دلنوشته حامد بهداد در سالگرد تولد عباس کیارستمی

به گزارش خبرگزار ی برنا، حامد بهداد در این یادداشت نوشته است: 

روزِ اولِ تیر ماه، چند ثانیه شاید از دیگرْ روزها طولا تر است و شما پیامبرِ زمانه ام بودى. هچون حافظ و مولانا و چون شمس.

 مفتخرم در زمانه اى زیستم که شما بودید و متأسفم که زود هنگام از دستمان شُدید و قربانى ذهنیتى گشتید که انسان را ارزان مى پندارد. 

در ابتدا سینماى شما را فهم نمیکردم. ذائقه ی من قصه پرداز است. قصه هاى رایج که همه چیز را مى بیند و مى گوید. چقدر سینما سخت است. 

بعدها که آثار شما را دیدم دریافتم پنهانى خداوند و معنا، در این جهان سهم واقعى انسان است. ما حق داریم گمشده اى را جستجو کنیم که در پشت نقاب هر گل پوشیده است. و فیلمهاى شما همه غیبت خداوند و بهشتى را به تصویر میکشد که ما سخت او را عشق مى نامیم. 

و شما پیامبر زمانه من بودى. و شما در طولانى ترین روز سال چشم در این جهان گشودى. و عمر شما با چند لحظه بیشتر نور تابیدن مصادف باد اى عالیجناب.

تولدتان مبارک
تیرماه نود و شش