متن این یادداشت به شرح زیر است:
«سیوپنجمین جشنواره فیلم فجر با بازگشت سیمرغ بلورین فیلم کوتاه و کسب یک دستآورد بزرگ برای فیلم کوتاه به پایان رسید. میگویم فیلم کوتاه به جای اینکه بگویم انجمن سینمای جوانان ایران چرا که معتقدم انجمن کارش تنها حمایت از تولیدات خودش نیست که حمایت از تولید فیلم کوتاه در سراسر کشور است. حتی معتقدم هر کجای این کره خاکی فیلمساز ایرانیِ فیلم کوتاه، اثری را خلق کند، انجمن سینمای جوانان ایران موظف به حمایت از اوست. پس مرز میان تولیدات انجمن و دیگر فیلمهای تولید شده فیلمسازان ایرانی باید یک جایی شکسته شود و چه جایی بهتر از اینجا که حرف از یک موفقیت بزرگ برای فیلم کوتاه مطرح است. لاجرم با چنین ذهنیتی لازم میدانم بازگشت فیلم کوتاه به جشنواره فیلم فجر که دستآورد همه جامعه بزرگ فیلم کوتاه است را تبریک گفته و خرسندیام را از خرسندی این جامعه شریف و خلاق اعلام نمایم. امروز که جشنواره فیلم فجر پایان یافته و سیمرغ فیلم کوتاه بر شانههای یکی از جوانان این مرز و بوم نشسته است باید بگویم که این بازگشت ساده نبود و سختیهایش تا ساعاتی پیش از اختتامیه نیز ادامه داشت، اما اکنون حرف زدن از آن جدالها و مخالفتها ضرورتی ندارد. مهم این است که سالها تلاش جمع عظیمی از فیلمسازان برای دیده شدن در جشن سینمای ایران به ثمر نشست و این شادمانی را نباید با حاشیههای ناگزیر همیشگی تلخ کرد. در این بین هرگز نباید تلاش مجدانه جناب آقای دکتر ایوبی را از یاد برد. به سهم خودم از صبر و شکیبابی و منطق مثال زدنیشان در این امر سپاسگزارم که بیش از هر چیز کلاس درسی بود برای من.
اینجانب به عنوان خادم تازه وارد جامعه پرپشتوانه فیلم کوتاه ضمن تبریک به کارگردان و گروه برگزیده فیلم کوتاه سیوپنجمین جشنواره فیلم فجر، امیدوارم این جایزه انگیزههای فیلمسازان فیلم کوتاه را دوچندان کند. هر چند موفقیت هیچ هنری در گروی جایزهها نیست. آرزو میکنم جایزه اصلی سینمای کوتاه از مردم و مخاطبان آگاه این سینمای شریف دریافت شود؛ به امید آن روز.»