نگاهی به عکس‌های نامزد بخش ورزش جایزه جهانی ورلد پرس فوتو ۲۰۱۸

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ با نگاهی به عکس‌های نامزد بخش تک عکس ورزشی، شما اثری از عکس‌های خوش رنگ و لعاب عکاسان مطرح این حوزه که با دوربین‌ها و لنزهای فوق حرفه‌ای ثبت شده‌اند را نمی‌بینید. عکس‌هایی که با تکیه بر تکنیک، زوایای خاص و ترکیب زیبا توجه هر بیننده‌ای را در پلان اول جذب خود می‌کند، ولی زود اثرش رنگ می‌بازد؛ چون فارغ از ذهن مخاطب عام، اذهان خاص هم از این‌گونه تصاویر اشباع است که می‌توان ورود تکنولوژی فوق حرفه‌ای همچون ربات‌ها و سهولت در عکس‌برداری ورزشی را پایان دوره عکاسی ورزشی اکشن قلمداد کرد.

به همین خاطر انتخاب توماس بوربرگ -معلمی که سابقه ۱۵ سال تدریس عکاسی خبری در مدرسه فتوژورنالیسم دانمارک را دارد- به‌عنوان مدیر بخش ورزشی بی‌دلیل نیست. بنیاد ورلدپرس فوتو با تکیه بر مستند ورزشی، امسال راه تمامی عکس‌های مجذوب‌کننده اکشن را بست و ما را وادار به جستجوی عکس‌ها در پلان دوم می‌کند. پلانی که در آن بازیکنان راگبی بُخور داده می‌شوند، هزاران پرتره در عکس فوتبال سلطنتی دیده می‌شود و وسعت صحرایی که ورزشکاران دو ماراتن در آن گم شده‌اند.

با نگاهی به بخش مجموعه عکس نیز در می‌یابیم که داوران بر اساس سیاست‌های چند دوره قبل بنیاد ورلدپرس فوتو به دنبال مجموعه عکس‌هایی هستند که فارغ از پلان ورزش، ما را با ناهنجاری‌های اجتماعی - فرهنگی (مجموعه کودکان اسب‌سوار) صلح‌طلبی در کنار جنگ‌زدگی (مجموعه باشگاه فوتبال صلح) و سنت زدگی نسل جوان (مجموعه پسران و گاوهای نر) مواجه می‌کند تا بتواند رسالت عکاسی مستند را زنده نگه دارد.

با توجه به میزان تولید عکس در هر ثانیه در عصر حاضر که به اندازه کل تصاویر تولیدی قرن نوزدهم است و اشباع تصویری مخاطبین قرن بیست و یکم (که خود دستی بر آتش دارند) و همچنین عرصه ورزشی که امروزه تبدیل به یک بازار بزرگ تجاری شده است، وجود چنین نگاهی عمیق به عرصه‌های مختلف درگیر شده در ورزش الزامی است.

جمله‌ای در بخش مستند ورزشی (sports feature) است که می‌گوید: سوژه‌های عکس مستند ورزشی همه‌جا هست. کافی است بخواهید و شروع کنید.

جاوید نیک پور عضو گروه عکس پودیوم.