نبود مجازات قضایی و کهنگی روش تدریس در مدارس عامل پیدایش کارشناسان بی سواد شبکه های مجازی

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا، فضای مجازی این روز ها به بحث داغی تبدیل شده است که گویی جدال بر سر آن تمامی ندارد.

استدلال طرفداران آن این است که این فضا بستر کسب و کارو آموزش را فراهم می آورد، از سویی مخالفان این افراد نیز فحاشی ها، کارشناسی های بی اساس ؛اخبار کذب، شایعات، مزاحمت ها و دخالت های بیجا وتاثیرات منفی این گونه رسانه ها را علت اصلی مخالفت خود می دانند.

اما آیا کاربران همه دنیا در فضای مجازی اینگونه رفتارهایی را دارند و تا این اندازه در تمامی دنیا کارشناسان ناآگاه به بیان نظرات کارشناساسی بی اساس در خصوص همه موارد در دنیای مجازی  می پردازند؟ و اگر اینگونه است چرا با چنین پدیده ای مواجه هستیم و باید چه کرد تا همراه با پیشرفت تکنولوژی رفتار اجتماعی دچار ضعف و حرکت در بیراهه نشود؟ این مباحث دلیلی شد برای گفت وگو با دو استاد جامعه شناسی و قضا که در ادامه می توانید بخوانید:

امان الله قرائی مقدم ، جامعه شناس، در گفت و گو با خبرنگار برنا در رابطه با این پدیده معتقد است :« این اپیدمی مربوط به ایران و در سایر نقاط دنیا کمتر دیده می شود. علت آن هم ریشه های فرهنگی دارد. مردم ایران در طول تاریخ گذشته مشارکت های کمتری در زمینه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، داشتند در نتیجه اطلاعاتی در این زمینه ندارند. در نتیجه قریب به اکثریت مردم ایران در شناخت مسائل، احساسی عمل می کنند. به طور کلی شناخت به دو صورت ادراکی و احساسی تبدیل می شود. شناخت ادراکی مبتنی بر آگاهی و اطلاعات علمی است. یعنی فرد اطلاعات و شناخت کافی در مبحثی که در آن اظهار نظر می کند را دارد مانند پزشکی که درباره بیماری که درآن اطلاعلات دارد نظر بدهد. اما شناخت احساسی بدین معنا است که فرد درباره چیزی که در آن اظهار نظر می کند، هیچ اطلاعاتی ندارد، مطالعه ای نکرده است و صرفا بر اساس چیزی که می بیند بدون اینکه متوجه باشد حرفش چه اثراتی دارد، بدون هیچ گونه تفکر منطقی و صرفا برای خود نمایی نظر می دهد.»

او درباره چرایی این پدیده گفت: « در بسیاری از کشور های خارجی افراد را در یک زمینه خاص پرورش می دهند و انواع و اقسام مقالات و کتب مورد نیاز را در اختیارش قرار می دهند و فرد فقط در همان زمینه اظهار نظر می کند اما متاسفانه در آموزش و پرورش ما چنین چیزی وجود ندارد و متاسفانه آموزش پرورش ما در این زمینه ضعف دارد  و دانش آموزانی که آموزش کافی ندیده اند فارغ التحصیل می شوند و راهی جامعه می شوند در حالی که نمی دانند که در چه زمینه ای باید اظهار نظر کنند. همچنین در سایر کشور ها افراد مسوول حرف هایی که می زنند هستند و در صورت توهین و شایعه پردازی، پیگیری قضایی می شوند اما در ایران هر کس هر حرفی را که بخواهد می زند و هیچ پیگیری برای این افراد وجود ندارد. متاسفانه ما شاهدیم که حتی سطح پایین ترین افراد هم؛ درباره هر مبحثی نظر می دهند. شایعه به حدی می تواند خطرناک باشد که حتی ممکن است به شکست در جنگ منتهی شود. شایعه مانند آب دریا است به طوری که هر چقدر افراد بیشتر به سمت آن بروند بیشتر جذب شایعات می شوند. حتی کوچکترین نظر مخالف هم در این زمینه تاثیر گذار است. بدین صورت افرادی که آموزش کافی ندیده اند و کنترل و نظارتی هم بر روی آن ها انجام نمی شود به راحتی با یک اظهار نظر کوچک بدون پشتوانه ممکن است بر روی مسائل بسیار بزرگتری تاثیر گذار باشد.»

از خلال سخنان این جامعه شناس متوجه شدیم اظهار نظر های بی پایه و اساس یک فرد بی سواد در حوزه ای که در آن نظر می دهد، می تواند بر مسائل بزرگ اجتماعی حتی جنگ هم تاثیر گذار باشد. اما آیا واقعا یک کامنت چقدر می تواند رد جامعه تاثیر گذار باشد. برای دریافت پاسخ این پرسش به سراغ بهمن کشاورز، وکیل پایه یک دادگستری و حقوقدان رفتیم. او در این باره معتقد است: «قاضی هم همچون سایر افراد اجتماع در معرض تغییر عقیده و یا تعدیل بعضی موارد، هست اما تربیت قاضی با سایر افراد جامعه متفاوت است.  منظور از تربیت آن چیزی نیست که قاضی در مدرسه و یا دانشگاه می آموزد بلکه منظور مواردی است که قاضی در طی کارآموزی قضایی برای تصدی منصب وکالت به او آموزش داده می شود. در طی این روند به او آموزش داده می شود که  باید در حیطه قوانین و حقایقی که در پرونده موجود است قرار بگیرد.البته  در برخی موارد هم ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرد که متاسفانه این جزو مسائلی است که وجود دارد.» 

او در این مورد به پرونده ای مربوط به حدود ۴۵ سال پیش اشاره کرد و گفت:« فردی به نام فیاض مرتکب قتل ۹ نفر از اعضا فامیل و خانواده خود می شود. بعد از بررسی ها و بازرسی صحیح پرونده، اینچنین بر می آید که این فرد بر  اعمال خود کنترلی ندارد و حرفهایی می زند که غیر طبیعی به نظر می آید و طبق قانون نباید برای وی مجازات سنگین صادر می شد و باید به دلیل مشکلات و اختلالاتی که داشت در بیمارستان تحت نظارت قرار می گرفت اما نهایتا به دلیل فشار افکار عمومی، اعدام شد. زیرا که افکار عمومی خواهان اعدام وی بودند.»

صحبت های این دو کارشناس   ما را متوجه این امر داشت که اعمالی که بسیاری برای سرگرمی و دلخوشی و بدون کوچکترین اعمالی انجام می دهند می تواند بر روی مرگ و زندگی و دیگر مسائل زندگی افراد تاثیر گذار باشد. دخالت های بیجا امروزه به معضلی بسیار بزرگ تبدیل شده که دامنه تاثیراتشان تنها به فضای مجازی محدود نیست همانطور که تاثیرات آنان را گاها در فضای بین المللی مشاهده کرده ایم. امید است فضای جامعه ما به سمت فرهنگ درست رفتاری برود که برای رسیدن به این فرهنگ مناسب در گام اول آموزش و پرورش باید قدم بردارد و روش های تربیتی خود را مناسب با زمان تغییر دهد و در ادامه قانوهای ما هم به روز شده و برای این نوع رفتارهای اجتماعی که خطرات بزرگ تری با بی تفاوتی به آنها آینده کشور و مردمان این کشور را تهدید می کند فکری تخصصی صورت گیرد.