ارج گذاری به تاریخ فرصتی برای توسعه اقتصادی و فرهنگی

خبرگزاری برنا؛ امسال در سفری به خوزستان آسیب دیده از سیل توفیق دیدار از آرامگاهی در محدوده روستای شاه آباد در پانزده کیلومتری جنوب شرق دزفول دست داد که طبق شواهد و اسناد تاریخی مدفن یکی از ایران دوست ترین پادشاهان ایران به نام یعقوب لیث صفاری است. جوانمردی که در تاریخ ایران به تلاش و مجاهدت برای آزادسازی این سرزمین پاک از زیر یوغ متجاوزین، مروت، استواری، خردورزی و تدبیر شهره است. پادشاهی که نهتنها بخش های بزرگی از خاک کشور را تحت فرمان خود درآورد و تا فتح بغداد به قصد سرنگونی خلیفه عباسی پیش رفت، بلکه "صحبت کردن به زبان تازی را ننگ می دانست" و مواضع وی در ممنوعیت کاربرد زبان بیگانه در دیوان، محرکی در  سرودن شعر پارسی و سرآغاز گسترش آن در دوره های بعد از وی گردید.

اینک این مرد "غریبانه و گمنام" در آرامگاهی با گنبدی زیبا و مضرس (که نمونه هایی از آن را در مقبره دانیال نبی شوش و "رودبند" دزفول می توان مشاهده نمود) خفته است که معماری و رنگ و بوی ظاهر آن هیچگونه تناسب، سنخیت و ارتباط معناداری با آن دوره از تاریخ ایران زمین ندارد و معرف شخصیت والا و درخور شان این بزرگمرد نیست و هم اوست که در قبری بی نام و نشان و در فضایی محقر و بنایی فرسوده آرمیده است. چشم انداز دل انگیز پیرامون مقبره به فراخنای جهان و محل تلاقی زمین سبز و آسمان آبی و سکوت و سکون  پیرامون آن آرامش بخش و ترنم بلبلان و عطر دل انگیز سبزه زار روح نواز اینجا می توانست برای ایران و ایرانی عاشق فرهنگ و تاریخ کشور یکی از جذاب ترین مراکز و قطبهای گردشگری باشد  چراکه ظرفیت و جاذبه های محیطی، تاریخی و فرهنگی این مکان بیش از حد تصور است.

معماری، زبان فرهنگ و معرف گذشته و حال ملت ها به آیندگان است. شاید به همین دلیل باشد که در بسیاری از کشورهای جهان، ایجاد بناها و یادمان های با معماری باشکوه و بعضا پر رمز و راز برای معرفی مشاهیر خود (و حتی وقایع مهم تاریخی) در قالب و مفهوم معماری مقابر (Tomb Architecture) چنین مورد توجه قرار گرفته است. بناهایی مانند تاج محل در آگرا هند، مقبره همایون در دهلی نو، آرامگاه های سعدی و حافظ در شیراز، فردوسی در طوس، نادرشاه در مشهد، اهرام مصر، مجسمه های سفالی چین، مجموعه آرامگاهی و مسجد سلیمانیه استانبول و موارد متعددی از این دست مرجع و منبعی برای معرفی بخش هایی از تاریخ و فرهنگ ملت ها و ایجاد قطب های جاذب گردشگری در بسیاری از کشورهای جهان است.

سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، مسئولان و مدیران توسعه منطقه ای و محلی، جامعه مهندسان معمار، جوامع فرهنگی و سایر انجمن های صنفی مشابه که دل در گرو تاریخ، فرهنگ و معماری این سرزمین دارند به این نقطه از کشور که بقایا و آثاری از  شهر گندی شاپور در کنار آن همچنان مشهود است، سفر کنند و شرایط آرامگاه واقع در آن را از نزدیک لمس نمایند. بر مقامات استان و خصوصا شهرستان دزفول فرض و بلکه واجب است که با دعوت از مجامع صنفی و حرفه ای مذکور و اتخاذ سیاست های تسهیل گرانه و جلب حمایت ها و مشارکت های مردمی برای احیا و باززنده سازی شهر باستانی گندی شاپور و خصوصا طراحی و ایجاد مجموعهی آرامگاهی در شان و منزلت یعقوب لیث صفاری  همت نمایند و ضمن معرفی بخش هایی از تاریخ و فرهنگ این سرزمین کهن به گردشگران داخلی و خارجی،  موجبات رونق اقتصاد گردشگری در این شهرستان را فراهم آورند.