گمشدگان تهران!

اخیرا تغییر نام خیابان های تهران باب شده است و در این آشفته بازار نام‌گذاری خیابان‌ها، معابر و میادین قدیمی نیز بی نصیب نمانده و نامشان جدید می‌شود.

فردا 10 اسفندماه، در شورای شهر تهران پیشنهاد می‌شود، میدان یاسمن در خیابان ولنجک به شهیدان حسام الحکما (خسرو و بهرام)، میدان فاقد نام در محدوده سهیل به ورزش، فلکه سوم تهرانپارس به سجادیه، خیابان بیمه اول به سرلشگر شهید محمدرضا نیکخواه عشقی، خیابان مهرداد رد محدوده خیابان بیمه به شهید روح الله قربانی، فلکه اول تهرانپارس به قمربنی هاشم (ع) و خیابان فاقد نام در محدوده کوهک به شهید مرتضی چگینی تغییر نام دهند.

پیشنهاد می‌دهیم برای نجات از گم شدن در کوچه پس کوچه های تهران، مسیری به نام "یا خدا" هم در لیست خیابان های تغییر نام یافته بگنجانند.

این تغییر نام ها یعنی افرادی که تازه وارد پایتخت شده‌اند دوباره باید در شهر قدم بزنند تا زمانی که قصد رفتن به خانه را می‌کنند در مسیر گم نشوند؛ چرا که تا می‌آییم نام های جدید را دیکته کنیم باید از روی نام جدید بنویسیم تا یادمان نرود.

اینکه نام خیابان‌های بی نام تغییر می‌کند اشکال ندارد اما زمانی که می‌خواهیم جویای آدرس‌های قدیمی شویم باید نام جدید و قدیم را با هم بگوییم تا به مقصد برسیم. در واقع باید بگوییم: «در شناسنامه سجادیه است اما فلکه سوم تهران‌پارس صدایش می‌کنند.»

انتخاب اسم، پیوندی با گذشته و پیشینه یک بوم است، مردمی که گذشته ندارند، مردمی بی‌نام‌ونشان (بی‌هویت) هستند. با از بین رفتن نام‌های قدیمی، گذشته این شهر به تاراج می‌رود. شایسته نیست هر کس از راه رسید طبق میزان دین‌داری یا سوگیری، اسم‌های یک منطقه را طبق سلیقه یا روندی خاص تغییر دهد.

باز جای شکرش باقیست که تهران، تهران می‌ماند، وگرنه نام شهر هم تغییر می‌کرد.