به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، تن دادن به قانون و اجرای قوانین، همواره مسالهای بوده که فوتبال ما درگیر آن است اما نه به خاطر اینکه قانون مو به مو اجرا میشود، به این خاطر که قانون در بسیاری از مواقع نادیده گرفته میشود و بازیها با سلام و صلوات به پایان میرسند!
بازی روز گذشته نفت آبادان-استقلال تهران، نمونهای از تن دادن به بی قانونی بود و باعث شد جو سنگینی بر بازی حاکم شود و تا لحظه خروج از ورزشگاه، جان بازیکنان تیم مهمان در خطر باشد. اینکه تماشاگران میزبان به جایگاه تماشاگران تیم مهمان حمله کنند و آن را به تسخیر خود در بیاورند، هر فردی را به یاد عصر گلادیاتورها میاندازد!
مسئولان برگزاری مسابقات همواره از وجود قانون 10درصد صحبت میکنند و آن را چنان آب و تاب میدهند که هر خواننده یا بینندهای تصور میکند بازیهای فوتبال ایران در شهر مونیخ، برلین، هامبورگ و یا... برگزار میشود در صورتیکه این قانون تقریبا در بیشتر موارد به سود تیمی که زور بیشتری در آن ورزشگاه دارد، غش میکند!
برای مثال، در تبریز هیچگاه رفتار خوبی با تماشاگران مهمان نمیشود و در بدترین جای ورزشگاه یادگار امام 10درصد را به هواداران حریف میدهند اما تراکتورسازی هرگاه در تهران بازی داشته اصلیترین جایگاه را در اختیار گرفته و همیشه هم بیش از 10 درصد به هواداران پرشور تبریزی تعلق میگیرد، درحالیکه قانون اصلی فقط در مورد 10درصد ورزشگاه صحبت میکند و جزئیات دیگری ندارد اما تبصره سازی برای قوانین همیشه صورت گرفته و میگیرد و واقعا یکی از معضلات فوتبال ما است. اینکه اگر هواداران میزبان پرنکنند، هواداران مهمان پر میکنند بدون شک خط قرمزی روی امتیاز میزبانی است!
این قانون معروف و ویترینی، روز گذشته برای تیم استقلال "نادیده" گرفته شد و بازی بدون حضور هواداران تیم مهمان به پایان رسید. در واقع خدا به استقلال کمک کرد که از این مهلکه جان سالم به در ببرد! در عکسهای حاشیهای بازی دیروز به خوبی دیده میشود که تماشاگران از در و دیوار ورزشگاه به داخل آمدهاند و حتی روی دیوارها هم نشستند و به همین خاطر جو ترسناکی در این ورزشگاه ایجاد شد.
باید سوال کرد، چرا مسئولان برگزاری مسابقه، تا تخلیه کامل جایگاه پشت نیمکت استقلال، بازی را متوقف نکردند؟ آیا آنها اشیایی را که به سمت بازیکنان استقلال پرتاب شد را دیدهاند؟!
اگر شیئی که به سر جپاروف خورد، به شقیقه این بازیکن خارجی برخورد میکرد و او به کما میرفت، بدون شک دولت ایران را مقابل دولت ازبکستان شرمنده میکرد و این مساله فقط به خاطر این بود که یک قانون ساده نادیده گرفته شد!
آیا مسئولان برگزاری مسابقه، هولیگانی که به داریوش شجاعیان حمله کرد را دیدند؟! یک هولیگان از چیزی ترس ندارد. اگر او چاقو داشت و آن را در تن بازیکن استقلال فرو میکرد چه کسی پاسخگو بود؟! بروز این اتفاقات فقط به خاطر این بود که جو ورزشگاه کاملا یک طرفه شد و اصلا قانون 10درصد برای جلوگیری از یک طرفه شدن جو ورزشگاههاست.
مسئولان برگزار کننده مسابقات برای اجرای قانون نباید با کسی تعارف نداشته باشند. نیروی انتظامی به عنوان بازوی اجرایی موظف است با سازمان لیگ همکاری کند و همین کافی است که برگزارکنندگان برای اجرای سفت و سخت قوانین هیچ تردیدی نداشته باشند.
زمانی، خودروهای مسافرکش در ایران، دو نفر را در صندلی جلو سوار میکردند اما پافشاری پلیس راهنمایی و رانندگی روی قانون کمربند، به اینجا رسید که امروز دیگر در هیچ ماشینی، دو سرنشین را روی صندلی جلو مشاهده نکنیم. مسئولان برگزار کننده مسابقات هم حکم پلیس فوتبال ایران را دارند و اگر روی قوانین وضع شده پافشاری نکنند، نتیجهاش هرج و مرجها و بی نظمیهایی است که همیشه به وجود میآید. پلیس فوتبال ایران نباید اجازه دهد این مسائل عادی شود و راه حل این مساله هم تنها و تنها پافشاری و اجرای بی عیب و نقص قوانینی است که خود سازمان لیگ وضع کرده است.