صنایع دستی خوزستان سابقه کهن بیش از ۶۰ هزار ساله دارند

به گزارش خبرنگار برنا از اهواز، پرویز طلاییان پور در جلسه کار گروه گردشگری عنوان کرد: روستاهای هدف صنایع دستی سه روستای شوکول حاجیوند اندیکا (جمعیتی یک هزار و 500 نفری دارد)، روستای پامنار دزفول و روستای لیوس در بخش شهیون دزفول (دارای آثار تاریخی دوره ساسانی) هستند.

وی ادامه داد: یکی از ویژگی های صنایع دستی استان سابقه کهن بیش از 60 هزار ساله و کیفیت خوب آنها است. برخی از این صنایع دستی مثل کپوبافی در روستای پامنار نشان ملی دارند و بعد از آن امکان دریافت نشان یونسکو را دارند که با این نشان ها آن صنایع دستی در سطح ملی و جهانی را با نام محل تولیدش معرفی می کند. نشان جغرافیایی را در برخی استان های کشور اجرا می کنند که امسال می خواهیم آن را برای میناکاری طلا و نقره در اهواز و کپوی دزفول اجرا کنیم.

معاون صنایع دستی خوزستان با اشاره به اینکه مصالح صنایع دستی خوزستان از مصالح بومی منطقه تامین می شود، گفت: کم صنایع دستی داریم که بتوان رد پای آن صنایع دستی را دنبال کرد ولی قدمت اصلی چوقای بختیاری در روستای لیوس بخش شهیون دزفول است.

طلاییان پور عنوان کرد: در زمینه صنایع دستی برای تولید مشکلی نداریم و بیشتر برای بازاریابی مشکلاتی را داریم.

وی با اشاره به ارائه آموزش های مختلف به صنعتگران صنایع دستی خبر داد: میراث فرهنگی صنعتگران ماهر رشته های مختلف صنایع دستی را در اپلیکیشن زبردستان معرفی می کند. در این اپلیکشین نام صنایع دستی، قیمت، آدرس و تلفن معرفی شده است.

محمد علی خلیلی معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی استان خوزستان نیز در این جلسه عنوان کرد: کارگروه گردشگری خوزستان 17 روستا را مصوب کرده است و در حال بررسی برای تصویب 40 روستا هستیم.

وی ادامه داد: روستای لیوس را با توجه به شرایط اقلیمی مناسب و به دلیل قدمت صنایع دستی موجود، تاریخی بودن، معماری خاص سنگی، ظرفیت بالا برای اقامتگاه بومگردی، به عنوان روستای هدف در امر صنایع دستی انتخاب کردیم.

 تصریح کرد: از بین 73 روستای نمونه سه روستا در استان خوزستان قرار دارد که معیار انتخاب روستاهای نمونه گردشگری و صنایع دستی، نگاه سه بعدی صنایع دستی، میراث فرهنگی و گردشگری از نظر ظرفیت های گردشگری، تاریخی و اقلیمی است.

وی بیان کرد: هیئت وزیران در چهارم شهریور سال 94، خانه مسافر را به عنوان مصادیق گردشگری در آیین نامه تصویب کردند ولی در تدوین، برنامه ریزی و شیوه نامه اجرایی نظارت بر فعالیت آن تفاوت هایی از جمله اینکه به صورت فصلی باید کار کنند، نیاز به تغییر کاربری سطوح و کمیسیون ماده پنج ندارند و همچنین برای بحث ترمیمی و پوشش خلاء و کمبود تخت اتاق عمومی فعالیت کنند، وجود دارد.