقص می‌تواند یکی دیگر از راهکار‌های تقویت فرهنگ باشد بدین صورت که با اجرای این رقص‌ها در مراسم و شرح آن برای نسل جدید و با (اتکای به سایر راهکار‌ها که در مقاله تقویت فرهنگ ایلام اشاره شده مانع گسترش فرهنگ‌های بیگانه در استان شویم . )