فرهنگ اولین قربانی کم شدن بودجه / انگار هیچ قانونی وجود ندارد!

به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا ، سعید ذبیحی از فعالان تئاتر کرمانشاه و فعال عرصه تئاتر دانش آموزی، در رابطه با موضوع تئاتردانش آموزی، نامه ایبرای پیام دهکردی  فرستاده اند که بخش هایی از آن در ابتدای برنامه خوانده شد. 

عدم ابلاغ بخشنامه هفته تئاتر به مدارس تا کنون و از دست رفتن زمان، وضعیت اسفبار تمام مسابقات فرهنگی، عدم تخصیص بودجه از طرف مدرسه برای نمایش ، رها کردن دانش آموزان بعد از مسابقات،  از نکاتی بود که ایشان در نامه خود مطرح کردند.

برای شکوفا شدن یک جامعه، اول از همه باید فرهنگ را پویا کرد.

دهکردی در مقدمه بحث توضیح داد: بودجه تئاتر در سال 97 برای کل کشور ، 23 میلیارد اعتباری بوده است که تنها 5 میلیارد آن تا کنون محقق شده است. این مبلغ در سال 98 تبدیل به 32 میلیارد اعتباری شده است که مشخص نیست چه مقداری از آن پرداخت شود.

دادگر با تشبیه وضعیت فعلی به تابلوی «صدقه گدا به گدا» گفت: گویا بالاتری ها صدقه ای می دهند به بخش فرهنگی و بخش فرهنگی صدقه می دهد به مدیران بخش تئاتر و آنها صدقه می دهند به هنرمندان تئاتر و این ادامه پیدا می کند و ما هستیم که متضرریم. مدیران و سیاست گزاران می آیند و می روند اما مردم و هنرمندان و تولیدگران همیشه هستند. با همه سختی ها پیش آمدیم اما دیگر به یک اشباع رسیدیم. فرهنگ اولین موضوع برای کم کردن از آن است.

وقتی اتریش بابت جنگ جهانی اول از دولت های اروپایی برای ساخت زیرساخت هایش کمک مالی گرفت، تمام آن را خرج ساخت سالن های اپرا و نمایش و گالری کرد و گفت متوجه شدیم تا وقتی مملکتی فرهنگ قوی و غنی نداشته باشد همیشه جنگ و ویرانی دارد. فرهنگ را نمی شود تزریق کرد، به مرور اتفاق می افتد. برای شکوفا شدن یک جامعه، اول از همه باید فرهنگ را پویا کرد. این فرهنگ از مدارس شروع می شود و در مراکز هنری گسترش میابد. به راحتی می توان ویروس فرهنگ را در مراکز هنری با یک تماشاچی پخش کرد و همان یک نفر آن را به تمامی جامعه سرایت می دهد و شاید ترس از همین است. اشتباه فکر می کنید، اهالی تئاتر مثل موم هستند، هر چقدر فشار بدهید بیشتر از لای انگشتانتان بیرون می زنند.

در تئاتر، عنصرآگاهی وجود دارد و آگاهی مسبب مطالبه گری است

وی ادامه داد: شرایط اقتصادی سبب می شود که هنرمند به سمت تئاتر تجاری برود، آن هم نوعی از تئاتر است اما اگر تئاتر تماما تبدیل بشود به تئاتر تجاری، این نابودی یک فرهنگ و تفکر است نه فقط تئاتر. فست فودها باید زیاد شوند چون مردم باید یک جا هزینه کنند و ضرری هم نباشد. اما در تئاتر آگاهی هست و این یعنی: وقتی آگاه شوم اعتراض می کنم و مطالبه گر می شوم.

نمی خواهیم مسئولیت را بپذیریم و حاضر نیستیم کنار برویم تا فرد دیگری بیاید

دهکردی نتیجه گیری کرد: پس هنر ضرری برای مردم ندارد اما برای مدیر بی کفایت قطعا دارد.

دادگر ادامه داد: انسان شناسی و خود شناسی که تئاتر انجام می دهد، به دلیل تنگ نظری ها و بی مسئولیتی ها در حال از بین رفتن است. نمی خواهیم مسئولیت را بپذیریم و حاضر نیستیم کنار برویم تا فرد دیگری بیاید.

سرزمین ما پر از استعداد و توانایی است اما مدیریت وجود ندارد و وقتی اقتصاد فلج باشد هیچ اتفاقی نمی تواند صورت بگیرد.

