پل جاجرود از آثار دوران سلجوقیان تنها معبر مواصلاتی تهران – مازندران در دهه ۱۳۴۰

به گزارش خبرگزاری برنا تهران، پل تاریحی جاجرود که در شهرستان تهران و در نزدیکی شهر جاجرود قرار دارد، یکی از قدیمی ترین آثار تاریخی استان تهران است که قدمت آن ۸۵۰ سال تخمین زده می شود. این پل بر روی رودخانه جاجرود در روستای سعید آباد واقع است.

پل جاجرود از آثار دوران سلجوقیان محسوب می شود که در دوره های صفویه، قاجاریه و پس از آن نیز بارها مورد بازسازی و مرمت قرار گرفته است، از این رو مردم آن را پل شاه عباسی می نامند و به نوشته منابع تاریخی این پل در زمان ناصرالدین شاه قاجار به دست حاج میرزا بیک نوری فراش خلوت شاه با هزینه بیست و چهار هزار تومان بازسازی شده است.

در بنای پل شاه عباسی جاجرود، از مصالحی چون سنگ‌ های بستر رودخانه و ملات خاک استفاده شده است.

این اثر ملی تا پیش از ساخت پل سیمانی جاجرود (سال ۱۳۴۲ خورشیدی)، به عنوان تنها معبر مواصلاتی تهران – مازندران، بار ترافیکی خودرویی این مسیر را به دوش کشیده و سازه‌ ای کاملاً کاربردی بوده است.

پل تاریخی شاه عباسی جاجرود که در فهرست آثار ملی نیز به ثبت رسیده است، به عنوان یکی از اصلی ترین بناهای تاریخی استان تهران دارای دو دهانه بزرگ میانی به عرض هفت و طول (از بستر رودخانه) ۱۲ متر و دو دهانه کوچک شرقی و غربی به عرض چهار و طول پنج متر است.

در گذشته به دلیل بالا بودن سطح آب رودخانه جاجرود از هر چهار دهانه آبی خروشان عبور می کرد، اما امروزه با احداث سد لتیان و کاسته شدن از حجم این شریان زیبای شمالشرق استان تهران تنها دهانه های میانی به گذرگاه آب تبدیل شده دو دهانه کوچک محل عبور عابرین هستند.

متاسفانه در حال حاضر این پل در وضعیت مساعدی به سر نمی‌ برد و با ریزش‌ های متعددی مواجه است.