
به گزارش گروه اجتماعی برنا ، رضا قویفکر به عنوان دبیر و سخنگوی انجمن پیشکسوتان مطبوعات در ابتدای سخنان خود گفت: امروز اولین مجمع عمومی پیشکسوتان مطبوعات بعد از سالها تلاش دوستانمان در هیئت مؤسس کارش را آغاز میکند.
او ادامه به بیان گزارشی از روند شکلگیری انجمن پیشکسوتان مطبوعات پرداخت و توضیح داد: عزیزان هیئت مؤسس بعد از سه سال و نیم تلاش- البته این تلاش سالها قبل توسط دوستان عزیز دیگری هم انجام شده بود – توانستند تا انجمنی تشکیل دهند که به جایگاه رفیع مطبوعات و روزنامهنگاری کشور توجه کند. همه شما اساتید میدانید که نقش بزرگان مطبوعات را در روزنامهنگاری کشور نمیتوان نادیده گرفت.
قوی فکر به بیان مشکلات مطبوعات امروز و دلایل تأسیس انجمن پرداخت و گفت: یکی از مهمترین مشکلاتی که مطبوعات ما بعد از انقلاب با آن روبهرو شد، فاصله بین پیشکسوتان و قدیمیهای مطبوعات با جوانهایی بود که تازه وارد این عرصه شدند. متأسفانه مشکلات اساسی شامل عدم امنیت شغلی، اشتباهات فراوانی که در مطبوعات ما انجام میشود، عدم رعایت اصول روزنامهنگاری و … عزیزان هیئت مؤسس را بر آن داشت تا برای تأسیس انجمنی با نام انجمن پیشکسوتان مطبوعات اقدام کنند.
او در ادامه گفت: بعد از یک سال تلاش به این نتیجه رسیدیم که این انجمن اساسنامه میخواهد. بارها با عزیزان و بزرگان مطبوعاتی که به آنها دسترسی داشتیم درباره این اساسنامه صحبت شد، غلطهای آن گرفته شد، دوستان نظریاتشان را دادند و از مجموع این نظریات اساسنامهای درست شد. ما برای این انجمن باید مجوزمان را از وزارت کار یا وزارت کشور میگرفتیم. هر دوی اینها برایمان موانعی ایجاد میکرد و نمیتوانستیم این انجمن را بهسرعت به ثبت برسایم. برای اینکه به کارمان سرعت دهیم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به ما مجوزی داد تا بتوانیم این انجمن را راهاندازی کنیم. برای راهاندازی انجمن باید بهعنوان یک موسسه فرهنگی شناخته میشد و بهعنوان یک موسسه فرهنگی غیرانتفاعی به ثبت میرسید که این کار انجام شد.
قوی فکر افزود: اساسنامه مصوب شد. تصمیم گرفتیم در نشریات، سایتها و فضای مجازی آگهی دهیم تا بزرگان و پیشکسوتان مطبوعات مطلع شوند و ثبتنام کنند. حدود یک سال و نیم در روزنامه اطلاعات -که در اساسنامه بهعنوان روزنامه رسمی این انجمن انتخاب شده بود- از پیشکسوتان مطبوعات که طبق اساسنامه باید ۳۰ سال کار مستمر مطبوعاتی انجام داده و حداقل ۵۰ سال سن داشته باشند دعوت به ثبتنام شد. از مجموع شرکتکنندگان ۱۵۰ نفر حائز شرایط برای عضویت در انجمن پیشکسوتان مطبوعات بودند.
در ادامه آقایان محمد بلوری، بهروز بهزادی، مسعود مهاجر، علیاکبر قاضیزاده، هوشنگ اعلم، ناصر بزرگمهر، مرتضی شادمانی، مسعود شهامی پور و ابراهیم رستمیان به عنوان اعضای هیئت مؤسس انجمن پیشکسوتان مطبوعات درباره اهداف اصلی انجمن صحبت کردند.
علی اکبر قاضی زاده با ابراز خوشحالی از تاسیس انجمن پیشکسوتان روزنامه نگاران گفت: خیلی ها به عنوان انجمن پیشکسوتان ایراد گرفتند بعضی ها گفتند یک جور خودخواهی در آن وجود دارد واقعیت این است که خیلی دنبال واژه های مختلف بودیم تا جایگزین پیشکسوتان بگذاریم که به این مفهوم هم نزدیک باشد مثل ریش سفیدان که آن هم مشکل داشت چون خانم ها در گروه بودند و نمی شد نی شد یا اینکه خواستیم عنوان سالمند را بگذاریم که زیاد جالب نمی شد برای همین آخر به این نتیجه رسیدم که همین پیشکوستان بهتر است.
