سیل ویرانگر غرب زندگی بخش شرق

سیل اخیر خسارت بسیار زیادی به کشور ما وارد کرد. خسارت این سیل، بار سنگینِ مالی بر دوش مردم و دولت تحمیل کرد و جبران این خسارت‌های مالی و معنوی کاری دشوار است .در صورتی که این سیل اگر مدیریت می‌شد، به جای خسارت، ثروت سرشاری را نصیب کشور ما می‌کرد و در سال رونق تولید ملی از نظر محصولات کشاورزی و دامی به رونق  قابل توجهی می‌رسیدیم. لبته این مدیریت سیلاب با کمی هزینه قابل اجرا است .

سرزمین پهناور ایران این قابلیت را به مدیران آبی کشور می‌دهد که با درایت و آینده‌نگری آب مازاد سیلاب را به نقاط خشک ایران منتقل کنند. ما می توانیم با ایجاد یک شبکه سراسری انتقال آب از نقاط پر باران و در خطر سیل به نقاط کم آب ایران در فصول پر بارش، این تهدید را از این مناطق از بین ببریم و در کنار از بین بردن خطر سیل، آبادی، سرسبزی و زندگی را به مناطق خشک ایران به ارمغان بیاوریم. با یک حساب سر انگشتی و میزان خسارت سیل وارد به شمال و غرب کشورمان این ایده منطقی به نظر می‌رسد. در این شبکه سراسری کل کشور از طریق لوله‌های بزرگ آب به هم وصل می‌شود و در زمان‌های بحران سیل و افزایش بارندگی، آب از مناطق بحرانی و در خطر سیل به مناطق خشک و کم باران هدایت می‌شود. در این طرح ما می‌توانیم از ورود آبهای سطحی به داخل دریا جلوگیری کنیم..و این آب ها را به مرکز و شرق کشور منتقل کنیم.

مزایای این طرح:

۱. نجات روستاها و آبادی‌هایی که در سال‌های اخیر به دلیل خشکسالی از بین رفته‌اند.

۲. در سیل اخیر روستاها و شهرهای زیادی تخریب شد و میلیاردها دلار خسارت به کشورمان تحمیل شد. در صورتی که با بخش کمی از این خسارت‌ها می‌شد، لوله‌های زیادی از غرب کشور به مرکز و شرق کشور کشید و آب مازاد این مناطق را به استان‌ها ی اصفهان، یزد، کرمان، جنوب فارس، سیستان و بلوچستان، هرمزگان، خراسان جنوبی و بخش هایی از کویر مرکزی و سمنان منتقل کرد.

۳. آبی که امروز ویرانگر است و در اثر سیل در حال تخریب بخش بزرگی از کشور است، اگر به استان‌های درگیر خشکسالی منتقل شود‌، باعث رونق تولید و اشتغال زایی در کشور می‌شود.

۴. تزریق به سفره‌های زیر زمینی آب که در سال‌های اخیر نشست بسیار زیادی داشته‌اند.

۵. با تزریق آب مازاد می‌توانیم از نشست زمین در مناطقی که این مشکل را دارند، جلوگیری کنیم.‌

۶. با ایجاد این شبکه گسترده انتقال آب ما می‌توانیم مدیریت آب پشت سدها را در زمان بحران به دست بگیریم و با فروش این آب به مناطق کم باران در آمد قابل توجهی را نصیب کشور به جای خسارت تخریب کنیم.

۷.با ایجاد این شبکه گسترده توزیع سراسری آب در کشور ما هرگز از بارندگی‌های زیاد و سیل دچار خسارت نخواهیم شد، بلکه مدیریت و تقسیم این آب در دست خودمان خواهد بود و به جای آن که این سیل خروشان و وحشی مخرب باشد، رام و در دستان ماست.

۸. سیل ویرانگر در شمال و غرب کشور که شهرهای زیادی را تخریب و میلیاردها دلار به مردم و کشور عزیزمان خسارت وارد کرد، در نهایت به دریا می‌ریزد و هیچ عوایدی جز خرابی برای کشور ما به ارمغان ندارد. اما اگر این آب‌ها توسط لوله به مناطقی از کشور که دچار خشکسالی شده است، سرازیر می‌شد باعث افزایش تولیدات کشاورزی و صنعتی در این مناطق می‌شد که خود با عث رونق تولید و اشتغال می‌شود و اقتصاد مقاومتی و رونق تولید به معنای واقعی شکل می‌گرفت.

۹. این سیل‌های مخرب و آب‌های مازاد پشت سدها در صورت هدایت به لوله‌های آب و انتقال به مناطق خشک ثروت سرشاری را نصیب مردم این مناطق می‌کرد و آن‌ها نیز به جای خراب شدن خانه‌های‌شان از فروش آب منفعت و سود می‌بردند.

امیدوارم همانطور که نفت و گاز را از جنوب به شمال و کل کشور با لوله کشی منتقل کردیم‌، با پی بردن به اهمیت آب در رونق تولید این مایه حیات را علمی و کارشناسی شده به همه ایران منتقل کنیم و هر زمانی که هر گوشه از کشورمان با مازاد آب روبه رو شد، آن را به مناطق دیگر هدایت کنیم. شاید در نگاه اول این کار هزینه داشته باشد، اما منافع حاصله از اجرای این طرح بیشتر از هزینه‌های آن خواهد بود.

مردم مناطق کویر مرکزی ایران و دشت لوت انسان‌های زحمت‌کش و پر تلاشی هستند که با هر قطره از این آب می‌توانند طلا به کشور عزیز ایران هدیه دهند. هر گیاهی که در این مناطق رشد می‌کند، حکم طلا و دلار برای کشورمان دارد و می‌تواند جایگزین مناسبی برای فروش مواد خام معدنی باشد.

مردم استان کرمان و مناطق کویری مردمانی سخت کوش هستند و این توانایی و قابلیت را دارند که اگر دولتمردان آب را به سرزمین آن‌ها برسانند‌، حق این آب و خاک را ادا کنند و به معنی واقعی رونق تولید را محقق خواهند کرد.