دولت و ملت، کارویژه دولت دوازدهم

خبرگزاری برنا: پیروزی تحول خواهان در انتخابات اخیر ریاست جمهوری در ۲۹ اردیبهشت ماه فضای سیاسی و روند تکامل انقلاب اسلامی را وارد مرحله ی نوینی کرده است.فرایندی که در خلال آن مفاهیم و موضوعات اساسی مورد باز فهمی و تدقیق فزون تری قرار خواهد گرفت.

این باز خوانی و باز فهمی و  بازتولید ضرورتا به منزله ی تجدید نظر طلبی نیست و در درون خود متضمن  التزام و اهتمام و ابرام بر اصول مطرح قانونی و سیاسی نظام جمهوری اسلامی است.در بین دیدگاه ها و راهبرد هایی که در خصوص نقش و جایگاه مردم  که مرتبط با مشارکت سیاسی و حق تعیین سرنوشت خویش است دو نحله و اندیشه ی عمده وجود دارد،نگاهی که رای مردم را تزیینی  تلقی می کند و اندیشه ای که میزان را رای ملت می داند و محک و معیار مشروعیت زایی در آن نقشی پررنگ و تعیین کننده دارد. نقش دوم هویت و موجودیت خویش را از آموزه های بنیانگذار انقلاب امام راحل میداند و تداوم و تکامل و ترفیع این نگاه را در راستای تقویت ،تثبیت و تحکیم جمهوری اسلامی در دستور کار تصمیم سازی ها و استراتژی ها و راهبرد های خویش قرار داده است.این جریان همان جریان اصلاح طلبی ست که عمده ترین و پرنفوذ ترین گفتمان اجتماعی و گفتار سیاسی در عرصه ی فرهنگی و اجتماعی و سیاسی کشور است.

مردمی که با  آرا خود به تداوم اعتدا گرایی و اصلاح جویی آری گفتند و قدرت تشخیص و تمییز تعقل گرایی از عوام گرایی ،مقابله از مفاهمه ،انتزاع از واقعیت و عقلانیت بر عصبیت را پدیدار ساختند به عنوان مهمترین و کارامد ترین ابزار دولت روحانی برای تحقق اهداف و سیاست های اعلام شده در دوران انتخابات به شمار می آیند در کنار احزاب و گروههای مدنی و سیاسی با رصد فعالیت های دولت در حوزه های مختلف در نقش "دولت پنهان " البته با کارکردی به مراتب کارا تر و قابل اتکا تر می توانند با مطالبه محوری توام با واقع نگری به دولت یاری رسانند.

دولتی مستقر است که برآمده از گفتمان اصلاح طلبی ست و ریس جمهوری بر مسند قدرت و اقتدار مشروع و قانونی جلوس کرده است که به سبب فراست و کیاست خویش نیک می داند عامل پیروزی او در کدامین مولفه نهفته بوده است.هر اندازه دولت با پاسخگویی به مطالبات واقعی مردم که با صدایی رسا از صندوق های رای و نهاد انتخابات برون آمد ،بکوشد به وثیق تر و عمیق تر شدن اعتماد و ارتباط و نهادینه سازی مفهوم "دولت-ملت " در ساخت سیاسی و اجتماعی کشور خدمت می کند ،تقویتی که قابل اتکا ترین و استوار ترین نقطه ی اتکا در پیشگیری و برطرف ساختن بحران های پیش روست .

اگر دولت حسن روحانی را متشکل از تلثیث ،"روش سیاسی"  "پایگاه اجتماعی " و "کانتکست کنشگری بدانیم می توانیم در این سه گانه اعتدال گرایی ،اصلاح طلبی و تعامل گرایی را به تصریح تعریف کنیم ،اعتدال در روش ،اصلاح در بینش و تعامل در منش تبلور این سه گانه ی راهبردی و کلیدی ست. می تواند دو هدف عمده و  راهبردی را محقق سازد ،نخست کاستن از دامنه ی افراط و دوم افزودن بر انبان انسجام و اجماع افربنی برای تعامل گرایی در صحنه ی سیاست خارجی و عرصه ی سیاست داخلی که البته با در نظر گرفتن حراست و صیانت از تمامیت ارضی و استقلال و کیان هویتی نظام همراه است که  برای پیشبرد توسعه ی پایدار و همه جانبه و متوازن ایران ضرورتی اجتناب ناپذیر است .

در این بین نقش احزاب و تشکل های اصلاح طلب در تعیین نسبت خویش با دولت واجد اهمیت بیشتری ست.نسبت و تناسبی که با اتخاذ موضع حمایت انتقادی می تواند به تسلسل و تداوم و تقویت روند شکل گرفته صورتی جدی و دور اندیشانه ببخشدو با نهادینه سازی عمیق تر  فرهنگ سیاسی  و آسیب شناسی کنشگری سیاسی به قوام اعتدال،تداوم اصلاح  و تقویت توسعه یاری رسانند .