او ادامه داد: در این انجمن نه قرار است کسی نماینده شورای شهر شود یا کسی به مجلس راه پیدا کند یا کسی وزیر شود ما یک کار بلد به عنوان روزنامه نگار هستیم .آنچه ما انتظار داریم این است که اگر کسی در خودش وقت ،ابتکار و توانایی را می بیند بدون هیچ چشم داشتی به انجمن ما بپیوندد.
این روزنامه نگار پیشکسوت توضیح داد: هیچ موهبت کناری و میانی در این مجمع نیست جز اینکه کسانی که دوست دارند اسم ، آبرو و حیثیت مطبوعات و روزنامه نگاران (که متاسفانه در این سال های لاخیر به شدت لطمه ذیده) ترمیم شود و به اعتبار اولیه خود بازگردد. برای همین دست تمام کسانیکه به این انجمن کمک کنند ،می بوسیم و خوشحال می شویم این افراد اگر ابتکار عملی هم داشته باشند در اختیار انجمن و نسل جوان روزنامه نگار بگذارند.
قاضی زاده با اشاره به اهداف این انجمن بیان کرد:دردرجه اول اصلی ترین کار ما از هدف انجمن این بوده که روزنامه نگاران باسابقه دور هم جمع شوند و در واقع یک دورهمی داشته باشیم دومین هدف انتقال تجربه به نسل جوان بوده است. بالاخره ما روزنامه نگاران در بزنگاه تاریخ ۴۰ ۵۰ سال اخیر حضور داشتیم و حوادث مختلفی بر ما گذشته است برای همین می خواستیم این حرف ها و روایت های تاریخی خود را در جایی به ثبت برسانیم.
او ادامه داد: هر چند یک شکل دیگر این انتقال تجربه به این صورت بود که ما به تحریریه های مختلف برویم و با نسل جدید روزنامه نگار تجربیات خود را در میان بگذاریم که از این طرح هم خیلی استقبال شد..خیلی وقت ها استقبال می کنند هدف دیگر انجمن یادکرد بزرگان در قید حیات و از دست رفته مطبوعات معاصر ما است برا اینکه آنها برای جامعه مطبوعات بسیار زحمت کشیدند .ولی متاسفانه اغلب آنها با کمترین دستمزد در حال زندگی هستند که قرار شده ما از اینها دعوت و تقدیر کنیم ما خیلی تلاش کریدم تا این انجمن راه اندازی شد ولی حفظ آن بر عهده و همت شما نسل جدید روزنامه نگار است.
مسعود مهاجر هم با اشاره به تعلقخاطرش نسبت به روزنامهنگاری از دوران مدرسه خاطرنشان کرد: من از دبستان یا همان پایه پنجم ابتدایی با روزنامههای محلی تبریز کار میکردم و چون میخواستم روزنامهنگار باشم و باقی بمانم، شغل دیگری را قبول نکردم. بعد از انقلاب برای مطبوعات سازمانهای جدیدی تأسیس شد که خیلی از ماها در انجام نبودیم. این باعث شد فاصلهای بین ما و گروه جدیدی از همکارانمان که جوانتر بودند و مطبوعات جدید و نوپا را در دست داشتند، ایجاد و منجر به انقطاع نسلی شود. بنابراین تجربه عملی روزنامهنگارانی که ۲۰ الی ۳۰ سال تجربه داشتند نتوانست به گروه و طبقه جوان منتقل شود.
او ادامه داد: فکر کردیم اگر بتوانیم در قالب یک انجمن تجارب قدیمیها را جمع کنیم و به هر طریقی از جمله برگزاری کلاس ، همکاری مشترک و… آنها را در اختیار جامعه مطبوعات جدید قرار دهیم، شاید بتوانیم کمبود اطلاعات مربوط به حرفه روزنامهنگاری را بپوشانیم. ما فکر میکنیم اگر انجمن پیشکسوتان مطبوعات بتواند به اهدافی که در اساسنامهاش گنجاندهشده ، عمل کند این شکاف نسلی از بین میرود و شاید بتواند تأثیر روشنی بر کیفیت محتوایی مطبوعات بگذارد.
