نوازنده شاخص : از سرود خواندن تیم های ملی ایران خجالت میکشم

به گزارش خبرگزاری برنا؛این نوازنده گفت: اکنون به‌دلیل این‌که فضای اقتصادی در حوزه موسیقی دچار مشکل است، جوانان بیشتر به تدریس رو می‌آورند، در حالی که نوازنده‌های بسیار توانا، معلم نبودند؛ اما چون جوانان و فارغ‌التحصیلان رشته موسیقی راهی برای کسب درآمد از موسیقی ندارند، تدریس می‌کنند و این‌گونه هر سلیقه‌ای به سمت درس دادن می‌رود. معلمی، کاری سخت است و به حوصله نیاز دارد.

پیرنیاکان گفت: این موضوع را باید متولیان فرهنگی در نظر بگیرند. در کشور ما موسیقی به رسمیت شناخته نمی‌شود و جایی ندارد. این همه لیسانس و فوق لیسانس بیرون می‌دهیم، اما جای کار ندارند.

او اظهار کرد: اکنون همه‌جا را می‌گردند تا برای جوانان شغل ایجاد کنند، در حالی که با موسیقی می‌توان تعداد زیادی شغل ایجاد کرد و جوانان را به استخدام آموزش و پرورش درآورد. تیم‌های ورزشی در دنیا پیش از شروع مسابقه‌شان با یک کشور دیگر یا پس از قهرمانی، سرود ملی کشورشان را می‌خوانند. من به‌عنوان موزیسین، واقعا از سرود خواندن اعضای تیم‌های ورزشی ایران خجالت می‌کشم؛ هر کدام از ورزشکاران روی یک نت، سرود می‌خوانند و این موضوع را کشورهای دیگر می‌بینند. در حالی که وقتی اعضای تیم‌های آلمان، فرانسه و ... سرود می‌خوانند، دقیقا مانند نتی می‌خوانند که پخش می‌شود. این به‌دلیل آن است که ایرانی‌ها از بچگی با موسیقی آشنا نبودند و گوش موسیقایی ندارند.

این نوازنده تار بیان کرد: با یک برخورد دگماتیسم فکر می‌کنند، اگر موسیقی آن‌طور که ما می‌گوییم تدریس شود، همه چیز خراب خواهد شد؛ اما خدا شاهد است که نتیجه‌ای عکس فکر آن‌ها را می‌دهد؛ وقتی تفریح یک جوان، ساز زدن باشد از آسیب‌های روانی و اجتماعی دیگر نجات پیدا می‌کند. شهرداری هر ناحیه از شهرها در کشورهای توسعه‌یافته برای خود، گروه موسیقی دارد که اعضای آن را جوان‌ها تشکیل می‌دهند.

او درباره خروجی‌های جشنواره موسیقی جوان نیز اظهار کرد: خروجی جشنواره، خوب است، اما بعد چه می‌شود؟ استعدادهای این جشنواره جای کار ندارند و هیچ جایی نیست که ادامه بدهند و شکوفا شوند.

ایسنا