"امید بذر هویت ماست " اگر کنار هم باشیم

سردی و سختی زمستان به سبزی و لطافت بهار می رسد و این مثل یک درس است برای ما و آن مصرع معروف که "پایان شب سیه سپید است".

سال سخت به آخر رسید، نود هفت برای ما غیرمنتظره شروع شد، غیرمنتظره ادامه یافت اما مثل همه سال ها بالاخره به انتها رسید، سختی های روزگار یک طرف این حجمه تبلیغاتی هم از طرف دیگر ما را در منگنه و فشار قرار داد اما " ما زنده برآنیم که آرام نگیریم" و باور داریم " در نومیدی بسی امید است"،  ما مردمانی هستیم که " امید بذر هویت ماست" و اگر این امید، همدلی و همراهی را از دست دهیم روزگاری سخت تر و سردتر در انتظارمان است.

نود و هشت اما سالی دیگر است، سالی که باید بیشتر کنار هم باشیم، مهربانی کنیم و دست همدیگر را بیشتر بگیریم، باور کنیم این ما هستیم که به آرزوهایمان جامه عمل می پوشانیم و اگر تلاش نکنیم، کنار هم نباشیم و دست های یکدیگر را رها کنیم تحقق آرزوهای جمعی ما هم محال خواهند بود. سال جدید باید مثل طبیعت بهاری باشیم، طبیعت پس از یک زمستان سرد و سخت با یک عزم همگانی بیدار می شود، تلاش می کند و از خاک مرده، سبزی زندگی را پدید می آورد، ما هم می توانیم از سختی ۹۷، سبزی ۹۸ را رقم بزنیم اگر همه باهم باشیم.

سال نو مبارک!