به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا؛ براساس آخرین خبرها پس از نیویورک و لندن، پلیس لس آنجلس نیز تحقیقاتی را به دنبال شکایت یک هنرپیشه ایتالیایی علیه هاروی واینستین آغاز کرده است. هنوز هویت این هنرپیشه فاش نشده است. شاکی ادعا کرده در سال ۲۰۱۳ زمانی که وی در هتلی در نزدیکی بورلی هیلز لس انجلس اقامت داشته، هاروی واینستین بدون اجازه او وارد اتاق می شود. این تهیه کننده مشهور در ادامه به هنرپیشه ایتالیایی حمله کرده و در آنجا به وی تجاوز می کند.
به گزارش یورونیوز این هنرپیشه در مصاحبه ای که با روزنامه نیویورک تایمز داشته می گوید: «با دقت خبرهای مربوط به زنهایی را که توسط هاروی واینستین مورد تعرض قرار گرفته اند، دنبال کردم. تجربه ای که با وی داشتم را در اعماق ذهنم سرکوب کرده بودم، در آن زمان احساس تنهایی شدیدی داشتم و خود را آزار می دادم. به خود می گفتم که شاید تقصیر خودم بود.»
از سوی دیگر کوئنتین تارانتینو، کارگردان مشهور آمریکایی و از دوستان هاروی واینستین نیز در مصاحبه ای که با روزنامه نیویورک تایمز داشته اعلام کرده که مدت زمان زیادی در جریان اعمال این تهیه کننده هالیوود بوده است. تارانتینو در بخشی از این مصاحبه می گوید: «برای آنکه واکنشی نشان دهم به اندازه کافی اطلاعات داشتم. می دانستم که او کارهای زیادی کرده است.»
«هالیوود ریپورتر» نوشت: «کوئنتین تارانتینو» فیلمساز مشهور سینمای هالیوود در واکنش به چندین و چند شکایت علیه «هاروی واینستین» تهیهکننده قدر آمریکایی، گفت: برای اینکه کار بیشتری انجام دهم، به اندازه کافی میدانستم... کاش مسؤولیت شنیدههایم را میپذیرفتم. «تارانتینو» که در بسیاری از پروژههای سینماییاش با «واینستین» همکاری داشته، در جدیدترین مصاحبهاش با «نیویورکتایمز» گفت: داستان چیزی بیشتر از شایعات معمولی بود. اطلاع من هم دستدوم نبود. میدانستم چند جا از این کارها کرده است. ایکاش مسؤولیت آنچه شنیده بودم را به عهده میگرفتم. اگر کاری را که باید، انجام میدادم، مجبور بودم دیگر با او کار نکنم. «تارانتینو» همچنین اعتراف کرد که از جریان تجاوز «واینستین» به «رز مکگوان» ـ یکی از شاکیان اصلی این پرونده ـ و چند بازیگر زن دیگر اطلاع داشته است.
این کارگردان مشهور که در ساخت «بیل را بکش»، «هشت نفرتانگیز» و «داستان عامهپسند» با این تهیهکننده بدنام همکار بوده، ادامه داد: تنها کاری که میکردم، به حاشیه راندن این اتفاقات بود. به شکل یک مساله کلی و بزرگ به این قضایا نگاه نمیکردم. الان من هرچه بگویم، بهنظر بهانههای بیهوده میرسد.