هوشنگ اعلم هم سخنران بعدی مجمع به نحوه ورودش به عرصه روزنامهنگاری پرداخت و توضیح داد: در اواخر سال ۱۳۴۶ به عنوان کارآموز وارد عرصه مطبوعات شدم. اولین درسهای روزنامهنگاری را از یک خبرنگار عکاس به نام محمود محمدی یاد گرفتم در اوایل کار، شناختی نداشتم و ایشان ذرهذره راه و چاه را به من یاد دادند. همه ما آنچه درباره روزنامهنگاری یاد گرفتیم از اساتید روزنامهنگاری و یا دوستان روزنامهنگارمان بود. دوستانی که شاید بعضی از آنها الان توان بیرون آمدن از خانه را هم ندارند و من همچنان به عنوان یک شاگرد خود را مدیونشان میدانم.
او به بیان اهداف تشکیل انجمن پرداخت و گفت: وقتی از سالها پیش صحبت از تشکیل انجمن پیشکسوتان شد و بعد وارد عرصه عمل شدیم، هدف اصلیمان احیاء جایگاه ارزشی روزنامهنگارانی بود که یکعمر در این عرصه زحمت کشیدند. زمانی برای خودشان احترام و موقعیت اجتماعی بالایی داشتند ولی به هر حال شرایط تغییر کرد و گسستی بین نسلها ایجاد شد. روزنامهنگاران جوانتر سرکار آمدند بدون اینکه ارتباطی با نسل گذشتهشان داشته باشند. بعد هم مسائلی پیش آمد و اعتبار و جایگاهی که روزنامهنگاری باید داشته باشد آرام آرام از کف این نسل حاضر روزنامهنگاران رفت. با کمال تأسف امروز میبینیم مدیرانی وجود دارند که اعتنایی به خبرنگاران نمیکنند. به باور من روزنامهنگار شأنی دارد و تا آخرین روز زندگیاش باید حفظ شود. شغل ما بازنشستگی ندارد. روزنامهنگاری تنها شغلی است که اکثر روزنامهنگاران در پشت میز کارشان عمرشان تمام میشود.
اعلم در ادامه مهمترین هدف انجمن را حفظ شأن و جایگاه ارزشی روزنامهنگارانی دانست که در طول عمرشان در این راه تلاش کردهاند و گفت: جوانهایی هم که بعد از ما خواهند آمد باید از این شأن برخوردار باشند. باید جامعه، مردم و مسئولین بدانند که روزنامهنگار به عنوان یک شخصیت خالق فرهنگی تا آخرین لحظه زندگیاش شایسته احترام است. اگرچه ما ناچار شدیم اینجا را به عنوان یک موسسه فرهنگی تأسیس کنیم ولی به این معنا نیست که بخواهیم کسب درآمد کنیم بلکه اینجا فقط انجمنی برای حفظ شأنیت ، دفاع از اهل مطبوعات ، متوجه کردن جامعه و مسئولان به جایگاه ارزشی روزنامهنگاران است.
در ادامه با حضور اکبر ملکی نماینده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یازده نفر برای انتخابات هیئتمدیره و سه نفر برای انتخابات بازرس کاندید شدند و درباره سابقه کاریشان صحبت کردند و به معرفی خود پرداختند.
نتیجه رأیگیری
به ترتیب آقایان رضا قوی فکر ، محمد بلوری ، بهروز بهزادی ، علیاکبر قاضیزاده ، مسعود مهاجر به عنوان اعضای اصلی هیئتمدیره انجمن و آقایان بهروز صادقی و ناصر بزرگمهر هم به عنوان اعضای علیالبدل انجمن پیشکسوتان مطبوعات انتخاب شدند.
در میان کاندیدای بازرس محمد هجرت با ۱۲ رأی به عنوان بازرس اصلی انتخاب شد. سیروس ظهیر مالکی هم که با انوشیروان میرازیی آرای برابر کسب کرده بود به صورت قرعهکشی به عنوان عضو علیالبدل بازرس انتخاب شد.
از مجموع ۷۱ رأی، ۴۷ رأی درست و ۲۴ رأی باطل و یک رأی سفید بود.