بودجه تئاتر باید به صورت لایحه در بیاید/ در شروع دهه پنجم هستیم  نه برنامه ای هست و نه چشم اندازی

مسئولیتی که از آن حرف می زنیم چیست؟

دادگر گفت: خواست دیدن تئاتر و تعداد گروها بسیار افزایش یافته اما مدیران هنوز فکر می کنند که ما در دهه 60 هستیم و هزار نفر تئاتری داریم. در تهران در هرشب حدود 120 اجرا اتفاق می افتد. بودجه ای که مجلس در حال تصویب آن است به هیچ جای این تئاتر نمی رسد. تئاتر مانند سینما صنعت نیست امر نمادین و واقعی است. بودجه تئاتر باید به صورت لایحه در بیاید. یک دولت مثل پدر جامعه است و  باید به آینده بچه ها  فکر کند. من نباید به بودجه فکر کنم . من نباید کار مدیری که گذاشته شده تا کار مرا راه بیاندازد را راه بیاندازم و پیشنهاد بدهم. من اجرا گرم نه پیشنهاد دهنده. در شروع دهه پنجم هستیم  نه برنامه ای هست و نه چشم اندازی. حتی برنامه کوتاه مدت هم نداریم. فرهنگ این مملکت مانند ذخایر آبمان در حال اتمام است. اگر نیت 1 ساله داریم باید گندم بکاریم، اگر نیت 100 ساله داریم باید انسان تربیت کنیم.تئاتر انسان تربیت می کند، باید براش هزینه کرد.

انگار هیچ قانونی وجود ندارد!

14کارگردان تئاتر به دادسرا احضار شده اند. فارغ از درست و غلط بودن آن ، این چه ترسی است که از بدنه نحیف تئاتر وجود دارد؟ آیا نباید معاون هنری یا بخش حقوقی وزارت ارشاد بروند و پاسخگو باشند؟

دادگر پاسخ داد: قانون برای همه یکسان است. تئاتر برای اجراگر قوانینی مشخص کرده که مرجع رسیدگی به تمامی اینها اداره کل هنرهای نمایشی است. وقتی مجوزی برای اجرا صادر می شود یعنی آن نمایش حائز اجرا شدن است. وقتی نهادها و ارگان های مختلف و حتی مدعی العموم پا وسط می گذارند، می پرسیم کسانی که در نظارت ارزشیابی هستند آیا متخصص این قضیه هستند یا نه؟آیا کسانی که در دادسرا هستند متخصص هستند یا گزارشی داده شده؟ برای گزارش باید تفهیم اتهام شود. چرا اول از همه باید سراغ کارگردان و بازیگران تئاتر بروند نه مدیران بالایی آنها؟ مسئله این است که الان انگار هیچ قانونی وجود ندارد. ما قوانین را رعایت می کنیم اما وقتی تفسیر شخصی می شوند دیگر من نمی دانم باید چه کاری کنم!

من نباید پاسخگو باشم که چرا اینگونه فکر می کنم و اجرا می کنم

وی ادامه داد: مشکل اینجاست که قوه مجریه و قضایی با هم گفتگو نمی کنند. آنها باید این مسائل را حل کنند من نباید پاسخگو باشم. من باید پاسخوی تماشاگر و مدیر بالا سری خودم باشم. من نباید پاسخگو باشم که چرا اینگونه فکر می کنم و اجرا می کنم. اگر قرار است آنگونه که شما می خواهید انجام دهم به خانه می روم و می نشینم. من کارمند نیستم، تئاتر عابر بانک من نیست. من برای اینکه آرتیست باشم ضررهای بسیاری چشیده ام.

در بخش پایانی پیام دهکردی از محسن حسن زاده، مدیر روابط عمومی مرکز هنرهای نمایشی، مهمان تلفنی درخصوص بسته شدن پردیس تئاتر شهرزاد سوال کرد و حسن زاده از مکاتبات شهرام کرمی، مدیر کل هنرهای نمایشی برای بازگشایی مجدد این تماشاخانه خبر داد.

«شب تئاتر» با اجرا و کارشناسی پیام دهکردی، تهیه کنندگی امیر قمیشی و سردبیری محراب محمدزاده، با محوریت تحلیل مسائل مربوط به تئاتر کشور، شنبه های هر هفته ساعت 23 از شبکه چهار سیما پخش می شود.