درس مهم ونزوئلا به فوتبال ایران/ تیم ملی، شناسنامه کشور است!

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ تیم ملی ونزوئلا تا به حال در بازی‌های جام جهانی حضور نداشته و در این دوره نیز با قرار گرفتن در آخرین پله گروه تیم‌های آمریکای جنوبی در مرحله مقدماتی به عنوان ضعیفترین تیم این منطقه شناخته شد.

حالا این تیم با وجود اینکه مسابقه رسمی و مهمی را پیش رو ندارد، اما مقابل تیم اول قاره آسیا دیدار دوستانه برگزار می‌کند تا آمادگی خود را برای تورنمنت‌های آینده حفظ کند. شاید اگر این وضعیت برای تیم ایران وجود داشت، سرمربی فعلی کنار می‌رفت و تا چندماه اصلا خبری از تیم ملی نبود و پس از آن شاید به خاطر مسابقات غرب آسیا یا بازی‌های آسیایی یا مقدماتی جام ملت‌ها، یک مربی انتخاب می‌شد و با برگزاری اردویی اروپایی دوباره تیم ملی تشکیل می‌دادند!

این اتفاق بارها در فوتبال ایران افتاده چرا که نگاه به تیم ملی فوتبال، اصطلاحاً یک نگاه دقیقه نودی است و غالبا فرایند انتخاب کادرفنی تا برگزاری تمرینات تیم برای رفع تکلیف صورت می‌گرفته است! البته مدتی است که فدراسیون فوتبال نگاه جدیتری به تیم ملی دارد و آن هم شاید به خاطر پیگیری‌ها و اصرارهای کی‌روش باشد. ضمن اینکه راهیابی تیم ملی به جام جهانی برای اولین بار به صورت پیاپی انجام گرفته و شاید دلیل اصلی اینکه تیم ملی نزدیک به 8 سال مورد توجه ویژه قرار دارد به خاطر این مساله باشد.

امیدواریم از این پس تیم ایران نه به خاطر حضور در جام جهانی و ارائه رزومه دهان پرکن مورد توجه قرار بگیرد بلکه به خاطر هویت داشتن و شخصیت دادن به فوتبال، ورزش و در اصل مردم یک کشور فوتبالدوست به آن پرداخته شود. مانند آنچه که در تمام کشورهای دنیا صورت می‌گیرد. فوتبال در زمان حال نه فقط یک رشته ورزشی محسوب می‌شود و نه مطابق شعارها یک صنعت است. یک تیم ملی فوتبال در زمان حال، در واقع یک شناسنامه برای کشورش خواهد بود و به خاطر همین است که کشورها بهترین طراحی لباس، بهترین برنامه‌ها، بهترین اردوها و... را برای تیم فوتبالشان تدارک می‌بینند.

در سال 2017 می‌بینیم که طراحی لباس تیم ملی کامرون با استفاده از سبک خاص نقاشی قبایل آفریقایی صورت می‌گیرد و یا تشویق ایسلندی به عنوان نماد کارگروهی و اتحاد در کشور کم جمعیت ایسلند مطرح شد و هزاران مثال دیگر که در فوتبال اتفاق می‌افتد و برای یک ملت به عنوان شناسه و سمبل ثبت می‌شود.

یک بازی تدارکاتی فوتبال می‌تواند از سال‌ها تلاش و فعالیت در عرصه فرهنگ و سیاست برای شناساندن یک جامعه به جهان مفیدتر باشد اما ما به جای استفاده از این موقعیت و ثروتی که برای صادر کردن فرهنگ و سبک زندگی ایرانی به دنیا داریم، تنها به فکر رفع مسئولیت هستیم و در بعضی موارد هم منافع شخصی را به منافع ملی ترجیح می‌دهیم!